บทที่5 ถ่านไฟเก่า(1)
1619 คำ
เจ้าหญิงตัวน้องของแม่จัสมินถูกใช้พลังงานหนักหน่วงมาก ลูกสาวมีรอยยิ้มกว้างเมื่อได้กินไก่ทอดชื่อดัง และสดใสตลอดทางถูกคุณลุงทีมใจดีเลี้ยงอาหารตอนเย็นก่อนกลับบ้านอันธกาล ซึ่งมีคุณยายอนาเซียคอยต้อนรับหลานสาวด้วยความรักแสนอบอุ่น
“และแล้วเจ้าหญิงก็ครองรักกับเจ้าชายอย่างมีความสุข นิทานเรื่องนี้จบแล้ว ทำไมเจ้าหญิงตัวน้อยของแม่ยังไม่ง่วงนอนอีกล่ะคะ”
“แม่คะ ทำไมเพื่อนที่โรงเรียนถึงมีพ่อแม่มารับตอนกลับบ้านล่ะ คุณลุงทีมไม่ใช่พ่อของน้องจีเหรอคะ”
จีรณาเก็บความสงสัยตั้งแต่เธอจำความได้ ลูกสาวช่างสังเกต ทว่าไม่อยากเซ้าซี้ถามเพื่อให้แม่ต้องลำบากใจ
“น้องจีอยากมีพ่อเหรอคะลูก”
“อยากมีค่ะ แต่ว่าถ้าทำให้แม่มินนี่ต้องหนักใจต้องคำถามเรื่องพ่อของน้องจีหายไปไหน น้องจีไม่อยากรู้ก็ได้ค่ะ แค่มีแม่มินนี่กับลุงทีมคอยอยู่ข้างๆ น้องจีก็ไม่โหยหาจากพ่อแท้ๆ แล้วค่ะ”
“น้องจีจะไม่รู้สึกโหยหาความรักจากพ่อ เพราะแม่จะเป็นทั้งพ่อและแม่ของน้องจี ทุกคนรักน้องจีหมด คุณลุงทีมและมีคุณยายอีกคนด้วยค่ะ”
“น้องจีก็รักคุณแม่มากเช่นกันค่ะ รักลุงทีม รักคุณยายอนาเซียเลยค่ะ”
จัสมินยิ้มกว้างพลางก้มลงจูบหน้าผากมนของลูกสาว เธอเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวแต่ยังมีความสุข จีรณาแอบเห็นแม่ร้องไห้หลายครั้งเมื่อถูกถามกดดันเรื่องพ่อของลูกเธอ ไม่อยากให้แม่เสียใจ ลูกสาวจะไม่ถามเรื่องนี้อีกแล้ว
“จะไม่ให้แม่มานอนกอดลูกด้วยกันเหรอคะ”
ทวนถามซ้ำอีกครั้งเผื่อลูกสาวอาจเปลี่ยนใจ จีรณากอดตุ๊กตาตัวเน่าของโปรดส่ายหัวแรงๆ
“ไม่ค้า น้องจีนอนกอดพี่โพนี่ก็อุ่นพอแล้วค่ะ”
“วันนี้ลูกไปโรงเรียนทำตัวเด็กดี ไม่ไปรังแกเพื่อนหรือเปล่า”
“น้องจีไม่เคยรังแกใครก่อน นอกเสียจากคนนิสัยไม่ดีมาหาเรื่องน้องจี น้องจีไม่ยอมถูกเอาเปรียบฝ่ายเดียวแน่นอนค่ะ”
เลือดย่อมเข้มข้นกว่าน้ำ ลูกสาวเธอเหมือนตัวเบาบางอ่อนแอ ทว่าลึกๆ จีรณาสู้คนเหมือนได้รับถ่ายทอดจากเลือดคนเป็นพ่อ จักรินทร์ไม่ยอมให้ใครเอารัดเอาเปรียบเขาฝ่ายเดียว
โดยเฉพาะเรื่องธุรกิจ ข้อนี้จัสมินเจอกับตัวจึงรู้ และไม่รู้ว่าจะปกปิดความลับไว้ได้นานแค่ไหนกัน
ห้ามให้สองคนนี้เจอเด็ดขาด!
“อย่าทำตัวเป็นเด็กแก่นแก้ว เราเป็นผู้หญิง ต้องอ่อนหวานเหมือนแม่ เข้าใจไหมลูกจี”
ไม่ใช่แข็งกระด้างเหมือนพ่อแท้ๆ ของตัวเอง ประโยคหลัง จัสมินพูดอยู่คนเดียวภายในใจกลัวลูกสาวบังเอิญได้ยินเข้า
“ค่ะแม่มินนี่”
จัสมินกล่อมลูกสาวตัวน้อย รักประคบประหงบเหมือนไข่ในหินคล้ายกับเจ้าหญิงแสนน่ารักในสายตาคนเป็นแม่จนหลับสนิทด้วยความเหนื่อยล้าวิ่งเล่นซุกซนทั้งวัน
“อ้าว มาหาน้องจีเหรอคะพี่ทีม แต่มินนี่เพิ่งกล่อมแกหลับไปเองนะคะ”
ร่างอรชรปิดประตูห้องลูกสาวแผ่วเบากลัวลูกตื่น จีรณาเป็นคนหลับยาก ทว่าหลับแล้วก็ต้องหลับลึก ปลุกทีไหร่ไม่ยอมตื่นง่าย จัสมินสะดุ้งเล็กน้อยเห็นพี่ชายบุญธรรมยืนตรงหน้าเธอ ทินกรส่งรอยยิ้มอ่อนโยนให้
“เปล่า พี่มารอน้องมินนี่ เราออกไปคุยกันที่ห้องนั่งเล่นดีกว่าไหม”
“ก็ได้ค่ะ”
จัสมินมีคำถามบนใบหน้าเต็มว่าทินกรต้องการอยากพูดคุยกับเธอเรื่องอะไร พอนั่งลงบนโซฟาฝั่งตรงข้าม หญิงสาวสร้างระยะห่างของความเป็นพี่น้องไม่แท้ต่อชายหนุ่มเสมอ
เธอรู้มาตลอดว่าเขาอยากพัฒนาความสัมพันธ์มากกว่านั้น แต่เธอรีบตัดโอกาสรวดเร็ว
“พี่คุยกับคุณแม่แล้วนะเรื่องโครงการทำโรงแรมที่เกาะช้างร่วมกับบริษัทคู่ค้า พี่ย้ายตำแหน่งน้องมินนี่ถอนตัวจากโพรเจกต์นั้นก็ได้นะ หากน้องมินนี่ไม่อยากเจอหน้าผู้ชายที่ชื่อจักรินทร์นั่น”
“มินนี่บอกแล้วว่ามินนี่กับเขาเรามันก็แค่อดีตที่จบไปแล้ว มินนี่แยกแยะเรื่องงานกับเรื่องส่วนตัวออก และมินนี่ก็จะไม่ถอนตัวออกจากโครงการนี้เด็ดขาดจนกว่าจะทำสำเร็จ มินนี่ไม่ยอมให้เขาดูถูกว่าเราไม่มีความสามารถนะคะ”
“พี่ก็แค่เป็นห่วง กลัวว่าความลับของน้องมินนี่ปกปิดเขาเอาไว้จะถูกเปิดเผย พี่มองสายตาเขาปราดเดียวก็ดูออกว่าเขาสนใจน้องมากกว่าหุ้นส่วนคู่ค้ารายใหญ่ที่ขาดไม่ได้ พี่กลัวใจน้องมินนี่”
ทินกรยอมรับว่าเขาคิดกับน้องสาวบุญธรรมมากกว่าน้อง เขาหวงและห่วงมินนี่ กลัวถ่านไฟเก่าที่ว่ามอดดับจนเหลือขี้เถ้าถ่านไปแล้ว จักรินทร์อาจจุดไฟลุกโชนรุนแรงกว่าเดิม เขาไม่อยากให้น้องสาวต้องตกสภาพแบบนั้นอีก
“พี่ทีมไม่ต้องเป็นห่วง เรื่องของเขา มันไม่มีในหัวของมินนี่เลยสักนิด เขามีคนเหมาะสมแล้ว ไม่มีทางสนใจอดีตลูกแม่ค้าขายน้ำเต้าหู้หรอกค่ะ”
ก่อนเลิกกันในอดีตสี่ปี จัสมินถูกมรสุมชีวิตถาโถมกระหน่ำเข้ามาแทบตั้งรับไม่ไหว แม่เสียชีวิตคืนที่รู้ความจริงทุกอย่างจากแม่ของคนรักว่าจักรินทร์หลอกฟันเธอทิ้งเหมือนผู้หญิงคนอื่น
หากไม่มีคุณหญิงอนาเซียและทินกรคอยช่วยเหลือคนเพิ่งรู้ว่าท้อง คงไม่มีจัสมินเข้มแข็งอย่างวันนี้
“ช่วงนี้พี่คงตามไปช่วยดูแลน้องมินนี่อยู่ห่างจากผู้ชายคนนั้นไม่เต็มที่ พี่ต้องทำงานธุรกิจหลายอย่างของคุณแม่ ทว่าเรื่องรับส่งหลานจี พี่ทำทุกวันไม่ขาดตกบกพร่อง”
“เรื่องน้องจี มินนี่ขอดูแลแกดีกว่าค่ะ กลัวพี่ทีมเหนื่อย”
“อย่าคิดมาก จีรณาก็เปรียบเสมือนหลานพี่และหลานคุณแม่ ทุกคนในบ้านนี้ต่างรักและเอ็นดูเจ้าหญิงตัวน้อยช่างพูดหมด ห้ามน้อยใจว่ามินนี่อยู่ตัวคนเดียว”
“พี่ทีมเป็นพี่ชายแสนดีของมินนี่คนหนึ่งเลยค่ะ ขอกอดพี่ชายคนนี้หน่อยนะ”
จัสมินสวมกอดพี่ชายบุญธรรมเหมือนให้กำลังใจซึ่งกันและกัน ทินกรเลือกสวมกอดกลับ แม้จะหน้าเจื่อนลงเมื่อเขาไม่ได้คิดกับเธอแค่น้องสาวบุญธรรม เขาไม่อยากเป็นพี่ชายแสนดีของจัสมินด้วยซ้ำ!
…
ทินกรพาส่งหลานสาวจีรณาเข้าโรงเรียนเหมือนทุกเช้า คุณหญิงอนาเซียต้องรีบบินไปดูงานมีปัญหาที่ฮ่องกงด่วน กว่าจะกลับคงอาทิตย์หน้า เขาส่งจัสมินหน้าบริษัทของหุ้นส่วนรายใหญ่ จนกว่าจะเสร็จสิ้นโครงการนี้ เธอคงไม่มีทางเหยียบที่นี่ถ้าไม่จำเป็น
“เลิกงานเดี๋ยวพี่มารับ แล้วเราค่อยไปรับน้องจีที่โรงเรียนพร้อมกัน”
“ค่ะ เดินทางปลอดภัยนะคะ”
จัสมินโบกมือเบาๆ หลังรถคันหรูของทินกรขับออกจากบริเวณนี้ เธอสูดลมหายใจเข้าเต็มปอดพร้อมเผชิญหน้าเขา ท่องเอาไว้ว่าแค่เรื่องงานเท่านั้น พอร่างอรชรเหยียบก้าวเข้ามาข้างในก็เจอคนดักรอแล้ว
“ผู้ชายคนใหม่มาส่ง ยิ้มหน้าบานระรื่นดีจริงเชียว”
“เริ่มต้นทำงานเช้านี้วันแรกจะให้ฉันทำหน้าบูดบึ้งเหมือนคุณเหรอคะ”
เธอไม่ใช่มินนี่อ่อนต่อโลก ไร้เดียงสาคนเก่าตายไปสี่ปีก่อน เธอคือจัสมินกล้าได้กล้าเสีย พร้อมพุ่งท้าชนตอบโต้ทุกเมื่อ
“ปากเก่ง ขอให้ทำงานเก่งเหมือนที่ปากพูดไว้แล้วกัน วันนี้เธอรับศึกหนักแน่”
“จะมาด้วยวิธีไหน ฉันรับได้หมดทุกอย่างค่ะคุณจักรินทร์”
“ดี! งั้นตามฉันมา คุณจัสมิน”
จัสมินถูกสายตาของพนักงานจับจ้องเมื่อท่านประธานของที่นี่ให้ความสำคัญมากกว่าหุ้นส่วนต้องทำงานร่วมกันสนิทสนม จักรินทร์จับข้อมือพาร่างบางเข้าลิฟต์ส่วนตัวเพื่อลงลานจอดรถชั้นใต้ดิน
“คุณจักรจะพาฉันไปไหน”
“ไปทำงาน...นอกสถานที่”
จัสมินรีบแกะมือออกกำลังวิ่งออกไปเพราะรับรู้ว่าสถานการณ์เริ่มไม่ปลอดภัย ช้ากว่าร่างสูงใหญ่ช้อนอุ้มยัดเข้ารถเอาไว้ทัน เธอตื่นตระหนก หวาดกลัว โดยเฉพาะสายตาดุดันเมื่อครู่มองมา
เธออาจอุ่นใจมีคนอื่นคอยอยู่ทำงาน ทว่าไปกับแฟนเก่าสองคนตามลำพัง โคตรน่าอึดอัดสุด
“อย่าคิดหนี เพราะฉันอาจอดใจไม่ไหวกดจับสั่งสอนคนดื้อด้านชอบเอาแต่หนีปัญหาตรงนี้”
“แต่ฉันไม่อยากไปกับคุณจักร”
“หรือเธอกลัวว่าถ่านไฟเก่าที่ยังเร่าร้อนอยู่มันกำลังจะกลับมาลุกโชนรุนแรงกว่าเดิมล่ะ”
จักรินทร์ยกยิ้มมุมปากร้ายแพรวพราว เมื่อคนตรงหน้าเลือกกอดอกเบือนหน้าหันหนีอย่างน่ารังเกียจเขา แฟนเก่านี่แหละจะทำให้เธอรู้ว่าอย่ามาล้อเล่นกับความรู้สึกของคนถูกทิ้งฝ่ายเดียว
ทั้งที่ตัวเองเสวยสุขกับผู้ชายอื่น ผลของการทรยศหักหลังความรักเป็นอย่างไร
‘ถึงฉันตกนรก อย่าหวังว่าเธอจะขึ้นสวรรค์กับมันฝ่ายเดียว ฉันจะดึงเธอตกนรกพร้อมกัน!’
- ผู้เขียน
