และสองจะอยู่แต่ในไร่ไม่ออกไปไหนเลยก็ไม่ได้” เหตุผลของสามีก็เข้าท่าดี หนึ่งธิดาเริ่มคล้อยตาม หาญเป็นคนฉลาดและทำอะไรรอบคอบ ไม่เช่นนั้นจากคนที่ล้มละลายหมดตัว คงไม่ประสบความสำเร็จถึงขั้นนี้หรอก
“สองจะทำค่ะพี่หาญ” สุทธิดาพูดอย่างมุ่งมั่น
“หายมานานแบบนี้เดี๋ยวจะถูกสงสัย ควรจะกลับได้แล้ว” หาญไม่ได้ไล่แต่เขาคิดว่าเอกลิขิตคงให้คนเฝ้าเมียไม่ให้คลาดสายตา
“สองแอบออกมาก่อนน่ะค่ะไม่ให้คนเฝ้าเห็น พอดีอยากออกมาซื้อของบางอย่างด้วย”
“แสดงว่ามันยังไม่รู้ว่าสองหายไป”
“ค่ะ ลูกน้องของเขาคงคิดว่าสองยังอยู่บนห้องกับแขกน่ะค่ะ”
“เดี๋ยวให้คนไปส่ง”
“พี่หาญไปส่งสองเองไม่ได้เหรอคะ” สุทธิดาส่งสายตาออดอ้อนไปหาอดีตคู่หมั้น
“เดี๋ยวคนของสามีสองมาเจอเข้าจะสงสัย นี่ต้องไปส่งที่เดิมใช่ไหม” หาญเพิ่งตระหนักว่าเขาลืมคิดถึงข้อนี้ไป ตอนแรกจะให้คนไปส่งสุทธิดาที่ตรงทางเข้าไร่
“ไปส่งตรงทางเข้าไร่ก็ได้ค่ะ”
“ไม่กลัวโดนจับ
