น้ำใส........
หลังจากป้าพินภรรยาลุงผู้ใหญ่บ้านพาเธอกับวาโยมาส่งที่บ้านพักและบอกว่าอะไรอยู่ตรงไหน เธอก็ยังไม่ได้ขยับตัวไปไหนยังยืนอยู่ที่เดิมตรงหน้าประตูห้อง
บ้านหลังนี้เป็นบ้านที่สร้างมาจากไม้ไผ่และมุงด้วยหญ้าคามันมีชานบ้านที่ยื่นออกไปตรงริมลำธารหลังบ้าน ในตัวบ้านจะมีห้องเพียงแค่หนึ่งห้องเท่านั้นสามารถเปิดปิดประตูได้ ในบ้านมีฟูกนอนขนาด5ฟุตวางอยู่มุมห้อง มันมีแค่นี้จริงๆ แล้วเธอกับเขาจะนอนยังไงล่ะ
"เอ่ออ... โย แล้วเราจะนอนกันยังไงที่นี่มีฟูกอันเดียวเองนะ"
"เธอคงคิดว่าฉันจะสละที่นอนให้เธองั้นดิ"
"ป่ะป่าว....เราแค่ถามดูเฉยๆว่าเราจะนอนกันยังไง อืมมมงั้นเดี๋ยวเราจะเดินไปขอผ้าห่มกับหมอนจากป้าพินมาอีกชุดละกัน ส่วนโยก็นอนบนฟูกนะเรานอนตรงไหนก็ได้สบายมาก"
ฉันบอกพร้อมกับยิ้มให้เขาแต่เขาไม่ยิ้มตอบหรอก แถมยังทำหน้าไม่พอใจใส่ฉันอีกฉันพูดอะไรผิด??
"ฉันไม่ใช่คนเห็นแก่ตัวขนาดนั้นหรอกนะถึงแม้จะเกลียด
