วันหนึ่ง....
ฉันไม่รู้ว่าตัวเองนั่งรออยู่หน้าห้องฉุกเฉินนานกี่ชั่วโมงแล้ว ยิ่งนานก็ยิ่งทำให้ฉันรู้สึกใจคอไม่ดีเพราะมันนานเกินไป ถ้าเขาไม่เป็นอะไรมากทำไมคุณหมอถึงไม่ออกมาบอกสักทีว่าเขาเป็นยังไงบ้าง ฉันเป็นห่วงเขามากห่วงอย่างที่ไม่เคยห่วงมาก่อน ที่เขาต้องเจ็บตัวมันเป็นเพราะฉัน
"หนึ่งคุณเพลิงเป็นยังไงบ้าง" พี่จุ๋มเดินเข้ามาถามฉันด้วยสีหน้าเป็นห่วง
"ยังไม่ออกมาจากห้องฉุกเฉินเลยค่ะพี่จุ๋ม หนึ่งห่วงเค้ามากเลยเค้าจะเป็นอะไรมากหรือเปล่าก็ไม่รู้ ฮึก ฮึกหนึ่งกลัวเค้าจะเป็นอะไรคือเลือดเค้าออกเยอะมากเลย ฮือออ ฮือออ" ฉันที่พยายามจะเข้มแข็งไม่ร้องไห้แต่สุดท้ายก็ทำไม่ได้ปล่อยโฮออกมา พี่จุ๋มรีบดึงตัวฉันเข้าไปกอด
"ใจเย็นๆนะคุณเพลิงคงไม่เป็นอะไรมากหรอกเชื่อพี่นะ" พี่จุ๋มพยายามปลอบฉันแต่ฉันก็ยังเป็นห่วงเขาอยู่ดี
"พี่จุ๋มคะแล้วลูกของหนึ่งอยู่ไหนคะ"
"พี่พาแกไปฝากแม่พี่เอาไว้ก่อนน่ะตอนแรกจะพามาด้วยแล้วแ
