คนที่รอคอย
1392 คำ
หลังจากทุกคนออกไปจากบ้านแล้วศานิตาก็ชะเง้อคอมองไปทางประตูหน้าบ้านเธอกำลังรอใครบางคนที่นัดให้เจอกันที่นี่
เมื่อเสียงออดหน้าบ้านดังขึ้นหญิงสาวก็รีบเดินไปเปิดประตูทันที
“พี่ชัย นิตคิดถึงพี่ชัยมากๆ เลยค่ะ” เธอดีใจมากที่เห็นหน้าคนรักอีกครั้งหลังจากไม่ได้เจอกันมานานถึงสองเดือน
“พี่คิดถึงนิต”
“พี่ชัยนิตว่าเราเข้าไปคุยกันในบ้านดีกว่านะคะ เดี๋ยวจะมีคนมาเห็น”
“ในบ้านไม่มีใครอยู่จริงๆ ใช่ไหมนิต”
“ไม่มีค่ะพี่ชัย ทุกคนออกไปเที่ยวกันหมดแล้ว ตอนนี้นิตอยู่ที่บ้านคนเดียวค่ะ”
เมื่อเดินเข้ามาถึงในบ้านชายหนุ่มดึงศานิตาเข้ามากอดโดยที่หญิงสาวก็ตอบกอดด้วยความคิดถึง
“พี่ชัยนิตคิดถึงพี่มาก พี่เป็นยังไงบ้าง” ศานิตาพาคนรักมานั่งในห้องรับแขกซึ่งบ้านหลังนี้ชัยเดชก็เคยมาแล้วหลายครั้ง
“พี่ก็คิดถึงนิตนะ ตอนนี้พี่เริ่มงานใหม่แล้วล่ะเงินเดือนอาจจะไม่เท่าบริษัทเดิมเท่าไหร่แต่มันก็พอเลี้ยงตัวเองได้ นิตล่ะเป็นยังไงบ้าง”
“นิตก็สบายดีค่ะ”
“ลูกของเราเป็นผู้หญิงใช่ไหม”
“ใช่ค่ะ”
“พี่ใช่พี่ว่าลูกต้องสวยเหมือนนิตแน่ แล้วนิตแพ้ท้องมากหรือเปล่า”
“นิตแพ้ท้องอยู่ไม่ถึงสองอาทิตย์เองค่ะ นับว่าโชคดีมากเพราะคนอื่นเขาไปท้องกันตั้งสามเดือน ลูกกลัวว่านิตจะเหนื่อยมั้งคะ”
“แล้วเช้านี้กินอะไรหรือยังพี่ซื้อขนมครกที่นิตชอบมาฝากด้วยนะ”
“นิตกินข้าวแล้วค่ะ แต่กินขนมที่พี่ชัยซื้อมาอีกก็ได้” หญิงสาวหยิบขนมครกขึ้นมาทานแล้วยิ้มให้กับคนรัก เธอรู้สึกดีมากที่เขายังจะได้ว่าเธอชอบทานขนมครก
“พี่ชัยดูผอมไปหรือเปล่า”
“นิดหน่อยครับ การอยู่คนเดียวกินข้าวคนเดียวทุกมื้อมันก็เลยไม่ค่อยอร่อยเท่าไหร่ เมื่อไหร่เราจะได้กลับมาอยู่ด้วยกันนะ”
“อีกไม่นานหรอกค่ะ นิตจะรอให้ลูกคลอดก่อน แล้วจะคุยกับคุณแม่อีกทีค่ะ นิตอยากให้เรากลับมาอยู่กันเป็นครอบครัวลูกคงมีความสุขมากๆ”
“ไม่ใช่แค่ลูกหรอกที่มีความสุขมากพี่เองก็คงมีความสุขมาก”
“นิดอยากช่วยพี่ชัยนะคะแต่หลังจากเกิดเรื่องครั้งนั้นบัญชีของนิตก็ถูกจับตามองไปด้วยการจะเบิกเงินสดออกมาสองล้านมันเป็นเรื่องที่ทำได้ค่อนข้างยาก”
“พี่เข้าใจ พี่จะพยายามหาเงินมาคืนให้เร็วที่สุด”
“แล้วเพื่อนของพี่ที่เขาบอกจะเอาเงินไปลงทุนพี่ติดต่อเขาได้ไหม”
“พี่ยังติดต่อเขาไม่ได้แต่ก็พยายามจะติดต่ออยู่เพราะไม่ใช่มีแค่พี่คนเดียวที่เอาเงินไปลงทุนยังมีเพื่อนคนอื่นที่เอาเงินไปลงทุนกับเขาด้วย พี่รู้ว่ามันน่าจะตามยากมากๆ แต่พี่ก็จะพยายาม”
“เอาไว้สิ้นปีเงินปันผลออกมาเป็นก้อนนิตว่าจะเอาให้พี่ชัยนะคะจะได้เอาไปคืนบริษัท แต่พี่ชัยรอก่อนนะคะ เพราะมันอีกตั้งหลายเดือน”
“ไม่เป็นไรพี่เข้าใจพี่รอได้ แค่พี่มาเห็นว่านิตมีความสุขพี่ก็ดีใจมากๆ แล้ว สัปดาห์หน้าพี่จะต้องเข้าไปที่กรุงเทพนิตออกมาเจอพี่ได้ไหมล่ะช่วงกลางวันก็ได้”
“ช่วงกลางวันนิตน่าออกมาหาพี่ได้ค่ะ”
“ถ้าพี่รู้ว่าจะไปวันไหนพี่จะโทรบอกนิตนะเรานัดเจอกันที่โรงแรมเดิมดีไหมจะได้นอนคุยกัน”
“ทำไมต้องนอนคุยกันด้วยล่ะคะ เรานัดกันที่คาเฟ่ก็ได้”
“โธ่...นิตเราไม่ได้เจอกันกี่เดือนแล้วพี่คิดถึงนิตมากนะคะ”
“แต่นิดท้องอยู่นะคะพี่ชัย”
“พี่ถามหมอมาแล้วว่าท้องหกเดือนมันไม่เป็นอันตรายเลยไม่เชื่อนิดก็ลองหาข้อมูลจากอินเตอร์เน็ตสิว่าทำแบบไหนมันถึงจะไม่เป็นอันตรายหรือนิตไม่อยากนอนกับพี่เพราะนิตมีคนอื่น”
“เปล่านะคะพี่ชัย ไม่ได้เป็นแบบนั้นเลยนิตกับพี่พัทธ์นอนแยกห้องกัน นิตมีพี่ชัยคนเดียวจริงๆ นะคะ” หญิงสาวรีบปฏิเสธเพราะกลัวคนรักจะเข้าใจผิด
ชัยเดชขยับเข้ามาใกล้แล้วกอดคนรักไว้แน่น
“พี่ขอโทษน้านิดที่พูดออกไปแบบนั้นพี่เห็นนิตอยู่กับเขาแล้วพี่รู้สึกหวงนะนิตของพี่ทั้งสวยทั้งน่ารักแบบนี้พี่ก็กลัวว่าวันหนึ่งคุณพัทธ์เขาจะเปลี่ยนใจ”
“ไม่หรอกค่ะพี่พัทธ์มองว่านิตเป็นแค่น้องสาวคนหนึ่งเท่านั้นพี่ชัยสบายใจได้เลยนะคะ”
“ถ้างั้นตกลงเรานัดเจอกันที่โรงแรมนะพี่คิดถึงเมียจริงๆ นะวันนี้นิตมีเวลาให้พี่ไหม เราไปคุยกันข้างบนห้องนอนนะ”
“ไม่ได้หรอกค่ะพี่ชัยนิตกลัวว่าคนอื่นจะเข้ามาเห็น อดทนรอนะคะอีกแค่หนึ่งอาทิตย์เอง”
“รู้มั้ยพี่คิดถึงนิตมาก”
“นิตก็คิดถึงพี่ค่ะ” ทั้งสองมองหน้ากันก่อนที่เขาจะก้มลงประกบริมฝีปากหนาลงมาบนปากอิ่มของศานิตา ปลายลิ้นที่เข้ามากวาดต้อนทำให้หญิงสาวสั่นสะท้าน เธอกำลังโหยหาสัมผัสอันคุ้นเคยของชายที่ตนเองรัก ทั้งสองจูบกันอย่างเนิ่นนานก็จะผละออกเพราะกลัวว่ามันจะเลยเถิดไปมากกว่านี้
“จูบของนิตยังหวานเหมือนเดิมแล้วแบบนี้จะให้พี่อดใจไหวได้ยังไงอีกตั้งอาทิตย์หนึ่งเลยนะนิด”
“พี่ชัยอดทนมาได้ตั้งหลายเดือนอีกแค่อาทิตย์เดียวเองนะคะนิตสัญญาเลยว่าวันที่เราเจอกันนิตจะทำให้พี่มีความสุข”
“พี่มีความสุขคนเดียวที่ไหนล่ะพี่ก็จะทำให้นิตมีความสุขด้วย”
“แต่มันจะไม่เป็นอันตรายกับลูกในท้องจริงๆ เหรอคะพี่ชัย”
“จริงสิพี่หาข้อมูลมาแล้วยังเหลือเวลาอีกหนึ่งอาทิตย์นิตก็ลองหาข้อมูลดูบ้างสิแล้วพี่จะรู้ว่าคนท้องก็สามารถมีความสุขได้และมันอาจจะส่งผลดีให้ลูกของเรามีความสุขด้วยก็ได้นะ” ชัยเดชพูดไปตามที่ตัวเองคิด
เดิมทีชายหนุ่มเป็นพนักงานที่ทำงานอยู่ในบริษัทเดียวกับ ศานิตาและอยู่ในแผนกบัญชี ทั้งสองแอบคบหากันโดยไม่มีใครรู้จนกระทั่งศานิตาท้องและเป็นช่วงที่ชัยเดชจะเอาเงินของบริษัทไปสองล้านบาท ชายหนุ่มจึงถูกไล่ออกและทางบริษัทก็ดำเนินคดียักยอกซึ่งเขายินยอมจะชำระหนี้โดยการผ่อนจ่าย
ชัยเดชหวังว่าถ้าหากตัวเองได้เป็นลูกเขยของคุณอุไรวรรณแล้วจะสามารถเอาเงินสองล้านมาใช้คืนให้กับบริษัทได้
แต่ระหว่างที่เกิดเรื่องคุณอุไรวรรณก็ประกาศกับทุกคนว่าศานิตากับเจตนิพัทธ์กำลังคบหากันอยู่และจัดงานเลี้ยงได้เล็กๆ เพื่อบอกกับญาติผู้ใหญ่และคนสนิทให้รับรู้ว่าทั้งสองกำลังจะอยู่กินกันในฐานะสามีภรรยา ตอนนั้นชัยเดชรู้สึกโมโหและผิดหวังมากๆ ที่ศานิตาหักหลังตนเองแบบนั้นแต่เมื่อหญิงสาวอธิบายให้ฟังเขาก็ใจเย็นลงและรอคอยวันที่จะได้กลับมาอยู่กับครอบครัวอีกครั้ง
“แม่ของนิตจะกลับเข้ามาอีกทีเมื่อไหร่”
“น่าจะเป็นช่วงบ่ายค่ะพี่ชัยอยู่กับนิตก่อนได้ไหมกินข้าวกลางวันด้วยกันนะ เดี๋ยวนิตสั่งให้โรงแรมเอามาส่งที่นี่”
“พี่ว่าเราออกไปกินร้านอาหารใกล้ๆ แถวนี้ดีไหมล่ะ”
“แต่นิตกลัวคนอื่นเห็นค่ะ พี่เราสั่งมากินที่นี่ดีกว่านะคะ”
“พี่ตามใจนิตนะ อยากกินอะไรล่ะ เอาแบบเดิมดีไหมแบบที่นิตชอบกิน”
“ได้ค่ะพี่ชัย”
- ผู้เขียน
