เพลิงร้ายพ่ายรัก

ว่าที่คู่หมั้น

วันหนึ่ง...

งานศพของคุณพ่อผ่านไปด้วยดีจนกระทั่งถึงวันที่เปิดพินัยกรรมซึ่งตอนแรกฉันคิดว่าตัวเองไม่มีส่วนความเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้แต่คุณลุงทนายความโทรมาบอกให้ฉันไปรับฟังด้วย ซึ่งฉันก็จำเป็นต้องไปเพราะมันคือคำสั่งของคุณพ่อก่อนที่ท่านจะเสียเพราะเหมือนท่านจะรู้ว่าตัวท่านเองอาจจะอยู่ได้ไม่นานท่านก็เลยเขียนพินัยกรรมเอาไว้ ซึ่งคนที่มาฟังวันนี้ก็มีคุณย่า คุณอา ภรรยาเก่าคุณพ่อมิย่าลูกสาวของคุณพ่อด้วยและพอเปิดพินัยกรรมออกมาปรากฏว่าคุณพ่อได้ให้เงินฉันเป็นจำนวนห้าแสนบาท ซึ่งคนที่ไม่พอใจและไม่ยอมรับก็คือคุณแม่พอท่านได้ยินแบบนั้นท่านก็โวยวายขึ้นมาทันที

"ไม่ได้ฉันไม่ยอมพี่พงค์มีสิทธิ์อะไรยกเงินตั้งหลายแสนให้นังเด็กกาฝากนี่ลูกแท้ๆก็ไม่ใช่คนที่ควรได้มันต้องเป็นยัยเมกับตามาร์ชแค่สองคนเท่านั้น คุณทนายฉันไม่ยอมหรอกนะเรื่องนี้น่ะคุณห้ามยกให้นังเด็กกาฝากนี่เป็นอันขาด"

"คงไม่ได้หรอกครับคุณสิตาเพราะมันคือความประสงค์ของคุณพงค์"

"แต่ฉันเป็นภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายนะ"

"มันไม่เกี่ยวหรอกครับเพราะเจ้าของเงินคือคุณพงค์ คุณพงค์จะยกให้ใครมันก็เป็นสิทธิ์ของท่าน"

"แม่สิตาก็แค่เงินไม่กี่แสนเธอจะโลภจะอยากได้อะไรนักหนาตาพงค์ก็ให้เธอกับลูกไปตั้งเยอะแล้วไม่พออีกเรอะ"

"คุณแม่ไม่ต้องมาพูดหรอกค่ะ สิตาจะบอกให้รู้ไว้นะคะว่าสิตาเกลียดมันตั้งแต่ที่คุณแม่บังคับให้สิตากับพี่พงค์รับมันมาเป็นลูกบุญธรรมแล้ว ยิ่งสิตาเห็นคุณแม่กับพี่พงค์รักมันมากเท่าไหร่สิตาก็ยิ่งเกลียดมันมากขึ้นเท่านั้นสิตารู้ว่าคุณแม่รักนังกาฝากนี่มากกว่าหลานแท้ๆ ของตัวเองซะอีก"

"ฉันรักหลานทุกคนเท่ากันหมดนั่นแล่ะไม่มีรักใครมากใครน้อยทั้งนั้นมีแต่เธอที่อคติกับยัยหนึ่งมาตลอดทั้งๆที่ผ่านมายัยหนึ่งทำดีกับเธอทุกอย่างยอมให้เธอทุบตีด่าว่าแต่เธอก็ไม่เคยรักและเอ็นดูยัยหนึ่งเลย ถ้าฉันรู้ว่าเธอเป็นคนแบบนี้ฉันคงไม่เอายัยหนึ่งมาเป็นที่รองมือรองเท้าเธอหรอกและอีกอย่างถ้าฉันรู้ว่าเธอเป็นผู้หญิงหน้าไหว้หลังหลอกต่อหน้าฉันทำเป็นผู้หญิงแสนดีแต่ลับหลังเป็นอีกอย่าฉันจะยอมให้ตาพงค์แต่งงานกับเธอเป็นอันขาด ฉันยอมรับว่าฉันดูเธอผิดไป"

"หนึ่งขอไม่รับเงินจำนวนนี้นะคะหนึ่งขอคืนให้กับคุณแม่ทั้งหมดค่ะ" ฉันตัดสินใจคืนเงินจำนวนนี้ให้คุณแม่เพราะไม่อยากให้คุณแม่เกลียดฉันไปมากกว่านี้แม้ว่าฉันจะรู้ว่ามันไม่ได้ช่วยให้อะไรดีขึ้นมาก็ตาม

"หนึ่งแต่เงินจำนวนนี้มันจะทำให้หนูได้เรียนต่อนะลูกย่ารู้ว่าหนึ่งอยากเรียนต่อย่าว่าหนึ่งเก็บเงินนี้ไว้เถอะนะลูกคุณพ่อตั้งใจมอบให้หนึ่งนะลูก" คุณย่าบอกฉันแต่ฉันก็คิดว่าฉันไม่ขอรับดีกว่า ฉันคิดว่าฉันจะหาด้วยน้ำพักน้ำแรงของตัวเอง และอีกอย่างที่ผ่านมาคุณพ่อส่งเสียเลี้ยงดูฉันมาเป็นอย่างดีตั้งแต่เล็กจนโตมันก็มากเพียงพอแล้วฉันไม่อยากได้อะไรอีกแล้ว

สุดท้ายฉันก็ยังต้องรับเงินจำนวนนี้อยู่ดีเพราะมันระบุไว้ในพินัยกรรมแต่หลังจากนั้นฉันก็โอนคืนให้คุณแม่ทุกบาททุกสตางค์เพราะฉันไม่อยากให้ท่านเห็นว่าฉันเห็นก่เงิน

หลังจากเรื่องราวทุกอย่างผ่านพ้นไปฉันก็กลับมาเรียนและทำงานเหมือนเดิมตามปกติซึ่งอีกไม่กี่เดือนฉันก็จะเรียนจบแล้วส่วนเพลิงเขาก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะบอกฉันเรื่องที่เขาจะต้องย้ายไปอยู่กับพ่อแม่ของเขาที่อเมริกา

เวลาต่อมา...

ตอนนี้ฉันต้องไปๆมาๆระหว่างหอพักกับคอนโดของเพลิงซึ่งเขาให้คีย์การ์ดฉันมาหนึ่งใบบอกว่าฉันอยากจะมาเมื่อไหร่ก็ได้และไปๆมากลายเป็นฉันมานอนที่คอนโดของเขามากกว่าห้องของตัวเองเพราะเขาบังคับให้ฉันมาอยู่ด้วยเขาตามไปเก็บเสื้อผ้าของฉันถึงห้องแล้วบังคับให้ฉันมาอยู่กับเขาที่นี่ เขาบอกว่าเขาอยากอยู่กับฉันอยากใช้เวลาอยู่ด้วยกันเยอะๆเพราะที่ผ่านมาเราไม่ได้อยู่ด้วยกันเลย ฉันยอมรับว่ามีความสุขมากที่ได้อยู่ด้วยกันกับเขาได้ตื่นพร้อมกันไปเรียนพร้อมกัน พอเลิกงานเขาก็มารอรับฉันที่ร้านพี่ทรายทุกวัน ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมาเขาดีกับฉันมากอ้อนฉันทุกคืนซึ่งฉันก็ใจอ่อนให้กับเขาทุกครั้ง

วันนี้เป็นวันสอบวันสุดท้ายแล้วและในขณะที่ฉันกำลังนั่งอ่านหนังสือเพื่อรอเข้าห้องสอบมิย่าที่ฉันไม่รู้ว่าเธอมาที่นี่ได้ยังไงเธอเดินเข้ามาหาฉันแล้วก็ยิ้มด้วยความดีใจที่เจอ

"เธอเรียนที่นี่ด้วยเหรอเพิ่งรู้" ฉันไม่เข้าใจว่าทำไมมิย่าถึงออกอาการดีใจขนาดนี้

"เธอชื่อวันหนึ่งเป็นลูกสาวบุญธรรมของคุณพ่อใช่ไหม โทษทีนะเราจำชื่อเธอไม่ค่อยได้จำได้แต่หน้า^^"

"อื้มมมเราชื่อวันหนึ่ง"

"เราชื่อมีย่านะเป็นลูกสาวของคุณพ่อเธอจำได้ไหม"

"จำได้"

"ว่าแต่เธอเรียนอยู่ที่นี่นานแล้วเหรอ"

"ตั้งแต่มอหนึ่ง"

"แล้วเธอรู้จักเพลิงกัลป์ไหม"

"เพลิงกัลป์...เอ่อก็รู้จัก" ฉันยอมรับว่าตกใจที่มิย่ารู้จักเพลิง

"ดีเลยอ่ะ เราอยากรู้ว่าเขาเป็นคนยังไงนิสัยยังไงชอบอะไรไม่ชอบอะไรแล้วเป๊กผู้หญิงของเขาเป็นแบบไหน"

"เธอ....ต้องการรู้ไปทำไมเหรอ"

"เราก็ต้องรู้สิเพราะเรากับเพลิงเป็นว่าที่คู่หมั้นกันน่ะ^^" จากตอนแรกที่ตกใจว่ามิย่ารู้จักเพลิงได้ยังไงมาตอนนี้ฉันตกใจจนพูดอะไรไม่ออกเมื่อได้ยินว่ามิย่าคือว่าที่คู่หมั้นของเพลิง

"เธอพูดเรื่องจริงเหรอ"

"แล้วเราจะโกหกเธอทำไมล่ะ ว่าแต่เพลิงเค้าเรียนอยู่ตึกไหนเหรอเราอยากไปหาเขา^^"

"เอ่อแล้วเพลิงเค้ารู้มั้ยว่ามีคู่หมั้น"

"รู้สิแต่เรากับเพลิงยังไม่เคยเจอหน้ากันหรอกนะ รู้แค่ว่าเราสองคนต้องหมั้นกันถ้าเรียนจบมอหก มันเป็นคำมั่นสัญญาที่พ่อแม่ของเพลิงกับแด๊ดดี้แล้วก็แม่ของเราสัญญากันไว้น่ะ ก็อย่างว่าอะนะท่านทำธุรกิจร่วมกันก็เลยอยากให้ลูกๆรักกัน ซึ่งตอนแรกเราก็ไม่ยอมหรอกนะที่จู่ๆต้องมาหมั้นกับผู้ชายที่ไม่เคยรู้จักแต่พอคุณป้าแม่ของเพลิงท่านเอารูปของเพลิงมาให้เราดูเรายอมรับเลยว่าเราตกหลุมรักเพลิงตั้งแต่ครั้งแรกที่เห็นรูป" มิย่ามีท่าทีเขินอายเวลาพูดถึงเพลิง ดูเธอจะชอบเพลิงมากจริงๆเพราะแววตาเธอเป็นประกายมาก ตอนนี้ฉันพูดอะไรไม่ออกเลยพอรู้ว่าเพลิงมีว่าที่คู่หมั้นและผู้หญิงที่เป็นว่าที่คู่หมั้นเขาก็คือลูกสาวแท้ๆของคุณพ่อ

"หนึ่งเธอพาเราไปหาเพลิงหน่อยสินะนะขอร้อง เราไม่รู้จะไปหาเพลิงเจอได้ที่ไหนโรงเรียนของเธอกว้างมากเลยอ่ะนะน๊าาาไปส่งหน่อยน๊า^^"

"แต่เราต้องอ่านหนังสือสอบน่ะเดี๋ยวต้องเข้าสอบแล้ว" ฉันพยายามหาข้อแก้ตัวเพราะไม่อยากไปส่งมิย่า จะหาว่าฉันเห็นแก่ตัวก็ได้

"ทำไมใจดำจังขอไปส่งแค่นี้ก็ไม่ได้><" มีย่ามีท่าทีเอาแต่ใจและโกรธไม่พอใจที่ฉันไม่ยอมไปส่ง ฉันไม่รู้ว่าต้องทำยังไงฉันยอมรับว่าหวงเพลิงไม่อยากให้มิย่าเจอเพลิงแต่พอมาคิดดูอีกทีคนที่สมควจะหวงเพลิงคือมิย่าไม่ใช่เหรอเพราะพวกเค้ากำลังจะหมั้นกันส่วนฉันเป็นแค่แฟนของเขาเท่านั้น

สุดท้ายฉันก็ต้องจำใจเดินมาส่่งมิย่าที่ตึกเรียนของเพลิง ฉันเห็นเขากำลังนั่งอยู่กับกลุ่มเพื่อนของเขาแต่ฉันไม่เห็นโซ่ ฉันทำใจอยู่นานกว่าจะยอมพามิย่าเดินไปหาเพลิงที่โต๊ะ

"ไอ้เพลิงแฟนมึงมาแต่มากับใครวะสวยชิบหาย" พอเดินมาถึงโต๊ะว่านสะกิดบอกเพลิงที่กำลังก้มหน้าก้มตาเล่นเกมส์ในมือถือแต่สายตาของว่านยังคงมองมิย่าไม่วางตาและไม่ใช่มีแค่ว่านที่มองพัฒน์เองก็มองเช่นกันดูเหมือนทั้งสองคนมองมิย่าด้วยอาการตกตะลึงซึ่งมันก็ไม่แปลกหรอกที่ทุกคนจะมองเพราะมิย่าสวยจริงๆซึ่งฉันหวังว่าเพลิงจะไม่มองมิย่าด้วยสายแบบที่เพื่อนเขามอง

"เพลิง^^" มิย่าเรียกชื่อเพลิงด้วยน้ำเสียงสดใสเพลิงเงยหน้าขึ้นมามองทันทีฉันเห็นเขาสบตากับมิย่าไม่มองมาทางฉันเลยทั้งที่ฉันก็ยืนอยู่ข้างๆและดูเหมือนเขาจะมีอาการไม่ต่างจากเพื่อนของเขา มันทำให้ใจฉันหล่นวูบอย่างไม่ทราบสาเหตุ

"ดีใจที่ได้เจอนะ เรามิย่าว่าที่คู่หมั้นของเพลิงไง^^"