"คะ คุณ อื้อออ~" หัวใจมันเต้นไม่เป็นจังหวะ เมื่อคนที่ตอนแรกเพียงแต่โอบบ่าฉัน ตอนนี้กระชากตัวฉันเข้าไปแนบชิด พลางบดขยี้ริมฝีปากลงมาบนปากฉันด้วยความเร็ว
จ๊วบ~
นั่นคือเสียงการดูดปากแบบเร็วๆ แรงๆ ตามแบบฉบับของเขา เพียงไม่นานเขาก็ปล่อยฉันให้เป็นอิสระ ยักคิ้วข้างเดียวใส่ฉันพลางกรีดยิ้ม และใช้จังหวะที่ฉันกำลังจะอ้าปากพูด ดึงมือฉันให้กลับเข้าไปด้านในตามเดิม
ฉันยกมือข้างหนึ่งสัมผัสริมฝีปากตัวเองเบาๆ ทุกการกระทำของเขา บอกตรงๆ ว่ามันมีผลต่อใจ
"อะไรล่ะเรา ลงมาด้านล่างแต่รีบวิ่งเข้าไปในครัว หิวน้ำเหรอ?"
"ครับแม่ หิวน้ำครับ" เขาตอบออกมาหน้าตาเฉย ทั้งที่จริงแล้ว ฉันยังไม่เห็นเขากินน้ำเลย
"ว่าแต่ คืนนี้ลิซค้างที่นี่หรือเปล่า พี่ว่าเหมือนฝนจะตกนะ"
"นั่นสิลูก ป้าว่าลิซนอนที่นี่นะ ไมค์โทรกลับไปบอกพ่อน้องด้วย"
"คุณแม่ครับ รถบ้านเรามีหลังคาทุกคันนะครับ ต่อให้จะขับขี่ตอนฝนตกก็ไม่มีทางที่จะเปียกฝนอยู่แ
