ไม่อยากยุ่งแล้ว
1590 คำ
วันนี้คุณย่าอุไรวรรณมีนัดไปคุยธุระกับเพื่อน เดิมทีแล้วไอศิกาก็จะไปด้วยแต่เมื่อถึงเวลาเธอก็เปลี่ยนใจเพราะเพื่อนที่เรียนอยู่อังกฤษกลับมาบ้านที่เมืองไทยหญิงสาวจึงนัดออกไปเจอกับเพื่อนที่คาเฟ่หน้าปากซอย
“อั๋นจะมาอยู่นานไหม” ไอศิกาถามอั๋นหรืออรรณพเพื่อนที่เรียนด้วยกันมาตั้งแต่อนุบาลจนถึงมัธยมต้นพอขึ้นมัธยมปลายก็แยกกันไปเรียนกันคนละที่ก่อนจะไปเรียนที่อังกฤษด้วยกันเมื่อสามปีก่อน
“เรากลับมาแค่เดือนเดียว”
“ไอซ์นึกว่าจะอยู่จนเปิดเทอม”
“เราจะรีบกลับไปเที่ยวบ้านแฟน”
“น่าอิจฉาคนมีแฟนจังปิดเทอมก็ไม่เหงา”
“แล้วกับเอริคล่ะตกลงคบกันหรือยัง”
“เขาก็ดีนะ แต่ไอซ์กลัวว่าถ้าเรียนจบแล้วต้องกลับมาอยู่เมืองไทยแล้วจะมีปัญหาก็เลยคิดว่าไม่คบกับเขาดีกว่า”
“แสดงว่าคนที่ไอซ์จะคบด้วยต้องเป็นคนไทยเหรอ”
“เปล่าหรอกอั๋น แต่ไอซ์ว่าคนที่จะเป็นแฟนไอซ์เขาต้องพร้อมที่จะกลับมาอยู่ที่นี่กับไอซ์ อย่างเอริคเขาคงไม่กลับมาด้วยหรอกเพราะครอบครัวของเขามีธุรกิจที่นู่น แล้วอั๋นกับแฟนล่ะถ้าเรียนจบแล้วจะเอายังไงต่อ”
“เราคงหางานทำที่นั่น”
“ไม่คิดจะกลับมาเมืองไทยเหรอตอนนี้บ้านเรามีกฎหมายสมรสเท่าเทียมแล้วนะ”
“เราไม่กังวลเรื่องกฎหมายหรอก แต่เรากลัวครอบครัวจะรับไม่ได้ เราอยากทำงานเก็บเงินสร้างตัวเองก่อน ให้พ่อกับแม่เห็นความสำเร็จของเราแล้วค่อยกลับมาเลี้ยงดูท่านเวลาที่ท่านอายุมากขึ้น”
“ทำไม่อั๋นไม่ลองคุยกับแม่ดูล่ะ ไอซ์ว่าแม่ของอั๋นท่าทางใจดีนะ ให้ไอซ์ไปช่วยพูดดีไหมล่ะ”
“อย่าเลย ตอนที่เราบอกว่าจะออกมาหาไอซ์แม่ยังบอกให้เราจีบไอซ์เลย”
“แล้วสนใจจะจีบไหม”
“ไม่มีทางไอซ์นะไม่ใช่สเปกของเราเลย ของเราต้องหล่อสูงหุ่นล่ำ ไม่ใช่เอวเล็กนิดเดียวอย่างไอซ์แบบนี้เก็บไว้ให้ผู้ชายมองเถอะ”
“หุ่นแบบเราผู้ชายจะชอบไหม”
“ชอบสิ แล้วกลับมาเมืองไทยเดือนหนึ่งแล้วได้ออกไปเที่ยวไหนมาบ้างล่ะ
“เพิ่งไปทะเลมาเมื่อวันก่อน แล้วก็ไปเที่ยวผับมาด้วยนะ”
“สนุกไหม มีผู้ชายเข้ามาจีบหรือเปล่าล่ะ”
“ก็มีนะ”
“แล้วคุยต่อไหม”
“ไม่ใช่สเปก”
“ไม่หล่อเหรอ”
“เปล่าหรอก แต่ไอซ์ไม่ค่อยชอบคนรุ่นเดียวกันเท่าไหร่”
“แล้วชอบแบบไหน”
“ไอซ์ชอบผู้ใหญ่นะ แบบว่าหล่อ หุ่นดีมีกล้ามนิดๆ แล้วก็อบอุ่นใจดี ทรงแดดดี๊”
“ต้องรวยด้วยไหมล่ะ”
“ไม่ต้องรวยก็ได้ แต่ขอให้ขยันทำงานเก่ง”
“หายากเลยนะผู้ชายแบบนั้น แต่เรารู้จักอยู่คนหนึ่งนะเดี๋ยวเอารูปให้ดู”
อรรณพเอารูปน้าชายของคนเองให้กับเพื่อนดู
“ใครเหรอ”
“น้าชายเราเองอายุสามสิบสามแล้วเพิ่งเลิกกับแฟน สนใจไหมล่ะ”
“ไม่เท่าไหร่”
“นี่ตรงตามที่ไอซ์บอกเราเลยนะ”
“ก็รู้ว่าตรงแต่รู้สึกว่ายังไม่ใช่” ไอศิการู้สึกอย่างั้นจริงๆ น้าชายของเพื่อนก็หน้าตาจัดว่าหล่อ รูปร่างก็สูงโปร่งแต่เธอกลับรู้สึกเฉยๆ และตอนนี้ในหัวก็มีภาพของผู้ชายคนหนึ่งแว๊บเขามาจนต้องรับสลัดความคิดนั้นออก
“เป็นอะไร”
“จู่ๆ ภาพของผู้ชายคนหนึ่งก็แว๊บเข้ามาน่ะ”
“นี่ไอซ์ต้องไปแอบชอบใครมาแน่เลย บอกเราได้ไหม”
“ไม่ได้แอบชอบใครหรอกน่า เอ๊ะนั่น”
“อะไรผู้ชายที่แอบชอบเหรอ”
“เปล่าแต่นั่นรถอานิต”
“ทำไมต้องตกใจด้วยล่ะ”
“ก็ปกติอานิตจะไม่ค่อยออกบ้าน”
“เขาก็คงมีธุระมั้ง”
“แต่อานิตกำลังท้องอยู่นะถ้ามีธุระก็น่าจะบอกลุงอ่ำหรือไม่ก็อาพัทธ์ให้พาไปสิ ไม่ใช่ออกมาคนเดียวแบบนี้หรืออานิตจะไม่สบายเลยต้องรีบออกมาคนเดียวเพราะวันนี้ไม่มีใครอยู่บ้าน” ไอศิการู้สึกเป็นห่วงคุณอาของเธอมาก
“ลองโทรหาสิ เดี๋ยวเราจะไปจ่ายเงินก่อน ไอซ์ไปรอที่รถเลยนะจะได้รีบตามไป”
ไอศิการีบโทรศัพท์ไปหาอาศานิตาขณะที่เดินออกมารอเพื่อนที่รถแต่คุณอาของเธอก็ปิดเครื่อง มันเลยทำให้หญิงสาวร้อนใจเป็นอย่างมาก
“เราจะไปทางไหนกันดี”
“ไปทางซ้าย” หญิงสาวบอกอรรณพเพราะทางซ้ายมือเป็นทางไปโรงพยาบาล
“ทำไม่คิดว่าอานิตจะมาทางนี้ล่ะ”
“ก็ทางนี้มันทางไปโรงพยาบาล ถ้าอานิตไม่สบายก็น่าจะมาทางนี้”
เมื่อเพื่อนยืนยันถึงเส้นทางอรรณพก็รีบเหยียบคันเร่งเพื่อหวังจะตามคุณอาของเพื่อนให้ทัน
“นั้นไงรถของอานิต” ไอศอิกาดีใจมากที่ตามมาจนทันแต่เธอ ก็ต้องคิ้วขมวดเมื่อคุณอาของเธอขับรถผ่านโรงพยาบาลที่ฝากครรภ์ไป
“เอาไงต่อดีล่ะไอซ์ อาของไอซ์ขับเลยโรงพยาบาลไปแล้ว”
“อานิตคงมีธุระไปที่อื่นเราไม่ต้องตามแล้วก็ได้”
“แต่เราคงต้องไปยูเทิร์นข้างหน้า”
อรรณพยังคงขับตามรถของอาของไอศิกาเพราะยังไม่ถึงจุดที่ตัวเองจะเลี้ยว
“อั๋น เลี้ยวตามอานิตไปก่อน”
“ไหนว่าจะเลิกตาม”
“เถอะน่าเปิดไฟเลี้ยวเลย ขับตามเข้าไปในนั้นเลย”
“จะบ้าเหรอไอซ์นั่นมันโรงแรมม่านรูดนะ”
“ขับตามเข้าไปก่อน”
เมื่ออรรณพเลี้ยวรถเข้าไปพนักงานก็รีบโบกให้รถของเธอเข้าไปด้านในสุดขณะรถผ่านห้องหนึ่งที่พนักงานกำลังเอาผ้าม่านมาปิดหญิงสาวก็เห็นว่าเป็นรถของอาศานิตาและรถอีกคันที่จอดอยู่ซึ่งไม่ใช่รถของเจตนิพัทธ์
“ชั่วคราวหรือค้างคืนครับ”
“เอาไงดีไอซ์” อรรณพหันมาถามเพราะเขาไม่เคยพาผู้หญิงเข้าโรงแรมม่านรูดเลยสักครั้ง
“ชั่วคราวค่ะ เท่าไหร่คะ”
“สามชั่วโมงเจ็ดร้อยครับ ถ้าเลยจากนั้นคิดหนึ่งพันครับ”
ไอศิการีบหยิบธนบัตรใบละหนึ่งพันส่งให้กับพนักงาน
“ขอบคุณครับ รับเครื่องดื่มอะไรไหม”
“ขอน้ำอัดลมกับน้ำอัดลมแล้วก็ขนมสักสองสามห่อเงินที่เหลือไม่ต้องทอนนะ”
“ไอซ์ เราจะเอาไงต่อ”
“รอให้พนักงงานไปก่อนเดี๋ยวไอซ์จะแอบไปดูห้องอานิต อยู่ถัดไปสองห้องเอง ไอซ์คิดว่าอานิตต้องนัดใครมาเจอที่นี่แน่ๆ” ไอศิกาสงสัยเรื่องที่คุณอาของเธอแอบคุยกับผู้ชายอื่นมานานแล้วและครั้งนี้มันก็เป็นโอกาสที่เธอจะได้รู้ความจริง
“แต่เราว่าอย่าไปยุ่งเรื่องของเขาเลย”
“ไอซ์จะไม่ยุ่งเลยถ้าอานิตไม่ท้องอยู่”
เสียงเคาะประตูของพนักงานทำให้ไอศิการีบลุกไปเปิด เมื่อพนักงานเอาน้ำอัดลมและขนมวางให้เรียบร้อยเธอกลับมานั่งที่ปลายเตียง
“อั๋นกินขนมรอไปก่อนนะเดี๋ยวไอซ์มา”
“จะไปไหน”
“ไปดูให้แน่ใจว่าใช่รถของอานิตไหม”
“จะไปดูยังไง”
“ก็แอบมุดผ้าม่านเข้าไปดูไงล่ะ”
“เดี๋ยว” อรรณพรีบเรียกเพื่อนไว้เพราะกลัวเพื่อนจะถูกจับได้
“มีอะไรเหรอ”
“เดี๋ยวเราไปดูให้ ไอซ์เป็นผู้หญิงมันอันตราย ขอยืมน้ำอัดลมกับขนมไปก่อนนะ”
อรรณพถือน้ำอัดลม ขนมและถังน้ำแข็งและเดินออกไปจากห้องส่วนไอศิกาก็นั่งรอฟังข่าวจากเพื่อน
เขาหายไปไม่ถึงห้านาทีก็กลับเข้ามา
“ได้เรื่องไหม”
“เราถ่ายรูปรถมาให้นะ แต่ไม่กล้าเคาะห้องหรอก ตอนแรกก็กะทำทีเป็นเด็กเอาน้ำมาส่งแต่คิดว่าอาของไอซ์น่าจะสั่งเครื่องดื่มก่อนเราแล้ว ถ้าไปเคาะห้องอีกก็กลัวเขาจะสงสัย” อรรณพส่งโทรศัพท์ให้เพื่อน
ไอศิกาเห็นแล้วว่าเป็นรถของอาศานิตาจริงและเธอก็คิดว่าคงไม่มีเพื่อนที่ไหนนัดคุยกันที่โรงแรมม่านรูดแน่
“เอาไงต่อดีกลับเลยไหม”
“อั๋นอย่าบอกเรื่องนี้กับใครนะ”
“เราไม่บอกหรอกแล้วไอซ์ล่ะจะบอกสามีเขาไหม”
“ไม่รู้จะบอกยังไง ตอนนี้ไอซ์อึดอัดมากเลยนะที่ต้องมารู้ความลับแบบนี้”
“เราไม่รู้จะช่วยยังไงเลย”
“ไอซ์ว่าจะเลิกยุ่งกับเรื่องนี้แล้ว ใครอยากจะทำอะไรก็เชิญเลย” หญิงสาวรู้สึกผิดหวังกับการกระทำของศานิตามากกว่าตอนที่รู้ว่าเจตนิพัทธ์ไปนอนกับผู้หญิงคนอื่น แม้จะไม่เห็นกับตาว่าอาของเธอมากับใคร แต่จากการที่ได้ฟังศานิตาคุยโทรศัพท์และเจอไฟแช็กในถาดอาหารก็พอจะเดาได้แล้วว่าอาของตนเองกำลังมีผู้ชายคนอื่น
เธอไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับสามีภรรยาคู่นี้เพราะภาพที่พวกเขาแสดงออกคือรักใคร่และห่วงใยกันมากแต่สิ่งที่เธอรับรู้กลับไม่เป็นแบบนั้นเลย
- ผู้เขียน
