วันรุ่งขึ้นหญิงสาวได้ตัดสินใจหอบลูกของเธอพร้อมกับสัมภาระของใช้เด็กอ่อนที่จำเป็นอย่างทุลักทุเลนั่งรถเท็กซี่จนเดินทางมาถึงหน้าประตูรั้วคฤหาสน์หลังใหญ่ของมารดาแฟนหนุ่ม
หัวใจดวงน้อยของหญิงสาวพลันเต้นอย่างหวาดหวั่นเต็มไปด้วยความประหม่าไม่น้อย เมื่อนึกถึงตอนที่ต้องเผชิญหน้ากับมารดาของแฟนหนุ่มที่ใจร้ายซ้ำยังรังเกียจผู้หญิงอย่างเธอเป็นไหนๆ ครั้งนี้ถือว่าเป็นครั้งแรกที่เธอนั้นมาบ้านหลังนี้ แต่หากเพื่อลูกที่ต้องการพ่อแล้ว เธอก็ยินดีที่จะเผชิญหน้ากับเหตุการณ์ต่อไปนี้โดยไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น
หญิงสาวพยายามเตือนสติตัวเองให้นึกถึงลูกอยู่ตลอดเวลา ถึงแม้ว่าจะถูกมองด้วยสายตาที่เหยียดหยามหรือถูกกล่าวว่าหน้าด้านก็ตามที มาถึงขนาดนี้แล้วก็ไม่มีอะไรจะเสียอีกต่อไป เธอจึงสูดหายใจลึกเข้าปอดแล้วผ่อนลมหายใจออกมาเบาๆ ก่อนจะอุ้มลูกน้อยที่นอนหลับในอ้อมแขนเดินไปกดกริ่งหน้าประตูรั้วบานใหญ่ทันที และไม่นานนักก็มีผู้หญิงคนห
