หลังจากที่ผมนั่งกินข้าวพร้อมสวีทหวานกับมาร์ลินมาได้สักพักใหญ่ ผมก็มีแอบเหลือบมองโต๊ะเพื่อนที่นั่งอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลไปด้วย ที่ทำเป็นแอบเหลือบมองพวกมันนี่ไม่ใช่เพราะอะไรหรอกนะ รอจังหวะที่พวกมันหันมาทางผมพอดี แล้วผมก็จะยักคิ้วพร้อมยิ้มมุมปากกวนๆ ให้พวกมันเฉยๆ
ครับ อยากเห็นเพื่อนมันแสยะยิ้มกลับมาแบบสีหน้าหมั่นไส้ใส่ผมที่กวนพวกมัน
แต่จังหวะที่ผมมองพวกมันอยู่กำลังจะหันกลับมาทางเดิม จู่ ๆ ก็มีผู้หญิงคนหนึ่งเดินเข้ามาหาผม จากนั้นเธอก็หยิบแก้วน้ำเปล่าบนโต๊ะอาหารสาดน้ำในแก้วใส่หน้าผมโดยที่ไม่ทันได้ตั้งตัว
อ่า หน้ากูฉ่ำไปเลยครับไอ้สัส!
แต่...
หมับ ซ่า!
มาร์ลินที่เห็นเหตุการณ์ทุกอย่างลุกขึ้นหยิบแก้วน้ำสาดกลับใส่ผู้หญิงคนนั้นคืนอย่างรวดเร็วโดยที่ผมไม่ทันตั้งตัวอีกเช่นเคย พร้อมกับตั้งท่าจะเอาเรื่องผู้หญิงคนนั้นอย่างโมโหที่สาดน้ำใส่หน้าผม
“เป็นบ้าอะไรเดินมาสาดน้ำใส่คนอื่นฮะ!”
“หึ เป็นบ้าอะไรงั้นเห
