บทที่15 พักยก

1525 คำ

รถหรูราคาหลายสิบล้านจอดเทียบหน้าทางเข้าตึกเพ้นท์เฮ้าส์ ชายชุดดำจากรถที่ขับตามอารักขาลงมาเปิดประตูรถให้เจ้านายทั้งสอง คู่ชายหญิงจากในรถจึงลงจากรถแล้วเดินเข้าไปในตึก โดยที่ไม่มีใครทราบว่าจุดที่ห่างออกไปมีสายตาคู่หนึ่งกำลังจับจ้องคนทั้งคู่ที่กำลังเดินเคียงข้างกันอยู่ ก่อนที่จะขับรถออกไปจากบริเวณเพ้นท์เฮ้าส์ในเวลาต่อมา… “วันนี้ผมอยากว่ายน้ำเล่นที่สระ คุณไปเล่นน้ำกับผมไหม” หลังจากที่เข้ามาภายในห้องแปลนเห็นว่ามาร์ลินยังคงทำหน้าบูดบึ้งไม่พอใจตัวเองอยู่ จึงง้อด้วยการชวนไปว่ายน้ำเล่นที่สระซึ่งอยู่อีกปีกหนึ่งของเพ้นท์เฮ้าส์ “ไม่ไป ไม่เล่น ไม่อยากเห็นหน้าคุณด้วย” “เหอะ ไม่อยากเห็นหน้าผม? เสียใจด้วยผมจ่ายเงินคุณเพราะอะไร คุณน่าจะลืมไปแล้ว อีกอย่างคุณไม่สามารถทำอะไรตามอำเภอใจตัวเองได้ เพราะคุณเป็นคนที่ถูกผมจ้างอยู่” ทันทีที่ถูกคนที่ยังหน้าบึ้งอยู่ปฏิเสธกลับมา คนตัวสูงที่ยืนอยู่ด้านหลังก็เอ่ยถึงเรื

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม