รอยยิ้มเล็กๆ ผุดขึ้นที่มุมปากหนา เขาดึงกางเกงชั้นในของฉันขึ้นมาให้ ใช้แขนโอบตัวฉันเล็กน้อย แล้วสวมใส่กางเกงในเอาไว้แบบเดิม เขาดึงกางเกงของตัวเองขึ้นให้เรียบร้อยอย่างเก่า ก่อนจะอุ้มกระเตงฉัน ทั้งที่ฉันยังไม่ทันมีโอกาสได้ตั้งตัว
"ทำอะไร"
"อุ้มขึ้นห้อง"
"แต่..."
"หรืออยากขึ้นไปเองในสภาพแบบนี้?"
"แต่คนจะมอง"
"ฉันไม่เคยแคร์สายตาใคร" เขาอุ้มฉันเดินละลิ่วออกจากห้องครัว เพราะกลัวว่าจะตก ฉันเลยต้องโอบลำคอของเขาเอาไว้อย่างจำใจ
"ห้องนี้" ฉันชี้ไปที่ห้องของตัวเอง เมื่อเขาตั้งท่าจะเดินเข้าห้องตัวเองเช่นเดียวกัน
"ฉันปวดแผลอยู่ ใครจะอาบน้ำให้ฉัน"
"แต่ว่าฉัน..."
"แคท" ชื่อเล่นของฉันที่หลุดออกมาจากริมฝีปากหยักได้รูป ทำให้ฉันหยุดคำพูดของตัวเองทันที
"ทำไมต้องดื้อกับฉัน เชื่อฟังฉันบ้าง อย่างน้อยๆ เราก็ต้องอยู่ด้วยกันไปอีกนาน" บอกไม่ถูก ว่าฉันควรรู้สึกแบบไหน หัวใจดวงน้อยมันเต้นแรงแทบจะหลุดออกมานอกเ
