"เลิกเรียนแล้วไปกินหมูกระทะกันไหม คืนนี้มีส่วนลดพิเศษ ฉลองเปิดร้านครบสามปี ลดราคาเหลือกิโลละแปดสิบเก้าบาทเองนะมึง" ซอลพูดด้วยน้ำเสียงร่าเริง สายตาเป็นประกายเปี่ยมไปด้วยความสนุกสนาน เธอหันไปมองเพื่อนอย่างตั้งใจ ชวนด้วยรอยยิ้มกว้างที่เผยถึงความผูกพันในกลุ่มเพื่อน
"ไปดิ...กูกำลังอยากกินอยู่พอดีเลย ช่วงนี้กูรู้สึกเหมือนกูผอมลงอ่ะ ใส่อะไรก็หลวมไปหมด" นิวเยียร์ตอบกลับด้วยเสียงสดใส ปากยิ้มมุมปากเบาๆ พร้อมเอามือเกาหัวอย่างเขินๆ ร่างกายผ่อนคลายเหมือนได้ปลดปล่อยความคิดถึงอาหารที่ชื่นชอบ
"แหม....ที่มึงผอมลงเพราะมึงไม่ค่อยได้กินข้าวรึเปล่าย่ะ มัวแต่เอาตังค์ไปเลี้ยงผู้ชายล่ะสิท่า" ซอลแซวอย่างหยอกล้อ สายตาเป็นประกายสนุกสนานและยั่วเย้า เพื่อนทั้งสองหัวเราะกันอย่างเป็นกันเอง บรรยากาศเต็มไปด้วยความอบอุ่นและความสนิทสนม
"เอาที่ไหนไปเลี้ยงเขาค่า..เงินจะกินข้าวให้พ้นเดือนยังไม่มีเลย ถึงกูจะบ้าผู้ชาย แต่กูก็
