เพลิงร้ายพ่ายรัก

แอบชอบNC

วันหนึ่ง...

"คอเธอโดนอะไรมา" พอโซ่ทักฉันก็รีบเอามือแตะที่คอตัวเองและนึกขึ้นได้ว่ามันต้องรอยที่ถูกเพลิงทำตอนที่อยู่ในห้องแน่ๆ

"กูทำเองมึงมีปัญหาอะไรไอ้โซ่"

"เปล่ากูแค่ถามดู ทำไมกูถามไม่ได้??" โซ่ถามเพลิงด้วยน้ำเสียงยียวนเล็กน้อย

"เออ" เพลิงตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงไม่พอใจอย่างเห็นได้ชัด

"แต่กูคิดว่ากูมีสิทธิ์ถามนะ ใช่ไหมหนึ่งเธอบอกแฟนเธอไปดิว่าเราเป็นอะไรกัน"

"มึงพูดแบบนี้หมายความว่าไงไอ้โซ่" เพลิงก็ลุกขึ้นกระชากคอเสื้อของโซ่ด้วยความไม่พอใจจนฉันต้องรีบดึงตัวเขาให้นั่งลง

"เพลิงใจเย็นๆ" ฉันห้ามเพลิงแต่เหมือนเขาจะไม่พอใจฉันอีกคนเขาสะบัดมือฉันที่จับแขนเขาออกแรงมาก

"จะให้ใจเย็นยังไงเธอฟังมันพูดดิ มันพูดเหมือนเธอกับมันมีอะไรกัน"

"มันไม่มีอะไรเลยหนึ่งกับโซ่เราเป็นเพื่อนกัน" ฉันอธิบายแต่เหมือนเพลิงจะไม่พอใจเข้าไปอีก

"เพื่อน??"

"ใช่เพื่อน กูกับแฟนมึงเป็นเพื่อนกัน ทำไมหรือมึงไม่พอใจ" โซ่ยังใช้น้ำเสียงเดิมก่อนจะพูดประโยคนี้ออกมา

"มึงออกอาการเหมือนหมาบ้าขนาดนี้เหมือนมึงไม่ไว้ใจแฟนมึงเลยนะไอ้เพลิง มึงคิดว่ากูกับแฟนมึงมีอะไรกันงั้นดิ มึงคิดว่าแฟนมึงกับกูเอากันลับหลังมึงงั้นเหรอ"

"..........." เพลิงเงียบไม่ตอบพร้อมกับหันหน้าไปอีกทางตอนที่ฉันมองหน้าเขา

"กูจะบอกความจริงมึงอย่างนึงนะไอ้เพลิง ความจริงที่กูคิดว่าจะไม่พูดให้ใครฟังแต่ในเมื่อมาถึงตอนนี้แล้วกูคิดว่ากูต้องพูด" โซ่พูดกับเพลิงก่อนจะหันมามองหน้าฉันด้วยสายตานิ่งๆ

"กูชอบแฟนมึง"

"โซ่!!" ฉันยอมรับว่าตกมากที่ได้ยินแบบนี้ เขาชอบฉันจริงๆหรือแค่อยากยั่วโมโหเพลิง

"ไอ้โซ่"

"ไอ้เชี่ยโซ่"

"มึงพูดเหี้ยไรของมึง!!!!" เพลิงโมโหหนักกว่าเดิมส่วนฉันยังคงอึ้งจนพูดอะไรไม่ออกเมื่อได้ยินสิ่งที่โซ่พูดออกมา

"กูอยากจะบอกมึงว่ากูชอบหนึ่งตั้งแต่วันแรกที่กูเจอกูมองดูหนึ่งอยู่ห่างๆตลอดหลายปีที่ผ่านมาเพราะกูแม่งขี้ขลาดไม่กล้าเข้าไปจีบ"

"โซ่นาย...."

"จนกระทั่งวันหนึ่งที่มึงมาบอกกูกับไอ้ว่านไอ้พัฒน์ว่ามึงกับหนึ่งตกลงเป็นแฟนกันแล้ว ตอนนั้นกูก็เลยพยายามที่จะตัดใจ"

"แล้วตอนนี้มึงตัดใจได้หรือยังวะ" พัฒน์ถามโซ่

"ยังกูยังตัดใจไม่ได้"

"ไอ้เชี่ยโซ่มึง!!!" เพลิงจะลุกขึ้นไปหาเรื่องโซ่อีกรอบแต่ว่านดึงตัวไว้

"แต่มึงไม่ต้องกลัวเพราะกูไม่เหี้ยถึงขนาดแย่งแฟนเพื่อนหรอก หรือพวกมึงสามตัวคิดว่ากูเหี้ยขนาดนั้นก็ตามใจ" พูดจบโซ่ก็เดินไปหยิบกระเป๋าแล้วเดินออกไปจากห้องของเพลิง

"เชี่ยอะไรกันวะเนี่ย กูงงไปหมดแล้วไอ้เชี่ยโซ่ชอบแฟนไอ้เพลิงชอบได้ไงวะ" ว่านพูดแล้วหันมามองหน้าฉันแล้วมองหน้าเพลิงที่ทำหน้าเหมือนคนกำลังคิดอะไรอยู่ซึ่งฉันก็ไม่กล้าถาม

"ไอเพลิงกูว่ากูกับไอ้พัฒน์กลับก่อนดีกว่า ไว้เจอกันที่โรงเรียนนะมึง"

"อืม" เพลิงตอบสั้นๆห้วนๆจากนั้นทั้งพัฒน์ทั้งว่านก็พากันเดินออกจากห้องไปทำให้ตอนนี้เหลือแค่ฉันกับเพลิงสองคนในห้องซึ่งตอนนี้ทั้งห้องตกอยู่ในความเงียบ

"เธอจะตามมันกลับไปด้วยก็ได้" เพลิงเอ่ยขึ้นก่อน

"ตามใคร??" ฉันถามเขากลับไปเพราะฉันไม่เข้าใจว่าเขาหมายถึงอะไร

"ก็ไอ้โซ่ไงไม่ตามมันกลับไปล่ะ"

"แล้วทำไมต้องตามโซ่กลับด้วยล่ะหนึ่งกับโซ่เราไม่ได้เป็นอะไรกันสักหน่อย"

"ใครจะไปรู้มันบอกว่ามันชอบเธอแล้วพักนี้เธอก็เจอกับมันทุกวันไปทำงานร้านพี่สาวมันอีก" เขาหึงฉันกับโซ่งั้นเหรอ

"ถ้าเพลิงคิดว่าหนึ่งกับโซ่มีอะไรกันจริงๆ...ถ้าอย่างนั้นเราสองคนเลิกกันก็ได้นะ" ฉันพูดออกไปตามที่ใจคิดเพราะฉันคิดว่าเขาอาจจะคิดไปแล้วก็ได้ว่าฉันกับโซ่เรามีอะไรกันจริงๆ พอฉันพูดจบประโยคเขาก็ยังยืนเงียบ หรือนี่คือคำตอบของเขามันเลยทำให้ฉันคิดว่าอยู่ไปก็ไม่มีประโยชน์ฉันตัดสินใจเดินไปหยิบกระเป๋าสะพายของตัวเองที่อยู่ในห้องนอนของเขาเพื่อจะกลับห้องตัวเองแล้วจู่ๆน้ำตาของฉันไหลออกมาด้วยความรู้สึกเสียใจน้อยใจ

"ร้องไห้ทำไม" เขาเดินตามเข้ามาในห้องแล้วเห็นว่าฉันร้องไห้ ฉันรีบเช็ดน้ำตาทันที

"เปล่าร้อง"

"ก็เห็นอยู่ว่าร้อง"

"..........." ฉันไม่ตอบอะไรกลับไปเพราะไม่มีอะไรจะพูดกับเขาอีก ฉันเช็ดน้ำตาแล้วเดินออกมาจากห้องแต่เขาก็รีบเดินเอาตัวมายืนขวางประตูไว้ไม่ยอมให้ฉันออกไป

"ถอยไปหนึ่งจะกลับ"

"ใครบอกให้กลับ"

"ไม่จำเป็นต้องมีใครบอก"

"ไม่เอาไม่ให้กลับ" เขาเดินเข้ามาใกล้แล้วดึงฉันเข้าไปกอดฉัน ฉันพยายามดันตัวเขาให้ออกห่างแต่ยิ่งดันเขากลับกอดฉันแน่นมากกว่าเดิม

"ปล่อยเลยนะ"

"ไม่ปล่อย"

"ถ้าเพลิงคิดว่าหนึ่งกับโซ่มีอะไรกันจริงๆก็ปล่อยหนึ่งแล้วเราก็เลิกกัน" ฉันไม่คิดว่าฉันจะได้พูดคำนี้

"ไม่เลิก เลิกได้ไงรักขนาดนี้" พูดจบเขาก็โน้มใบหน้าลงมาแล้วจูบที่ริมฝีปากของฉันเบาๆหนึ่งทีก่อนที่เขาจะถอนริมฝีปากออกมาแล้วมองหน้าฉัน

"หนึ่งรักเพลิงหรือเปล่า" เขาถามด้วยน้ำเสียงอ้อนๆ

"ถามทำไม"

"ก็แค่อยากมั่นใจว่าตอนนี้หนึ่งยังรักเพลิงอยู่เหมือนเดิมหรือเปล่าหรือเปลี่ยนไปใจไปรักไอ้โซ่แทน"

"เพลิงเห็นหนึ่งเป็นผู้หญิงแบบไหน คิดว่าหนึ่งรักใครได้ง่ายขนาดนั้นเลยเหรอ" เพราะกว่าที่ฉันจะรักเขาได้ฉันก็ใช้เวลานานมากเพราะฉันกลัวความผิดหวังกลัวว่าเขาจะทำให้ฉันเสียใจแต่พอวันนี้ฉันเปิดใจให้เขาแล้วรักเขาแล้วแต่เขากลับคิดว่าฉันใจง่ายไปรักเพื่อนของเขา น้ำตาที่หยุดไหลไปแล้วตอนนี้มันไหลออกมาอีกครั้ง

"ถ้าเพลิงคิดแบบนั้นหนึ่งว่าเราเลิกกะ...อื้อออออ" ฉันกำลังจะบอกเลิกเขาให้มันจบๆไปถ้าเขาคิดว่าฉันกับโซ่มีอะไรกันจริงๆแต่ฉันพูดไม่ทันจบประโยคฉันก็ถูกเขาจูบอีกครั้งแต่ครั้งนี้มันไม่ได้นุ่มนวลเหมือนครั้งแรก ครั้งนี้เขาจูบฉันอย่างเร่าร้อนและรุนแรงจนฉันเจ็บไปหมดทั้งริมฝีปาก

"เพลิงรักหนึ่งนะ รักที่สุดเลย หนึ่งห้ามรักใครนะรักเพลิงแค่คนเดียวได้มั้ยครับเพราะเพลิงก็จะรักหนึ่งแค่คนเดียวเหมือนกัน เพลิงอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีหนึ่ง" เขาจูบพร้อมกับพร่ำพูดคำว่ารัก ทุกคำที่เขาพูดออกมามันทำให้ใจของฉันสั่นไหวและพร้อมที่จะหายโกรธ เขาจูบฉันครั้งแล้วครั้งเล่าเขาบอกรักฉันไม่หยุดปากจนทำให้ฉันเคลิ้มไปกับรสสัมผัสที่อ่อนหวานและคำพูดบอกรักที่ฟังแล้วหัวใจฉันมันพองโตจนไม่รู้ว่าเขากับฉันนอนอยู่บนเตียงตั้งแต่เมื่อไหร่

"หนึ่งจ๋าเพลิงรักหนึ่งมากนะรู้มั้ย" ตอนนี้ตัวเขาทาบทับอยู่บนตัวของฉันใบหน้าเราห่างกันเพียงคืบเท่านั้น ลมหายใจอุ่นร้อนของเขาเป่ารดใบหน้าของฉันทำให้ฉันรู้ว่าเขายังไม่หายป่วยเท่าไหร่

"เพลิงอยากรักหนึ่งจังเลย หนึ่งให้เพลิงได้มั้ยครับ" ฉันรู้ว่าที่เขาพูดมันหมายถึงอะไรเขาต้องการอะไรแต่ตอนนี้ฉันยังไม่พร้อมเพราะฉันอยากเก็บรักษาความบริสุทธิ์นี้เอาไว้ให้เขาในวันที่เหมาะสมนั่นก็คือวันที่เราแต่งงานกันซึ่งฉันก็ไม่รู้หรอกว่ามันจะมีวันนั้นหรือเปล่า

"เพลิงหนึ่งยังไม่...อื้ออออออ" ฉันกำลังจะบอกว่าฉันยังให้เขาไม่ได้แต่ฉันพูดไม่ทันจบประโยคก็ถูกเขาจูบอีกครั้งซึ่งครั้งนี้เขาไม่ได้แค่จูบมือเพราะของเขาเริ่มอยู่ไม่นิ่งขยับขึ้นมาบีบขยำหน้าอกของฉันเบาสลับหนักจนฉันเริ่มเจ็บหน้าอกเพราะเขาเริ่มบีบแรงขึ้นแรงขึ้น

"อื้อออ เพลิงหนึ่งเจ็บอย่าบีบ" ฉันบอกเขาจนเขาเริ่มรู้ตัวว่ากำลังทำอะไร

"เพลิงขอโทษนะเจ็บมากมั้ย" เขาถามฉันด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนและเป็นห่วงจนใจฉันสั่นกับคำพูดของเขาฉันพยักหน้าแทนคำตอบว่าเจ็บเพราะเขาบีบหน้าอกฉันแรงมาก

"หนึ่งจ๋าาา หนึ่งเป็นของเพลิงได้มั้ยครับเพลิงต้องการหนึ่งจริงๆนะ" จุ๊บ จ๊วบ จ๊วบ จ๊วบ ฉันอยากปฏิเสธแต่เขาไม่เว้นช่วงให้ฉันได้ตอบอะไรเขากลับไปเลย เขาจูบฉันรุนแรงสลับกับอ่อนโยนเขาทำอยู่แบบนั้นจนฉันไม่มีแรงที่จะต่อต้านเขาได้เลย

"อ๊ะ" ฉันสะดุ้งสุดตัวเมื่อจู่ๆเขาก็ขยับริมฝีปากลงมาดูดที่ลำคอของฉันตรงที่เดิมที่มีรอยก่อนหน้านี้

จ๊วบ จ๊วบ จ๊วบ

"อื้อออ เพลิงหยุดเดี๋ยวคอหนึ่งจะเป็นรอย" เพราะมันคงไม่น่าดูเท่าไหร่ถ้าฉันมีรอยที่คอแบบนี้ แล้วอีกอย่างฉันต้องไปทำงานด้วยคงไม่ดีแน่แต่ยิ่งห้ามก็เหมือนยิ่งยุเขาดูดแรงกว่าเดิมและดูดทั้งสองข้าง เท่านั้นยังไม่พอเขาขยับริมฝีปากลงมาดูดที่เนินอกของฉันโดยที่ฉันไม่รู้ตัวเลยว่าเสื้อที่ฉันใส่มาตอนนี้มันถูกเขาถอดออกไปแล้วเหลือเพียงชั้นในสีขาวที่ห่อหุ้มหน้าอกทั้งสองข้างเอาไว้

"มันเป็นไปแล้ว แล้วเพลิงก็จะทำให้เป็นรอยทั้งตัวเลยจะได้ไม่มีใครหน้าไหนมาแย่งหนึ่งไปจากเพลิงได้"

จากนั้นฉันก็ถูกเพลิงรุกเร้าเขาเก่งมากที่ล่อลวงให้ฉันเคลิบเคลิ้มไปกับสัมผัสที่เขามอบให้จนลืมความตั้งใจแรก ฉันเหมือนคนที่ตกอยู่ในภวังค์ห้วงของความฝันและความสุข

"หนึ่งจ๋าาาเป็นของเพลิงเถอะนะ นะครับเพลิงสัญญาว่าจะมีหนึ่งแค่คนเดียว"

และเพราะความรักที่มีต่อเขาสุดท้ายฉันก็พ่ายแพ้ให้กับความต้องการของร่างกายและหัวใจทั้งๆที่รู้ว่ามันไม่ถูกต้องฉันยอมเป็นของเขา