วันหนึ่ง...
ฉันเดินตามหาเพลิงทั่วเกาะแต่ก็ไม่เจอ ไม่รู้เขาไปไหนฉันเดินมาจนถึงอีกฝั่งหนึ่งของเกาะซึ่งมีร้านบาร์เล็กๆเปิดอยู่หลายร้านเรียงกัน ฉันคิดว่าเขาอาจจะอยู่แถวนี้ฉันก็เลยเดินมองหาเขาไปตามร้านต่างๆจนกระทั่งเจอเขานั่งดื่มอยู่ฉันรีบเดินเข้าไปหาเขาทันที
"เพลิง"
"มาทำไม"
"ก็มาตามหาเพลิงไงเพลิงหายไปหนึ่งเป็นห่วง"
"ไม่ต้องห่วงหรอกห่วงตัวเธอเองเหอะกลัวฉันไม่ใช่เหรอ" ฉันพูดอะไรไม่ออกเพราะสายตาที่เขามองมามันเต็มไปด้วยแววตาของความเสียใจน้อยใจ
"หนึ่งขอโทษที่ทำให้เพลิงคิดแบบนั้นแต่หนึ่งแค่..ไม่ชินที่จะต้องนอนกับคนอื่น"
"ฉันเป็นคนอื่่นสำหรับเธองั้นเหรอ"
"ไม่ได้หมายความแบบนั้นคือหนึ่งไม่เคยนอนกับใครหนึ่งก็เลย..."
"ก็เลยกลัวว่าถ้านอนด้วยกันฉันจะทำอะไรเธองั้นดิ" ฉันยอมรับว่าก็มีกลัวอยู่บ้างเพราะฉันเป็นผู้หญิงเขาเป็นผู้ชายถึงเราจะเป็นแฟนกันก็ตามฉันก็กลัวอยู่ดี
"ถ้างั้นเธอก็ไม่ต้องกลัวคืนนี้ฉันจะหาโรงแรมแถวนี้นอนก็แล้วกันส่วนเธอก็กลับไปนอนได้แล้วมันดึกแล้ว"
"ไม่เอาแบบนี้สิเพลิง เพลิงอย่าโกรธหนึ่งเลยนะหนึ่งขอโทษ" ฉันขอโทษเขาที่ทำให้เขาโกรธ
"เธอกลับไปนอนได้แล้วพรุ่งนี้ค่อยเจอกัน" ถามว่าเขาไล่แล้วฉันกลับไหม ฉันไม่ได้กลับฉันนั่งเฝ้าเขากินเหล้าอยู่เงียบๆส่วนเขาพอเห็นฉันไม่ไปเขาก็ไม่ได้ว่าอะไรจนกระทั่งเขาเริ่มเมาไม่มีสติ
"หนึ่ง หนึ่งรู้มั้ย ว่าหนึ่งคือรักแรกของเพลิงหนึ่งเป็นผู้หญิงคนแรกเลยนะที่เพลิงขอเป็นแฟน" เขาพูดน้ำเสียงยานคางเพราะความเมา แต่ฉันก็ไม่ได้ตอบอะไรเขากลับไป
"เพลิงไม่เคยรู้สึกกับผู้หญิงคนไหนเท่าหนึ่งมาก่อนเลย แต่ทำไม..ทำไมหนึ่งถึงไม่ไว้ใจเพลิง หรือเพลิงมันไม่น่าไว้ใจ"
"ถ้าในสายตาของหนึ่งเพลิงไม่ดีหนึ่งจะเลิกกับเพลิงก็ได้นะ"
"เพลิงหนึ่งไม่ได้อยากจะเลิกกับเพลิง"
"เลิกเหอะหนึ่ง เพลิงไม่อยากให้หนึ่งไม่สบายใจ เพลิงอุตส่าห์พาหนึ่งมาเที่ยวเพราะตั้งแต่เราคบกันมาเราไม่เคยไปเที่ยวไหนด้วยกันเลย แต่พอเพลิงพาหนึ่งมาที่นี่หนึ่งกลับไม่ไว้ใจเพลิง" เขาพูดไปก็ดื่มเหล้าไปจนฉันเริ่มเห็นว่าเขาจะไม่ไหวแล้วฉันรีบดึงแก้วเหล้าออกจากมือของเขา
"เลิกดื่มเถอะนะเพลิงเมามากแล้วนะ" ฉันบอกเขาด้วยความเป็นห่วง
"ไม่ต้องมาห้ามเพลิงอยากดื่มเอาแก้วเหล้าคืนมาหนึ่ง" เขาพยายามแย่งแก้วเหล้าในมือของฉันแต่ฉันไม่คืนให้
"พอได้แล้วหนึ่งขอร้องเพลิงเลิกดื่มแล้วเรากลับบ้านพักกันเถอะนะ"
"ไม่กลับ"
"เพลิงรักหนึ่งหรือเปล่า"
"ทำไมถามแบบนั้น"
"ถ้าเพลิงรักหนึ่งเพลิงก็เลิกดื่มแล้วเรากลับบ้านพักกัน"
"ไม่อยากกลับกลับไปก็ไม่รู้จะไปนอนไหนเพราะแฟนไม่ไว้ใจ"
"ถ้าหนึ่งยอมให้เพลิงนอนห้องเดียวกันเพลิงจะยอมกลับมั้ย"
ในที่สุดเขาก็ยอมกลับตามที่ฉันขอร้อง ฉันยอมรับว่ามีความกลัวอยู่บ้างแต่ฉันก็หวังว่าเขาจะรักษาสัญญาว่าจะไม่ทำอะไร
เพลิงกัลป์...
ผมรู้อยู่แล้วว่าวิธีนี้มันจะได้ผลเพราะในที่สุดหนึ่งก็ยอมใจอ่อนให้ผมนอนห้องเดียวกันกับเธอ ผมรู้นิสัยหนึ่งดีว่าเธอเป็นคนขี้ใจอ่อนและเธอก็รักผมมากแค่ผมแสดงบทผู้ชายน้อยใจแฟนเธอก็ยอมใจอ่อนให้กับผมแล้ว แต่ผมจะไม่ทำอะไรหนึ่งตอนนี้หรอกนะเพราะผมอยากให้เธอไว้ใจผมมากกว่านี้ก่อน
ผมใช้เวลาอยู่กับหนึ่งที่เกาะนี้สามวันเต็มๆอยากจะบอกว่ามันเป็นอะไรที่โคตรจะอึดอัดที่ต้องรับบทผู้ชายแสนดีไม่ทำอะไรเธอเลย เชื่อไหมว่าสามวันที่ผ่านมาเรานอนห้องเดียวกันทุกคืนแต่ผมไม่ได้ล่วงเกินอะไรเธอเลยมากสุดก็แค่ดึงเธอเข้ามากอดแค่นั้น ถามว่าอยากทำอะไรมากกว่านี้ไหม อยากดิทำไมจะไม่อยากผมเป็นผู้ชายนะแต่ผมต้องยับยั้งความต้องการของตัวเองเพื่อทำให้หนึ่งไว้ใจผมให้มากกว่านี้
วันหนึ่ง....
หลังจากกลับมาจากเที่ยวเกาะฉันก็กลับมาทำงานที่ร้านพี่ทรายตามปกติ อยากจะบอกว่าเพลิงรักษาสัญญาที่ให้ไว้ทุกอย่างเขาไม่ได้ล่วงเกินอะไรฉันอย่างที่ฉันกลัวเลย เขาเป็นสุภาพบุรุษมากๆ ยิ่งนึกถึงคำพูดของเขาที่บอกกับฉันว่าฉันคือรักแรกของเขามันทำให้ฉันรู้สึกดีขึ้นไปอีก
"หยุดร้านไปสามวันไปเที่ยวไหนมาบ้างจ๊ะ"
"ไปเที่ยวเกาะมาค่ะ"
"ไปกับแฟนล่ะสิ"
"ค่ะ^^"
"มิน่าล่ะพี่เห็นทำงานไปยิ้มไปยิ้มทั้งวันเลย^^" ฉันโดนพี่ทรายแซวจนเขินเพราะฉันมีความสุขจริงๆ
"เพลิงเค้าดีกับหนึ่งมากมั้ย"
"มากค่ะ"
"อื้มมดีแล้วล่ะได้ยินแบบนี้พี่ก็สบายใจ^^"
หลายอาทิตย์ต่อมา....
วันนี้เป็นวันหยุดเรียนแต่ฉันต้องมาทำงาน และในขณะที่ฉันกำลังจะออกจากหอพักเพื่อไปทำงานเพลิงก็โทรมาหาฉันด้วยน้ำเสียงไม่สู้ดี
"หนึ่ง แค่ก แค่ก"
"เพลิงเป็นอะไรทำไมเสียงเป็นแบบนี้"
"เพลิงไม่สบาย แค่ก แค่ก"
"แล้วเพลิงกินยาหรือยัง"
"ยะ...ยังเลย"
"ทำยังไงดี จะให้หนึ่งซื้อยาไปให้ไหม"
"รบกวนหนึ่งเปล่าๆ หนึ่งไปทำงานเถอะเพลิงแค่จะโทรมาบอกว่าวันนี้เพลิงอาจจะไม่ได้ไปรับเพราะลุกไม่ไหว เพลิงไม่รบกวนหนึ่งแล้วไปทำงานเถอะ แค่ก แค่ก"
"เพลิงป่วยขนาดนี้จะให้หนึ่งไปทำงานได้ไง" ฉันเป็นห่วงเขามากถ้าฉันไปทำงานฉันก็คงไม่มีสมาธิแน่ๆ ฉันรีบโทรหาพี่ทรายบอกว่าวนนี้ฉันขอลาหนึ่งวันโดยให้เหตุผลไปตามความจริงว่าเพลิงไม่สบายซึ่งพี่ทรายก็ไม่ได้ว่าอะไรบอกให้ฉันไปดูแลเพลิงก่อนเดี๋ยวพี่ทรายจะขอโซ่มาช่วยที่ร้านเอง ฉันขอโทษพี่ทรายด้วยความเกรงใจ หลังจากนั้นฉันก็โทรไปบอกเพลิงว่าเดียวฉันจะซื้อยาเข้าไป
"เดี๋ยวหนึ่งไปหาที่คอนโดนะ"
"ครับ" เสียงตอบกลับมาของเขาดูเบามากจนฉันใจไม่ดีฉันไม่รอช้ารีบออกจากห้องแล้วตรงไปยังร้านขายยาเพื่อซื้อยาตามอาการที่เขาเป็นและไม่ลืมที่จะซื้อข้าวต้มเข้าไปให้เขาด้วยเพราะฉันคิดว่าเขาน่าจะยังไม่ได้กินข้าว
ฉันใช้เวลาไม่นานก็มาถึงคอนโดของเขาซึ่งนี่เป็นครั้งแรกที่ฉันมาที่นี่ พอมาถึงฉันก็แจ้งกับพี่ๆพนักงานว่ามาหาเพลิงเขาก็ให้คีย์การ์ดฉันมาและบอกให้ฉันขึ้นไปได้เลยเพราะเพลิงได้แจ้งเอาไว้ก่อนแล้วว่าฉันจะมา ฉันส่งข้อความบอกเขาว่าฉันมาถึงแล้วแต่เขาก็ไม่อ่านฉันคิดว่าเขาน่าจะนอนอยู่ฉันขึ้นมาจนถึงชั้นที่เขาพักฉันกดกริ่งหน้าประตูห้องของเขาก่อนจะแตะคีย์การ์ดเข้าไปในห้องและพอเข้ามาในห้องฉันก็ถึงกับอึ้งเพราะในห้องของเขามีรูปของฉันตั้งอยู่มันเป็นรูปตอนที่เราไปเที่ยวทะเลด้วยกัน เขาแอบถ่ายรูปฉันตอนไหนฉันไม่รู้ตัวเลย
"แค่ก แค่ก แค่ก" เสียงไอที่ดังออกมาจากห้องใดห้องหนึ่งทำให้ฉันต้องรีบละสายตาจากกรอบรูปตรงหน้ามองหาต้นตอของเสียงไอนั้นว่าดังมาจากห้องไหนกันแน่เนื่องจากว่าภายในห้องของเขามันกว้างมากพอๆกับบ้านหลังหนึ่งเลย
"เพลิง" ฉันเรียกชื่อเขาเพราะไม่รู้ว่าเขานอนอยู่ห้องไหนจนกระทั่งได้ยินเสียงเขาตะโกนออกมา
"ห้องนี้ แค่ก แค่ก แค่ก" ฉันรีบเดินเข้าไปในห้องที่ถูกตกแต่งด้วยโทนสีดำทั้งห้องและเห็นเขานอนห่มผ้าอยู่บนเตียง
"เพลิงเป็นยังไงบ้าง" ฉันรีบวางยากับข้าวต้มลงบนโต๊ะข้างเตียงแล้วเอามือแตะหน้าผากของเขา มันร้อนมาก
"เพลิงตัวร้อนมากเลย เดี๋ยวหนึ่งเช็ดตัวให้นะ" ฉันถือวิสาสะเปิดตู้เสื้อผ้าของเขาเพื่อหาผ้าขนหนูผืนเล็กๆแล้วนำไปชุบน้ำเพื่อมาเช็ดตัวให้เขา
"ฮือออ หนาวจัง"
"ทนหน่อยนะถ้าไม่เช็ดตัวเพลิงจะช็อกเอาได้เพราะเพลิงตัวร้อนมากเลย ทำไมถึงปล่อยให้ตัวเองป่วยหนักขนาดนี้ล่ะ" ฉันเช็ดตัวไปบ่นไปด้วยความเป็นห่วง
"ก็อยากให้แฟนมาดูแลบ้างไง มีแฟนก็ไม่ค่อยมีเวลาให้กันเอาแต่ทำงาน ทำงานทุกวัน แค่ก แค่ก" เขาบ่นกลับมาจนฉันรู้สึกผิดไปเลยเพราะฉันเอาแต่ทำงานจริงๆ คือตั้งแต่กลับมาจากเกาะเราก็ไม่ได้ไปเที่ยวด้วยกันอีกเลยเพราะฉันต้องทำงาน
"ขอโทษนะหนึ่งคงเป็นแฟนที่ไม่เอาไหนสำหรับเพลิง" ฉันขอโทษเขาเพราะคิดว่าตัวเองเป็นแฟนที่ไม่ดีพอสำหรับเขา
"เปลี่ยนคำขอโทษเป็นอย่างอื่นได้ไหม"
เพลิงแกจะมาไม้ไหนเนี่ย!!!