1
[DEMI]
ชีวิตน่าอัศจรรย์ของเดมี่
'เดมี่รับปากค่ะ ว่าถ้าเจเจ้ช่วยเพื่อนเดมี่ครั้งนี้ เดมี่จะทำทุกอย่างตามที่เจเจ้แนะนำ เจเจ้วางแผนชีวิตให้เดมี่ได้เลย หาแฟนให้ก็ได้ อะไรที่เจเจ้คิดว่าดีเดมี่ก็ตามนั้น'
นี่คือสิ่งที่ฉันบอกพี่สาวตัวเองเมื่อหลายเดือนก่อน พอนึกถึงมันอีกครั้งก็ต้องหันไปมองอ้อแอ้ที่นั่งเปิดหนังสืออยู่ข้างๆกัน
เพราะเธอเป็นเพื่อนคนนั้น คนที่ฉันยอมเอาอิสระทั้งชีวิตไปแลก เพื่อให้เจเจ้เดนิสที่มีอิทธิพลช่วยพี่สาวของอ้อแอ้ออกมาจากขบวนการค้ามนุษย์ แต่เรื่องกลับตาลปัตรไปหมด พี่สาวอ้อแอ้ถูกฆ่าและจากไปแล้ว
แต่ฉันต้องรักษาคำพูดกับพี่สาวอยู่ดี ปีนี้เป็นปีสุดท้าย.... เรียนจบเมื่อไหร่ฉันต้องแต่งงานกับผู้ชายที่พี่สาวเลือกไว้ให้
"มองอะไรคะทายาทมาเฟีย"
"อ้อแอ้เคยมีแฟนไหม?" คนถูกถามขมวดคิ้ว
"อะไรอ่ะ อยู่ดีๆก็ถามเรื่องแฟน"
"เดมี่อยากรู้ไง ถ้ามีเล่าให้เดมี่ฟังหน่อยสิ เวลากินข้าวด้วยกันเขินไหม จับมือครั้งแรกเป็นยังไง และต้องมีเซ็กส์รึเปล่า?"
"ถามอะไรเนี่ยคนอย่างฉันมีแฟนได้เหรอ ฉันเป็นไซด์ไลน์มาก่อนนะ ผู้ชายที่ไหนจะเอา"
ฉันทำหน้าบึ้ง ไม่อยากให้เพื่อนดูถูกตัวเองแบบนั้น มันไม่น่ารักเลย
แต่มันคือความจริงที่ฉันเป็นเพื่อนกับไซด์ไลน์ และที่พี่สาวอ้อแอ้ถูกจับตัวไปจนเกี่ยวเนื่องกับขบวนการค้ามนุษย์ก็เพราะอาชีพของครอบครัวอ้อแอ้นี่แหละ แต่จะอาชีพอะไรฉันก็คบได้ทั้งนั้น คนเหมือนกัน และอีกอย่างนอกจากอ้อแอ้ก็ไม่มีใครกล้าคบฉันเป็นเพื่อนแล้ว
ทายาทมาเฟีย LION เจ้าของมหาลัย LDZ ทำให้ทุกคนที่เรียนที่นี่เรียกฉันว่าเจ้าหญิงเดมี่ผู้เลอโฉม แต่ฉันไม่ชอบแบบนั้นเลย ไม่อยากใช้อิทธิพลอะไรด้วย ขอแค่ได้ใช้ชีวิตปกติ มีเค้กอร่อยๆกับสตรอว์เบอร์รีกินก็มีความสุขแล้ว
"เดี๋ยวสักวันนึงอ้อแอ้จะได้เจอผู้ชายที่รักอ้อแอ้จริงนะ"
"จ้ะ แล้วเธอล่ะ? เรื่องแต่งงานแน่ใจแล้วเหรอว่าจะไม่คุยกับคุณเดนิสอีกรอบ มันเรื่องใหญ่นะทำไมเอาอิสระตัวเองไปแลกเพื่อช่วยฉันด้วย ถ้าผู้ชายคนนั้นเป็นคนไม่ดีจะทำไง"
"เจเจ้ต้องเลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้เดมี่อยู่แล้ว"
ฉันตอบอ้อแอ้และเก็บหนังสือใส่กระเป๋าสะพายตัวเอง แต่บอดี้การ์ดที่ยืนประกบข้างหลังช่วยอีกแรง และถือกระเป๋าให้
"เธอโลกสวยเกินไปเดมี่"
"ง่ะ อ้อแอ้อย่าดับฝันสิ เดมี่กำลังให้กำลังใจตัวเองนะ อีกอย่างดื้อกับเจเจ้มาเยอะแล้ว ต่อให้ผู้ชายคนนั้นจะเป็นใครก็คงต้องแต่งงานกับเขาอยู่ดี"
อ้อแอ้ทำหน้าครุ่นคิดและยกมือเท้าคางตัวเอง
"อื้ม.... แต่คงต้องแต่งงานกับมาเฟียด้วยกัน ผู้ชายคนนั้นเป็นมาเฟียแน่ๆ ฉันเคยดูในหนังแต่งงานกับผู้มีอิทธิพลเหมือนกันก็เท่ากับการขยายอำนาจป่ะ"
ฉันพยักหน้าเบาๆตอบเธอ ใช่ ฉันรู้ว่าเป็นมาเฟีย แต่ไม่รู้ว่ากลุ่มไหนและหน้าตาเป็นยังไง เพราะเจเจ้ไม่เคยบอกหรือแนะนำให้รู้จัก
"ช่างเถอะมีเวลาทำใจอีกตั้งปีนึง ไปหาอะไรกินกันอ้อแอ้" อ้อแอ้ชี้นิ้วขึ้นมาทันที
"นี่ๆ อย่าบอกนะว่าเป็นเค้กอีกอ่ะ"
"เยส! เดมี่เค้กสตรอว์เบอร์รี ส่วนอ้อแอ้เค้กมะพร้าวไง"
"กรี๊ดดดด เบาหวานจะถามหาฉันแล้วนะเดมี่>_เฟยฉีครับเป็นหลานเจ้าของร้าน พอดีป้าผมกำลังวุ่นกับเตาอบเค้กอยู่"
"สวัสดีค่ะ เดมี่ค่ะนี่อ้อแอ้ เป็นลูกค้าประจำค่ะ" ฉันแนะนำตัวตามมารยาท
"ป้าบอกผมไว้แล้วครับว่าคุณเดมี่กับคุณอ้อแอ้เป็นลูกค้าประจำ คนนึงชอบเค้กสตรอว์เบอร์รีอีกคนชอบเค้กมะพร้าวใช่ไหมครับ"
ร้านที่ได้ใจฉันไปเต็มๆ คือร้านที่จำได้ว่าลูกค้าชอบกินอะไรเป็นพิเศษ
"ค่ะ งั้นเดมี่เอาเค้กนี้หนึ่งปอนด์ค่ะ" อ้อแอ้หันขวับมามองฉันทันที
"เดมี่! ชิ้นเดียวพอกินอย่างอื่นบ้าง ดูดิมีให้เลือกเยอะเลย"
"ทานอย่างละชิ้นดีไหมครับ นอกจากเค้กวันนี้มีเมนูพิเศษเป็นสตรอว์เบอร์รีเยอะเลยครับ สตรอว์เบอร์รีชอร์ตเค้ก ทาร์ตสตรอว์เบอร์รี มูสไวต์ช็อกโกแลตราดซอสสตรอว์เบอร์รี และพานาคอตต้าสตรอว์เบอร์รี เบาๆไม่หนักไป"
อ้อแอ้พยักหน้าเห็นด้วย พึ่งรู้ว่าตัวเองเป็นคนหลายใจก็วันนี้แหละ งื้อเดมี่อยากกินหมดตู้เลย
"แหะๆ ขอเค้กหนึ่งปอนด์และเอาอย่างที่คุณพูดอย่างละหนึ่งค่ะ" เพื่อนสนิทฉันอ้าปากกว้าง แต่ฉันยิ้มให้อ้อแอ้แล้วรีบไปนั่งที่เก้าอี้ที่บอดี้การ์ดเลื่อนไว้ให้
"เอ่อฉันไม่รับเค้กขอเป็นน้ำเปล่าหนึ่งแก้วค่ะ ส่วนของเพื่อน..." อ้อแอ้หันมามองฉัน
"เดมี่เอาน้ำเปล่าด้วยไหม?"
"ไม่เอา ของเดมี่ขอสตรอว์เบอร์รีโซดาค่ะ!^^"
หลานคุณป้าอมยิ้มก่อนจะจิ้มที่เครื่องรับออร์เดอร์ แต่ระหว่างที่รอเค้กฉันเผลอสบตากับเขาหลายรอบเลย ถึงไม่ได้ตั้งใจมองแต่หางตาก็เห็นว่าถูกจ้อง เขาชื่อเฟยฉีคงจะมีเชื้อจีนล่ะมั้ง หน้าตาก็ตี๋ๆด้วย โดยรวมคือ 'หล่อ'
"เดมี่"
"จ๋า" ฉันขานตอบ และหันกลับมามองอ้อแอ้ ก่อนที่เธอจะมองหลานเจ้าของร้านสลับกับฉันอีกรอบแล้วกลอกตามองบน
"เธอแอ๊วหนุ่มๆได้นะ แต่อย่าลืม...ว่าสุดท้ายเจ้าบ่าวเธอเป็นคนที่มีอิทธิพลเหมือนกัน"
"เปล่าสักหน่อยไม่ได้แอ๊วอะไรเลย เดมี่แค่รอเค้ก"
"แต่ผู้ชายคนนั้นมองเธอไม่หยุดอ่ะ ฉันล่ะกลัวเขาตายก่อนวัยอันควรจริงๆ"
ฉันหันไปมองหลานเจ้าของร้านอีกครั้งอย่างลืมตัว แต่ครั้งนี้ได้รอยยิ้มจากเขากลับมาด้วย...
•••
[Special Part]
-ฮ่องกง-
ควันบุหรี่ลอยโขมงอยู่ในห้องทำงานบนตึกสูงระฟ้าประเทศฮ่องกง มาเฟียหนุ่มคีบบุหรี่สูบพ่นมันออกมาครั้งแล้วครั้งเล่าขณะที่อีกมือของเขาเลื่อนดูรูปถ่ายจากไอแพดที่สายส่งมาให้
เป็นรูปที่ถูกถ่ายระยะไกล แต่เห็นว่าเดมี่กำลังสบตากับหลานชายเจ้าของร้านเค้ก
"หึ มีคนมองของที่กูจองไว้งั้นสิ..."
"ให้ผมสืบไหมครับคุณเฉิน"
"ฆ่ามันทิ้งซะ"