วาโย........
ผมรีบกลับมาบ้านเพราะเป็นห่วงใครบางคน ใครบางคนที่ผมไม่คิดว่าต้องมาห่วงใยอะไร ใครบางคนที่ผมคิดว่าไม่มีความสำคัญอะไร ใครบางคนที่ผมเคยเกลียด ใครบางคนที่ตอนนี้กำลังทำให้ความรู้สึกของผมเปลี่ยนไป
"ป้าแจ่ม น้ำตื่นรึยัง"
"ค่ะ ตอนนี้คงกำลังอาบน้ำอยู่" ผมพยักหน้ารับรู้ก่อนจะพาตัวเองขึ้นไปยังห้องนอนที่ตอนนี้มีใครบางคนอยู่ในนั้น ผมเปิดประตูเข้าไป มองไปรอบๆห้องก็ไม่เจอใครบางคนที่มองหาอยู่ตอนนี้สงสัยจะอาบน้ำอย่างที่ป้าแจ่มบอกผมเอากระเป๋ากับถุงของฝากวางไว้บนโต๊ะก่อนจะเดินไปถอดชุดนักศึกษาออกแล้วโยนมันลงตะกร้ามุมห้อง ผมมองหาผ้าเช็ดตัวที่แขวนไว้แต่ก็หาไม่เจอเลยหยิบผืนใหม่ในตู้มาใช้ แต่พอเปิดตู้เสื้อผ้ามันก็รู้สึกแปลกๆเพราะตอนนี้มันไม่ได้มีแค่เสื้อผ้าของผมแค่คนเดียวมันมีของใครอีกคนปะปนอยู่ด้วย
แอร๊ดดดดด....
ผมหันไปมองที่หน้าประตูห้องน้ำที่เพิ่งถูกเปิดใครบางคนที่ตอนนี้กำลังยืนตัวเปียกที่มีเพี
