บทที่6 ถ่านไฟเก่า(2)

1774 คำ
“คอนโดมิเนียมที่เพิ่งสร้างเสร็จใหม่ไม่กี่วัน ตรงนี้ฉันตั้งใจจะเอาไว้ขายกับพวกคู่รักมหาเศรษฐีเพิ่งแต่งงานหมาดๆ เรียกว่าฮันนีมูนหรือห้องสร้างครอบครัวในอนาคต เผื่อมีสมาชิกมาใหม่จะได้มีพื้นที่กว้างขวางไว้สำหรับเด็กๆ วิ่งเล่น ฉันพาเธอเข้ามาดู เผื่อจะทดสอบความแข็งแรงของที่นี่ก่อนจะเสนอเข้าบอร์ดประชุมอาทิตย์หน้า” “คอนโดฯ พวกนี้ คุณแม่ของฉันก็เป็นหุ้นส่วนดูแลด้วยเหรอคะ คุณจักรถึงให้ฉันเข้ามาดูที่นี่ด้วยตัวเอง” จัสมินเอ่ยถามหุ้นส่วนคู่ค้าของแม่บุญธรรม ยังไม่ลืมเว้นระยะห่างเดินตาม สายตากวาดมองดูพื้นที่ด้านในห้องชั้นสูงสุดของที่นี่ก็อดทึ่งไม่ได้กับความสามารถแนวคิดของนักธุรกิจรุ่นใหม่ เธอชมเขาเก่งเรื่องงานเท่านั้นแหละ “ไม่มี ฉันก็แค่อยากพาใครสักคนมาดู บังเอิญว่าเธออยู่ที่บริษัทพอดีนะ” จักรินทร์หาข้ออ้างเพื่อให้ตัวเองดูดี ความจริงเขามีแผนการบางอย่างเข้าหาแฟนเก่าอยู่ด้วยกันตามลำพัง “ฉันก็เป็นได้แค่ของผ่านมาแล้วก็ผ่านไป ไม่มีความสำคัญอะไรกับใครนี่ค่ะ” จัสมินคาใจเรื่องของเล่นคั่นเวลารอแต่งงานกับคู่หมั้นในเวลาที่เหมาะสม ยิ่งถูกอีกฝ่ายตอกย้ำซ้ำเติมบาดแผลที่เคยเจ็บ เธอเชื่อคำพูดของแม่เขาว่าหลงรักผู้ชายคนนี้ผิด “ไอ้จักร มึงเผลอพูดอะไรออกไปวะ” จักรินทร์คิดว่าตัวเองเล่นเกมผิดคาดเมื่อเหยื่อไม่เล่นด้วยพร้อมทำให้จัสมินเกลียดและตีตัวถอยห่างเขาออกไปเรื่อยๆ ทั้งที่ต้องเป็นเขาถูกกระทำกับความรักเก่าครั้งนั้น ไม่ใช่เธอ! “ด้านบนมีสระว่ายน้ำส่วนตัวสำหรับคู่รักชอบเปลี่ยนบรรยากาศด้านนอกเวลากลางคืนหรือยามเย็น มองดูพระอาทิตย์ตกดินสวยงาม อยากลองเสนอขายดูไหม ว่ายน้ำด้วยกัน” “ไม่ค่ะ ฉันไม่ได้เรียนด้านฝ่ายตลาดหรือตำแหน่งพีอาร์ ถ้าคุณจักรอยากขายคอนโดฯ นี้ให้กับพวกคู่รักมหาเศรษฐีต่างชาติ คุณควรพาคนจบด้านนี้มานะคะ” จักรินทร์ชักจะหมดความอดทนต่อความหมางเมินของผู้หญิงตรงหน้า จัสมินต้องการหลีกเลี่ยงหนีหน้าคนรักเก่าออกมาเพื่อชมวิวสระว่ายน้ำสวยงามด้านนอกห้องกลับเจอเขาตามยุ่งวุ่นวายไม่เลิก ทำไมไม่ไปยุ่งกับคู่หมั้นสักที จัสมินโกรธจนลืมว่าตัวเองเดินเข้ามาด้านในห้องนอนหวานแหววเหมาะกับคู่รักข้าวใหม่ปลามันช่างร้อนแรง แก้มและหลังใบหูแดงก่ำพยายามเดินหนีก็เจอร่างสูงใหญ่ตามมาขวาง “คุณจักร คุณต้องการอะไรกันแน่ถึงพาฉันมาที่นี่” “แค่อยากพามาทดสอบเตียงของที่นี่ว่าพอรองรับแรงกระแทกของคู่รักที่เข้ามาพักกันหรือเปล่า ไหนๆ เราก็เคยมีความสัมพันธ์ทางกาย ลองทดสอบดูว่าจะทนแรงรับของถ่านไฟเก่าที่กำลังจะจุดติดลุกโชนขึ้นมาไหวหรือเปล่า” “พูดเรื่องบ้าอะไรของคุณ! เรื่องของเราไม่มีทางเป็นไปได้ ปล่อย!” จัสมินไม่รู้ว่าเขาแอบกดล็อคประตูห้องนอนสวีทหวานของคู่รักเอาไว้แน่น เธอสะดุดขอบเตียงขณะกำลังก้าวหนีจากคนรักเก่า จักรินทร์เคลื่อนตัวทาบทับล็อคขาเรียวสองข้างไม่ให้ทำร้ายเขา “ไม่ได้เจอกันตั้งนาน คิดถึงผัวเก่าบ้างหรือเปล่า” “พูดบ้าอะไรของคุณจักร คุณไม่ใช่ผัวของฉัน” ร่างอรชรพลาดแล้วตกเป็นรองของผู้ชายตรงหน้า เธอหยุดดิ้นรนขัดขืน เพราะรู้ดีว่าเขาอยากได้อะไรก็ต้องได้ “ฉันจะทำให้เธอยอมรับเองว่าฉันเป็นผัวเก่า และอนาคตอาจกลับมาเป็นผัวใหม่ ผัวเก่ากับผู้ชายคนใหม่ ใครมีลีลาเร้าใจมากกว่ากัน ต้องลองพิสูจน์” “คุณจักรินทร์ ไม่นะ! มินนี่ขอร้อง” แม้หัวใจด้านซ้ายของจักรินทร์จะเต้นคร่อมจังหวะเมื่อเมียเก่าอยู่ใต้ร่างแกร่งยอมหลุดปากแทนตัวเองว่าชื่อเล่นมินนี่เหมือนอย่างที่เราเคยคบกัน ทว่าอารมณ์โกรธพาลอาละวาดความเป็นเจ้าของมีมากกว่า จักรินทร์ปลดชุดเดรสสีอ่อนของแฟนเก่าหลุดออก เหลือเพียงบราเซียและกางเกงชั้นในสีหวาน จัสมินอายตัวเองเปลือยกายต่อหน้าคนที่เธอเคยรัก หนีบขาเรียวสองข้างแน่น ยังไม่วายถูกเขาแยกขาออกแล้วเคลื่อนขาแกร่งเข้าหา “อย่าทำแบบนี้อีก มินนี่ขอร้อง เราเลิกกันไปนานแล้ว” “เธอไม่รักฉันแล้วเหรอมินนี่ แต่ผัวเก่าคนนี้ยังคิดถึงเธอเสมอนะ” ริมฝีปากหนาก้มลงมองเห็นรอยกัดสองจุดบริเวณหน้าอกอวบอิ่มที่เขาทำยังอยู่ก็ยิ่งทำรอยเพิ่มแสดงความเป็นเจ้าของ “มินนี่...อ๊าย อย่าแตะตรงนั้นค่ะ” จักรินทร์อยากรู้เราห่างกันสี่ปีที่ไม่ได้หวนกลับมาเจอกัน ประจวบเหมาะเห็นพี่ชายบุญธรรมคอยส่งแววตาหวานเชื่อม พามารับและส่งเมียเก่าเขาทุกวัน ข้างในของเธอคงถูกผู้ชายคนอื่นเอาจนหลวมแล้วสิ นิ้วมือแข็งแรงพลางจับขอบกางเกงชั้นในสีหวานรูดลงปลายขาอ่อนสองข้าง กลีบเนื้อสีชมพูอ่อนแรกแย้มปิดสนิททำเอาคนมองลอบกลืนน้ำลายอึกใหญ่ ตั้งแต่เลิกกับจัสมินสี่ปี เขาไม่เคยหลับนอนกับคู่ขาคนไหนถึงจุดสุดยอดหรือแม้คิดสอดใส่ก็มีใบหน้าแฟนเก่าลอยวนเวียน สุดท้ายเขาไม่เคยมีเซ็กซ์กับผู้หญิงอีกเลย จนเพื่อนๆ แซวว่าเขาเป็นคนตายด้าน แต่ความจริงจักรินทร์ ‘ร่านหลบใน!’ ต่างหาก เพียงเห็นของสวยงามปรากฎตรงหน้า สายตาหื่นกระหายเซ็กซ์รุนแรงก็ฉายแววชัดเจน ส่งนิ้วแกร่งสอดเสยเข้าหาช่องทางรักนุ่มหยุ่นคับแคบของเธอ “แค่นิ้วก็ตอดรัดแน่น ยังคิดจะปฏิเสธเหรอว่าร่างกายของเธอไม่ต้องการตอบสนองของผัวเก่า” “คุณจักร ไม่ อื้อ!” “อย่าตอดแน่นสิ ยิ่งเกร็งมาก ร่องนุ่มของเธอรัดนิ้วผัวแทบขยับไปต่อไม่ได้” ปากหวานถูกบดขยี้ดูดดื่มฉกชิมความหวานที่เขาอยากทำมาตั้งแต่เมื่อวาน เพียงแค่อดทนอดกลั้นว่าอย่าหวั่นไหวเผลอใจกับคนที่ทิ้งเขาไป ทว่าจักรินทร์อยากพิสูจน์ ปากเธอให้ใครจูบบ้างหรือเปล่า “อื้อ อ๊า คุณจักร” “ขออีกนิดหนึ่งนะ ปากของเมียหวานมาก ยังหอมหวานเหมือนเดิม” สอดลิ้นหนากวาดช่วงชิมความหวานล้ำจากโพรงปากนุ่ม เกี่ยวกระหวัดรัดอีกฝ่ายด้วยความเต็มใจ เขากำลังปลุกถ่านไฟเก่าเคยมอดดับกลับมาร้อนแรงกว่าเดิม “เราควรหยุดเถอะค่ะคุณจักร” ส่งแววตาเว้าวอนหวังให้เขาเห็นใจ “ไม่มีทางหยุด ฉันต้องการเธอ อะไรที่เป็นของของฉัน ฉันจะตามทวงของกลับคืนรวมถึงเธอด้วยนะมินนี่” จัสมินแทบร้องไห้โฮไม่ต้องการหวนกลับไปเป็นของเล่นคั่วเวลาให้ใคร หญิงสาวต้องการอยู่กับลูกสาวอย่างสงบสุข พอเจอเขาวนเวียนเข้ามาอีกครั้ง ชีวิตเธอไม่สงบอีกต่อไป “ฮึก!” “คิดเหรอว่าใช้น้ำตาแล้วฉันจะใจอ่อน ไม่มีทาง!” ความต้องการของจักรินทร์ที่มีต่อเมียเก่าสุดแค้นเหยียดขยายแข็งนูนเด่นชัดบริเวณกางเกง เขาเร่งกระแทกกระทั้นสอดนิ้วเข้าไปยังร่องนุ่มรุนแรงจนคนใต้ร่างร้องครางสุขสม ปลดปล่อยน้ำหวานออกมาเปียกแฉะชื้นด้านนอก “ขอเลียหน่อย” นี่คือคำถามหรือคำบอกเล่า ใบหน้าคมคายก้มลงไล้เลียดูดดื่มชิมความหวานให้คนใต้ร่างดิ้น ขนลุกวูบวาบเสียวทั่วท้องน้อย ก่อนอารมณ์ของจักรินทร์จะถอดเสื้อผ้าตัวเองออกเพื่อตักตวงชิมเนื้อหวานเหยื่อตัวน้อยไร้เรี่ยวแรงต้านทานไฟพิศวาส เสียงมือถือของเขาดังสั่น เขาไม่สนใจดึงดันจะร่วมรักกับเมียเก่าต่อ ปลายลิ้นเลื่อนไล้ขึ้นปลดบราเซียร์ออก ใช้ปากครอบครองยอดเม็ดบัวสีชมพูดูดแรงๆ ไม่กลัวว่าเธอจะเจ็บทรมาน “อ๊ะ คุณจักร เบาๆ ค่ะ มินนี่เจ็บ” “ผู้หญิงร่านหลบในแบบเธอ คำว่าเจ็บแค่นี้ยังน้อยเกินไป” “คุณจักร พอค่ะ เผื่อมีเรื่องร้ายแรงโทรมาด่วน” จักรินทร์ถอนหายใจทิ้งรุนแรง คนที่จะอารมณ์ค้างซึ่งก็คือเขามากกว่า จัสมินผลักอกแกร่งเบาๆ ขยับตัวลุกจากเตียงก้มเก็บเสื้อผ้าถูกเขาแทบกระชากขาดวิ่นรีบเข้าหลบด้านในห้องน้ำทันที หัวใจเมื่อกี้เต้นแรงกับสัมผัสหวาบหวิวของคนแทนตัวเองว่าผัวเก่า “โธ่เว้ย! ใครโทรมาตอนนี้วะ” จักรินทร์ก้มลงมองน้องชายตัวเองยังแข็งตัวอยู่ใต้กางเกง ผ่อนลมหายใจระงับอารมณ์ดิบเถื่อนลงชั่วคราว เขาหมดอารมณ์มีอะไรกับเมียเก่าแล้ว เมื่อเห็นแม่โทรเข้ามา “มีอะไรเหรอครับคุณแม่” “พูดกับแม่ทำไมต้องน้ำเสียงห้วน อารมณ์ไม่ดีแล้วมาพาลแม่หรือเปล่า” “แค่เครียดเรื่องงานนิดหน่อย แม่โทรหาผมมีอะไรเร่งด่วนเหรอ ผมจะกลับไปทำงาน” “แม่บอกแล้วว่าอย่าหักโหมทำงานหนัก แม่เป็นห่วง ทำไมไม่หาคนมาช่วยงานล่ะ รู้ไหมว่าหนูแชมเปญกลับมาจากเมืองนอกแล้ว เย็นนี้ไปรับน้องมากินข้าวบ้านเราสิ” “ถ้าแม่คิดจะจับคู่ให้ผมกับน้องแชมเปญ ผมบอกแล้วว่าผมไม่แต่งงานกับเธอ เพราะผมไม่ได้รักแชมเปญ” จักรินทร์กดวางสายจากแม่อย่างหงุดหงิด และคนที่ช่วยทำเอาเขาหายจากอารมณ์ถาโถมนี้ก็คือคนในห้องน้ำ ปิดเครื่องมือถือทิ้งไว้ ทั้งวันคงจะไม่กลับเข้าบริษัท ฝากโครงการจะไปเกาะช้างพรุ่งนี้กับหุ้นส่วนสำคัญสองคนกับเขตรัฐเรียบร้อย “มินนี่ คิดจะหลบในห้องน้ำถึงไหน” “จนกว่าคุณจักรจะพาฉันกลับบ้าน” “ไม่เรียกแทนตัวเองว่ามินนี่เหรอ หรือว่านอนกับผัวเก่ามันไม่เร้าอารมณ์ถึงใจไม่เหมือนนอนกับผู้ชายคนนั้นหรอกนะ พี่ทีมของเธอ” “หยาบคาย!” จัสมินทนการดูถูกเหยียดหยามไม่ไหวรีบกระชากประตูห้องน้ำออก ตบใบหน้าคมสันหันหน้าทางซ้ายด้วยความโกรธอัดแน่นเต็มอก เผียะ! “มินนี่ เธอกล้าตบผัวตัวเองเหรอ” “หยาบมาก! คุณจักรไม่ใช่ผัวฉัน กรุณาพูดจาดีๆ ด้วยค่ะ”
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม