(มาร์ติน)
วันต่อมา 08.15 น.
Rrrrrrrrrr!!
เสียงเรียกเข้าโทรศัพท์ที่ดังอยู่ในกระเป๋าที่วางอยู่บนโซฟากลางห้องโถง ทำให้ร่างสูงที่พึ่งเดินออกจากห้องซักผ้าหลังจากเอาชุดของปลาเก๋าไปซัก เปลี่ยนทิศทางเดินตรงไปยังสิ่งที่กำลังส่งเสียงอยู่นั่นทันที มือหนาล้วงหยิบเอาโทรศัพท์ขึ้นมาดูหน้าจอที่กำลังแสดงชื่อของผู้ที่โทรเข้ามา
‘เต๋าเต้ย’
ในจังหวะเดียวกันนั้นสายของเต๋าเต้ยก็ตัดไปเนื่องจากไม่มีใครตอบรับ ทำให้ได้เห็นการแจ้งเตือนที่มีทั้งข้อความและสายที่ไม่ได้รับ ซึ่งทั้งหมดมาจากเต๋าเต้ยเพียงคนเดียว
‘สายที่ไม่ได้รับ 9 สาย’
Rrrrrrrrr!!
และครั้งนี้เสียงเรียกเข้าดังขึ้นอีกครั้งแต่มันเป็นโทรศัพท์ของตัวเขาเอง มือหนาล้วงหยิบออกจากกระเป๋ากางเกง ก้มมองรายชื่อที่โทรมานั่นคือบุคคลที่พึ่งวางสายจากเครื่องของปลาเก๋าไปเมื่อครู่นี้ นิ้วเรียวกดรับก่อนยกโทรศัพท์ขึ้นแนบหู
ติ๊ด!
“ฮัลโหล”
(เมื่อวานปลาเก๋าออกจากคอนโดมึง
