คามิน(หวง)รัก เมียเด็ก

ตอนที่8 ไฟดับ

ด้านคามิน

จากที่ตั้งใจว่าหลังอาบน้ำแต่งตัวเสร็จจะไปดูความเรียบร้อยที่ร้าน ตอนนี้ร่างสูงกลับต้องมานั่งกระดกไวน์อยู่ตรงโซฟาขนาดใหญ่กลางห้องพักของตัวเอง เพื่อรอใครบางคนที่เพิ่งจะเข้าไปในห้องนอนของเขาเมื่อกี้ ใครบางคนที่ทำให้ร่างกายของเขารู้สึกร้อนวูบวาบไปหมดหลังจากที่เปิดประตูให้เธอเข้ามา

สายตาคมเอาแต่จ้องมองไปยังบานประตูห้องนอนของตัวเอง พร้อมกับยกไวน์ที่อยู่ในแก้วตรงหน้าขึ้นดื่ม

นี่เป็นครั้งแรกที่เขายอมให้ผู้หญิงคนอื่นเข้ามาในห้องส่วนตัวของเขาแบบนี้ ปกติเวลาที่เขาจะเอากับใคร เขาก็จะเอาแค่ที่ผับ ไม่เคยพาใครกลับมานอนที่ห้องของตัวเองเลยสักราย

เพราะหลังจากที่น้ำแตก ก็แค่แยกทาง ง่ายๆ

พรึ่บ!!

“กรี๊ดดดด!!!!”

ไม่รู้ว่านานแค่ไหนที่คามินนั่งดื่มไวน์เงียบๆคนเดียวอยู่แบบนั้น แต่พอมารู้ตัวอีกทีก็ตอนที่ไฟทั้งห้องดับแล้วมีเสียงกรีดร้องของนับดาวดังขึ้นมา

ซึ่งพอคามินได้ยินแบบนั้นเขาก็รีบใช้แสงไฟจากโทรศัพท์นำทางไปที่ห้องนอนของตัวเองทันที

“นับดาว เป็นอะไรไหม?” เสียงทุ้มตะโกนถามหญิงสาวที่อยู่ภายในห้องน้ำ หลังจากที่เขาเปิดประตูห้องนอนของตัวเองเข้ามา

“ม ไม่เป็นไรค่ะ ทำไมไฟถึงดับล่ะคะ”

“ไม่รู้เหมือนกันครับ ว่าแต่คุณอาบน้ำเสร็จหรือยัง” คามินใช้ไฟฉายที่เปิดจากโทรศัพท์มือถือของตัวเอง ส่องไปที่ประตูห้องน้ำที่ยังคงปิดสนิท จะมีก็แต่เสียงของคนด้านในที่ตอบเขากลับมาผ่านบานประตูก็แค่นั้น

“เสร็จแล้วค่ะ แต่ว่าฉันมองอะไรไม่เห็นเลย”

“งั้นคุณรอผมแป๊บนึงนะ” พูดจบคามินก็รีบเดินไปหยิบกุญแจในลิ้นชักที่อยู่ข้างเตียงมาเปิดประตูห้องน้ำทันที โดยที่ลืมนึกไปว่าคนที่อยู่ด้านในอาจจะกำลังโป๊อยู่

ซึ่งพอเขาหมุนลูกบิดเข้าไป นับดาวที่กำลังพยายามควานหาชุดคลุมอาบน้ำในความมืดถึงกับกรีดร้องออกมาด้วยความตกใจ เพราะตอนนี้แสงไฟจากโทรศัพท์ในมือของคามินได้สาดส่องไปยังร่างกายอันเปลือยเปล่าของเธอแล้วเรียบร้อย

“กรี๊ดดดดด!!! คุณทำบ้าอะไรของคุณเนี่ย หันหน้าไปเลยนะ”

“ขอโทษที ผมไม่ได้ตั้งใจ” ชายหนุ่มพูดขึ้นก่อนจะรีบเบือนหน้าหนีไปอีกทาง ทว่าทางที่เขาหันไปนั้นกลับเป็นกระจกบานใหญ่ที่ยังคงมองเห็นภาพสะท้อนของนับดาวที่กำลังยืนเปลือยกายเปล่าอยู่ตอนนี้

ที่สำคัญแสงไฟจากโทรศัพท์ของเขาที่สาดส่องไปทางเธอนั้นทำให้เขาเห็นอวัยวะทุกส่วนบนร่างกายของเธอได้เป็นอย่างดี

แล้วตอนนี้สิ่งที่เคยหลับไหลไปก่อนหน้านี้ก็กำลังจะตื่นขึ้นมา

“เอ่อ....เดี๋ยวผมออกไปรอคุณด้านนอกนะ” พูดจบคามินก็วางโทรศัพท์ของตัวเองไว้บนเคาน์เตอร์อ่างล้างหน้าเพื่อที่จะให้แสงไฟจากโทรศัพท์ของเขาช่วยให้นับดาวมองเห็นอะไรได้ง่ายๆ

ส่วนตัวเขาเองก็เดินออกไปหยิบไฟฉายที่วางอยู่บนโต๊ะใกล้ๆกับห้องน้ำ ก่อนจะกลับออกไปรอนับดาวอยู่ที่โซฟากลางห้องพักเหมือนเดิม เพิ่มเติมคือไอ้แท่งร้อนที่อยู่ด้านในกางเกงของเขาตอนนี้ที่ดูเหมือนใกล้จะระเบิดตัวเองเต็มที

หลังจากที่คามินออกไป นับดาวก็รีบหยิบชุดคลุมอาบน้ำมาสวมใส่ทันที ก่อนที่เธอจะรีบเก็บข้าวของของตัวเองแล้วเดินตามเขาออกไปโดยที่ไม่ลืมหยิบโทรศัพท์ของคามินติดมือออกมาด้วย

หญิงสาวเดินตรงไปหาชายหนุ่มที่กำลังนั่งดื่มไวน์อยู่ตรงโซฟา ตั้งใจว่าจะเอาโทรศัพท์ไปคืนให้เขา แล้วรีบกลับห้องของตัวเอง เพราะเธอรู้สึกอายจนอยากจะแทรกแผ่นดินหนี

ทว่าในขณะที่เธอเดินใกล้จะถึงคามินนั้น จู่ๆเธอก็สะดุดขาตัวเองอย่างจัง เป็นเหตุให้ตัวของเธอนั้นล้มทับลงไปบนตัวของชายหนุ่ม ที่กำลังนั่งควบคุมสติของตัวเองที่มันกระเจิดกระเจิงไปก่อนหน้านี้

“ข ขอโทษค่ะ ฉันไม่ได้ตั้งใจ” เสียงใสรีบพูดขอโทษคนตรงหน้าก่อนที่เธอจะพยายามยันตัวเองให้ลุกออกมาจากร่างกายกำยำของเขา ทว่ากลับถูกแขนแกร่งรั้งเอวเอาไว้ไม่ยอมปล่อย

“อย่าเพิ่งขยับ...ได้ไหมครับ” คามินเอ่ยบอกนับดาวด้วยน้ำเสียงที่แหบพร่า เพราะถ้าขืนเธอยังขยับตัวไปมาอยู่บนตัวเขาแบบนี้ รับรองว่าความอดทนที่เขาพยายามอดกลั้นเอาไว้ก่อนหน้านี้มันจะสิ้นสุดลงทันที

“ท ทำไมคะ?” เธอเอ่ยถามคามินอย่างสงสัย ก่อนจะได้คำตอบที่ทำอวัยวะภายในอกด้านซ้ายของเธอเต้นแรงขึ้นมา

“ก็เพราะว่าคุณกำลังทำลูกชายผมตื่น ซึ่งถ้ามันได้ตื่นขึ้นมา รับรองว่าผมไม่ปล่อยให้คุณวิ่งหนีออกจากห้องเหมือนคืนนั้นแน่”

ชายหนุ่มว่าพลางกระชับอ้อมแขนของตัวเองให้แน่นขึ้นมากกว่าเดิม พร้อมกับจ้องมองใบหน้าของหญิงสาวที่ปราศจากเครื่องสำอางอย่างหลงใหล ยิ่งได้เห็นใบหน้าเรียวสวยไร้ที่ติของเธอใกล้ๆ หัวใจของเขาก็พลันเต้นแรงขึ้นมา

ถึงแม้ว่าไฟทุกดวงในห้องนี้จะดับลง แต่ยังคงมีแสงจันทร์ที่สาดส่องผ่านกระจกใสบานใหญ่เข้ามา และแสงไฟจากโทรศัพท์ของคามินที่ยังคงสว่างจ้าทำให้ทั้งสองมองเห็นสีหน้าและแววตาของกันและกัน

“ฉันไม่ได้ตั้งใจทำให้มันตื่น” เสียงใสพูดอู้อี้อยู่ในลำคอ ในขณะที่เธอเริ่มจะสัมผัสได้ถึงความแข็งขืนของอาวุธร้ายที่กำลังทิ่มแทงขาอ่อนของเธออยู่ตอนนี้

“ผมรู้ว่าคุณไม่ได้ตั้งใจ แต่ตอนนี้ผมคิดว่าผมกำลังจะห้ามใจตัวเองไม่ไหว” ยิ่งได้กลิ่นหอมอ่อนๆจากร่างกายของเธอ มันก็ยิ่งทำให้เลือดลมในร่างกายเขาพรุ่งพล่านขึ้นมา

อาจเป็นเพราะไวน์ที่เขาดื่มเข้าไปก่อนหน้านี้มันกำลังทำปฏิกิริยาต่อร่างกายและหัวใจของเขาอยู่

“คุณรู้ตัวไหมว่าคุณเป็นผู้หญิงที่…สวยมาก” เสียงทุ้มเอ่ยขึ้นอย่างอ่อนโยนอีกครั้ง พร้อมกับจ้องมองใบหน้าของหญิงสาวอย่างไม่วางตา ตอนนี้เขารู้สึกว่าใบหน้าของเธอนั้นสวยงามเกินกว่าจะบรรยาย

สายตาคมเลื่อนมาหยุดตรงริมฝีปากที่ดูอวบอิ่มเป็นธรรมชาติของเธอ เขาใช้นิ้วเรียวยาวราวกับผู้หญิงแตะลงไปบนกลีบปากสีแดงอมชมพูน่าจุ๊บนั่นอย่างอ่อนโยน จนคนที่โดนสัมผัสถึงกับขนลุกซู่ไปทั้งตัว

“ตรงนี้ก็….หวานมาก” หวานซะจนเขาอยากจูบเธอซ้ำแล้วซ้ำอีก ถ้าไม่ติดตรงที่เธอหนีเขาออกไปก่อน คืนนั้นเขาคงจูบเธอจนปากบวมแน่ๆ

“ผมขอจูบคุณอีกครั้ง...ได้ไหม”