ลูก้าถอนหายใจเบาๆ “ลุงรู้ตัวไหม ลุงกำลังทำผมงานเข้าไปอีกคน คุณเควินเล่นงานผมตาย เจ้านายจะมีคู่แข่งแล้วโว้ย แถมพ่อตายังไม่ปลื้มเขยฝรั่ง” ลูก้าถอนหายใจยาวพรืด สายตาคู่คมปราดไปมองทางเข้าบ้าน ไอ้หนุ่มนั่นดูท่าจะเป็นงานเสียด้วย หอบหิ้วของมาจนเต็มมือ “ภูผาไม่ต้องซื้อของมาฝากลุงหรอก แค่นึกถึงลุง ลุงก็ดีใจแล้ว เมื่อคืนลุงฝันเห็นเยลลีด้วย ฝันว่าเขาได้กลับบ้านเร็วๆ นี้ลุงอาจจะมีข่าวดีก็ได้” นัยนน์ตาสีนิลอ่อนที่ล้อมด้วยหนังตาเหี่ยวย่นตามวัยดูมีความหวังมากขึ้น ภูผาที่เพิ่งก้าวเท้าเข้าประตูบ้านมาก็ยิ้มกว้าง ยกมือไหว้อย่างนอบน้อม พออีกฝ่ายรับไหว้ ก็รีบพูดด้วยสีหน้ายินดี “คุณลุงมีข่าวดีแน่นอนครับ เพราะผมติดต่อไปที่สถานกงสุลไทยในอิตาลี ผมมีเพื่อนคนไทยทำงานอยู่ที่นั่นตั้งใจจะให้เขาช่วยตามหาข่าวน้องเยลลี เลยทราบข่าวดีมาว่าทางสถานกงสุลไทยได้ออกเอกสารชั่วคราวให้กับหญิงสาวชาวไทยคนหนึ่งที่พาสปอร์ตสูญหายใน