“นับดาว นับดาว ยัยนับดาว”
“ฮะ อะไร?”
“แกเป็นอะไรของแก เงียบทำไม?”
เสียงของยัยกุ๊กไก่เรียกสติฉันให้กลับคืนมาหลังจากที่ฉันเอาแต่คิดถึงบทสนทนาของพี่คามินกับเจนนี่ในห้องทำงานเมื่อกี้
“ฉัน…ไม่ได้เป็นอะไระ มาๆชนแก้วกันดีกว่า”
“ฉันว่าแกมีนะ แต่แกไม่ยอมบอกฉัน”
“ไม่มี จริงๆ”
“โอเค งั้นฉันกลับ”
“เดี๋ยวสิ บอกแล้วๆ แต่ขอดื่มแก้วนี้หมดก่อนนะ”
ฉันว่าพลางยกแก้วเหล้าที่อยู่ในมือขึ้นดื่มจนหมดแก้วอีกครั้ง ก่อนจะสูดหายใจเข้าปอดลึกๆ แล้วเริ่มเล่าเรื่องทุกอย่างให้ยัยกุ๊กไก่ฟัง และ….
“ยัยนับดาว เอาดีๆดิิ๊ แน่ใจนะว่าไม่ได้ฟังผิด”
“อือ ได้ยินเต็มสองรูหูเลย ตอนนั้นประตูมันปิดไม่สนิทด้วย”
เพราะตอนที่ฉันเดินขึ้นไปที่ห้องทำงานพี่คามินเมื่อกี้ ประตูห้องมันดันปิดไม่สนิท ทำให้ฉันได้ยินทุกคำพูดที่สองคนนั้นพูดกัน
“เดี๋ยวฉันลงไปถามยัยเจนนี่ที่โซนชั้นใต้ดินให้รู้เรื่องไปเลย ดีไหม”
“เรื่องแบบนี้แกจะไปถามเข
