ตอนที่3 อบอุ่นหัวใจ
985 คำ
"อาบน้ำด้วยกันไหม ฉันอยากมีคนถูหลังให้"
ไม่รู้ว่าวันนี้เขาจะมาอารมณ์ไหน คนที่ได้ยินถึงกับยืนจ้องมองหน้า สามร้อยหกสิบห้าวันที่แต่งงานกันมา ไม่มีเลยสักครั้งที่ตะวันฉายอยากจะชวนไปอาบน้ำด้วยอย่างตอนนี้
"ก็ได้ค่ะ เดี๋ยวเมษาไปเตรียมน้ำอุ่นใส่อ่างให้ก่อนนะ"
ชายหนุ่มได้แต่จ้องมองตามแผ่นหลังของร่างผอมนั้นอย่างอดไม่ได้ เพราะเมษาไม่ค่อยจะจู้จี้จุกจิกกับชีวิต เขาเลยสบายใจที่ความสัมพันธ์ยังคงเป็นอย่างทุกวันนี้ มีเมียที่เหมือนมีลูก ไม่ใช่เหมือนมีแม่อีกคน เป็นความโชคดีของเขาอยู่ไม่น้อยที่เมษาไม่ชอบมีปากมีเสียง แม้จะขี้น้อยใจและอยากให้เอาใจใส่มากในบางครั้ง แต่ก็พอเข้าใจได้เพราะหญิงสาวเพิ่งจะอายุยี่สิบสามปีก็ยังเป็นเด็กสาวที่ยังต้องการความรักมากกว่าสิ่งอื่นใดอยู่แล้ว ทั้งที่โลกของความจริงมันมีอะไรที่สำคัญกว่าสิ่งนั้นมากมายก็ตามเถอะ
เพียงแค่สิบนาทีต่อมา ร่างสูงเดินเข้ามายังห้องอาบน้ำขนาดใหญ่ อ่างน้ำจากุซซี่ถูกเติมเต็มด้วยน้ำอุ่นชวนให้ผ่อน กลิ่นหอมอ่อน ๆ ของครีมโฟมอาบน้ำเตะเข้าจมูกโด่งเป็นสัน ชวนให้เคลิ้มสบายอารมณ์อยู่ไม่น้อย เสื้อผ้าที่ใส่ติดกายถูกถอดทิ้งลงกับพื้นกระเบื้องสีขาว อวดหุ่นล่ำที่น่าสัมผัส แม้จะเคยเห็นมานับครั้งไม่ถ้วน แต่เมื่อได้เห็นอีกครั้งก็ยังชวนให้รู้สึกเขินอายมากอยู่ดี ตะวันฉายหุ่นเหมือนนักกีฬาที่ชอบดูแลออกกำลังเป็นประจำเสมอ แต่ผิดกับเมษายิ่งหนัก ตัวเล็ก ผอมแห้งแรงน้อย แทบจะเรียกได้ว่าเมษาสองคนมัดรวมกันยังไม่ครึ่งเขาคนเดียวเลยด้วยซ้ำ
"ถอดชุดออกสิ จะได้ลงไปนอนแช่น้ำด้วยกัน"
"เมษารอให้พี่ซันอาบเสร็จก่อนก็ได้ เดี๋ยวเมษาค่อยมาอาบทีหลัง"
"ไม่ได้ จะขัดคำสั่งฉันหรือไง ฉันอยากได้คนถูหลังให้นะ ไม่ถอดชุดมันก็เปียกหมดน่ะสิ มานี่เดี๋ยวจะช่วยถอดให้ ชักช้าเสียเวลาจริง ๆ"
เมษาถูกสามีช่วยถอดชุดลอกคราบออกให้จนหมด ร่างของคนตัวเล็กเหลือเพียงชุดชั้นในสีดำที่ติดกาย เมื่อสายตาเจ้าเล่ห์ที่จ้องมองกัน ทำให้ต้องรีบเดินก้าวขาลงไปนั่งในอ่างด้วยความเขินอายอีกครั้ง ตามติดไปด้วยร่างเปลือยเปล่าหุ่นล่ำบึกที่ลงไปอยู่ใต้สายน้ำด้วยอีกคน
"หันหลังมาสิคะ เมษาจะถูหลังให้"
"อยากทำอย่างอื่นน่ะสิ เดี๋ยวค่อยอาบน้ำจะได้หรือเปล่า?" สายตาที่ปกปิดความต้องการเอาไว้ไม่มิด ฉายชัดให้เห็นจนใบหน้าขาวเนียนต้องร้อนผ่าวขึ้นมาอีกครั้ง
"คิดถึงฉันหรือเปล่า ไม่ได้กลับบ้านมาเป็นอาทิตย์แล้ว
ฝ่ามือหนาฉุดรั้งเอาร่างผอมของคนที่ได้ชื่อว่าเมียเข้ามานั่งอยู่บนตัก ร่างกายของคนตรงหน้าแม้จะพ่ายผอมขัดใจอยู่บ้างแต่ก็เต็มไปด้วยพลังดึงดูดบางอย่างที่เขาอยากจะสัมผัสและมอบบทรักที่ร้อนแรงแทนทุกความรู้สึกที่ปรารถนา
"รู้อยู่แล้ว ไม่เห็นต้องถามเลยนี่คะ"
"เวลาที่ฉันไม่อยู่ ช่วยตัวเองหรือเปล่าน่ะเรา?"
ใบหน้าแดงปลั่งรีบส่ายหัวปฏิเสธอย่างไม่คิด เพราะไม่เคยทำแบบนั้นอย่างที่ถูกถามเลยสักครั้งเดียว เธอไม่ใช่คนที่หมกมุ่นอยู่แต่กับความต้องการทางเพศ แล้วยังจะมาถามแบบนี้ให้อับอายเล่นทำไมกันนะ
"เมษาไม่เคย"
"หึหึ เก็บไว้ทำกับฉันสินะ"
"ว่าแต่พี่ซันเถอะค่ะ ออกไปหาเศษหาเลยนอกบ้านบ้างหรือเปล่า"
"ฉันเคยทำแบบนั้นหรือไง งานฉันยุ่งจะตาย เวลานอนก็แทบจะไม่มี จะเอาเวลาที่ไหนไปทำเรื่องอย่างว่า แต่คืนนี้แหละคงไม่ได้หลับได้นอนแน่ ๆ เพราะฉันจะจัดการเธอให้เดินไม่ได้เลยคอยดูสิ"
กำปั้นน้อย ๆ ทุบลงบนอกแกร่งอย่างอดไม่ได้ แม้ตะวันฉายจะเป็นคุณหมอมาดนิ่งและเงียบขรึม แต่เรื่องอย่างว่าเขากลับไม่เป็นสองรองใคร ความหื่นที่ผิดกับหน้าตา พูดไปก็คงไม่มีใครจะเชื่อ
ฝ่ามือหนาจับรวบข้อแขนเล็กสองข้างเอาไว้ด้วยฝ่ามือเดียว สายตาคมดุจ้องมองหน้าอย่างเคืองโกรธ
"กล้าทำร้ายฉันหรือไง เธอต้องโดนทำโทษไม่ใช่น้อย"
เรียวปากหนาทาบทับลงสัมผัสกับกลีบปากอวบอิ่มที่น่าจูบอย่างโหยหา แม้ใจจะรู้สึกไม่เคยรัก แต่ก็ชอบมีความสัมพันธ์ทางกายกับเมษาอย่างไม่อาจปฏิเสธได้ จูบแสนหวานที่เหมือนสูบวิญญาณออกจากร่าง คนที่หัวใจทั้งดวงมีเขาเป็นเจ้าของตอบสนองความต้องการอย่างโหยหาไม่ต่างกัน เพียงแค่ฝ่ามือหนาลูบไล้ไปตามร่างกายที่ขาวผ่อง ทำให้ทั่วทุกอณูของรูขุมขนถึงกับลุกชูชันขึ้นอย่างห้ามไม่ได้ ริมฝีปากที่โลมไล้ลงตามลำคอขาว จูบซับไปตามร่างบอบบางอย่างปลุกเร้า ชุดชั้นในลายลูกไม้ที่มีติดกายถูกถอดออกจากร่างกายจนเปลือยเปล่าไม่ต่างกัน ฝ่ามือหนาของชายหนุ่มบีบขยำบั้นท้ายที่งอนเต่งตึงอย่างชอบใจ แม้เมษาจะตัวผอมไปมาก แต่ทว่าแก้มก้นของเธอกลับสวยงอนจนน่าขยำไม่รู้เบื่อ
- ผู้เขียน
