พี่หาญรวยออกขนาดนี้ จะมีสักสิบเมียร้อยเมียก็ไม่เห็นแปลก” สุทธิดาพูดยั่ว ลอยหน้าลอยตายียวนกวนประสาท หนึ่งธิดารู้สึกว่าเธออยากจะตบน้องสาวให้คว่ำเสียตรงนี้
“สารเลว!” หนึ่งธิดาพูดอย่างโกรธจัด สุทธิดายั่วพี่สาวอย่างบันเทิงใจ เห็นสีหน้าของอีกฝ่ายก็สะใจไม่น้อย
“พี่หาญ เอ๊ย! สามีของเราคงไม่อยากให้เราทะเลาะกัน ยังไงเราก็เป็นพี่น้องกันนะคะ ควรจะสามัคคีปรองดองกันให้มาก”
“ไสหัวออกไปจากบ้านหลังนี้ซะ นางน้องสารเลว สันดานไม่เคยเปลี่ยน”
“ที่นี่บ้านของสามีสองด้วยเหมือนกัน สองจะยอมออกไปก็ต่อเมื่อพี่หาญไล่เท่านั้น” คำว่า “สามีของเรา” ทำให้หนึ่งธิดาโกรธจนตัวสั่น เธอกำมือจิกเข้าหากันแน่น กัดปากด้วยความโมโห หายใจหอบรุนแรงขึ้นอย่างมิอาจห้าม
“สองสัญญาค่ะว่าจะอยู่ในที่ของสอง ไม่รบกวนพี่หนึ่งแน่นอน พี่ก็อย่าไปโวยวายมากนะคะ พี่หาญไม่ชอบให้ใครไปโวยวายหรอกค่ะ ปัจจุบันพี่ก็ดูจืดชืดไร้เสน่ห์อยู่แล้ว ไปโวยวายก็คงโดน
