บทที่19 ออกเดินทาง (1/2)

1168 คำ

ดวงตากลมโตกะพริบถี่ๆ ในขณะเดียวกันแก้มกลมราวกับลูกซาลาเปาก็ยังถูไถไปมาบนแผงอกเปลือยเปล่าของคนที่ยังคงหลับใหลอยู่ในห้วงนิทรา แผ่นอกแกร่งขยับกระเพื่อมตามจังหวะลมหายใจ ร่างสูงไม่รับรู้เลยว่าวันนี้ลูกแมวตัวน้อยตื่นก่อนเสียแล้ว นี่เป็นครั้งแรกเสียด้วยซ้ำที่จันทร์เจ้าตื่นก่อนพระราม หรือจะบอกให้ถูกก็คือจันทร์เจ้าแทบนอนไม่หลับเลย เด็กน้อยตื่นเต้นที่วันนี้จะได้ออกไปต่างจังหวัดเสียที เขาเข้ามาอยู่ในโลกคู่ขนานนี้นานแล้ว แต่ทว่าแทบไม่ได้ออกไปไหนไกลเลย ต้องขอบคุณพี่รามที่ตัดสินใจหิ้วเขาไปดูไซต์งานก่อสร้างด้วย อุ้งมือมังคุดที่ถูกชายเสื้อปกคลุมไว้สะกิดลงที่แผ่นอกขาวอวดสายตา ช่วงนี้คุณสามีเขาชอบเปลือยท่อนบนนอน บรรยากาศรอบกายเย็นเล็กน้อยซึ่งเกิดจากเครื่องปรับอากาศ นั่นทำให้คนตัวเล็กขยับกายซุกเข้าหาไออุ่นจากคนตัวใหญ่กว่า “...อืม...” พระรามครางในลำคอเมื่อถูกรบกวนการนอน “พี่ราม...” แก้มกลมยังคงถูไถแผ่นอกส

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม