“ฉันจะไม่อุ้มท้องลูกนาย ถ้าท้องฉันจะทำลายเด็กนั่นซะ นายจะไม่มีวันได้ลูกจากฉัน” ตรีศูลเอ่ยเสียงเย็น ขณะที่ลำเอ็นของอีกฝ่ายรุกรานเข้ามาอย่างหนักหน่วงตามโทสะที่พวยพุ่งขึ้นในใจ
ตับ! ตับ! ตับ!
ตับ! ตับ! ตับ!
“จะเอาแบบนั้นเหรอครับ เอาสิ! ผมก็อยากรู้ว่าใจพี่มันร้ายได้แค่ไหน ถ้าพี่ฆ่าลูก...ผมก็จะทำใหม่ ถ้าพี่ฆ่าอีก...ผมก็จะทำอีก จะขังพี่เอาไว้ จนกว่าพี่จะมีลูกให้ผม พี่อยากได้แบบนั้นสินะ” สิ้นคำนั้นของเพลิงนิล ภายในของตรีศูลก็รับรู้ได้ถึงของเหลวอุ่นที่อีกฝ่ายปลดปล่อยเข้ามาจนเยิ้มฉ่ำ ทว่าไม่ใช่แค่นั้น สิ่งที่มันสอดไซ้อยู่กลับมีการเปลี่ยนแปลงหลังจากนั้นนี่สิ
“อ่าส์...ดันน็อตเพราะถูกพี่ตบซะงั้น” เพลิงนิลพึมพำ เมื่อเห็นว่าสีหน้าของอีกฝ่ายดูทรมานไม่น้อยที่ลำเลาของเขามันขยายใหญ่ขึ้นจนไม่สามารถถอดถอนออกมาได้ในตอนนี้ และตรีศูลก็ยิ่งเหมือนคนจะเป็นบ้าให้ได้ ร่างกายของเขาสั่นเทิ้มเพราะถูกทั้งความเจ็บแปลบป
