“เอมอยากให้อาไปเที่ยวจริง ๆ เหรอ”
“จริงซีคะ เอมอยากให้คุณอายิ้มแย้มมีความสุขบ้าง มากกว่ามานั่งตรากตรำทำงานออฟฟิศจนไม่ได้หยุดพักผ่อน”
“ถ้าอย่างนั้นอาควรจะเที่ยวแบบไหนดีล่ะ เอมช่วยนำเสนอมาหน่อยซี”
“อายศอยากฟังเพลง อยากนั่งดริ๊งค์ อะไรแบบนี้หรือบ้างเปล่าคะ?”
บทที่ 3
“อืม...ว่าไปมันก็น่าสนนะ ว่าแต่...เอมเคยไปที่ไหนบ้างที่มันน่าสนใจ อาขอแบบที่ไม่โหวกเหวกโวยวาย ไม่ทำให้เสียอารมณ์ฟังเพลงน่ะ”
“มีผับอยู่แห่งหนึ่งค่ะอายศ แต่ว่าอายศอยากไปจริงเหรอคะ คือที่นี่น่ะเอมเคยไปเที่ยวกับเพื่อนแค่ครั้งเดียว แต่รู้สึกว่ามันโอเคมาก ไปแค่ครั้งเดียวเท่านั้นค่ะ หลังจากนั้นก็ไม่ได้ไปเพราะว่าไม่รู้จะชวนใครไปดี”
ยศวินเหลัยวมามองหน้าเด็กในปกครองของเขาชั่วแว่บจึงพูดว่า
“ถ้าอย่างนั้นลองพาอาไปหน่อยซี พูดแบบนี้ทำให้อารู้สึกอยากไปขึ้นมาน่ะ”
“ได้ค่ะ...พรุ่งนี้เป็นไงคะ”
“คืนนี้เลย”
“ห๊า! ว่าไงนะคะ อายศจะไปคืนนี้เลย”
