ตอนที่ 30 …เหลวแหลก…

1294 คำ

“เย็นนี้จะมารับไหม” พาฝันถามคาร์เตอร์ก่อนลงรถ เช้านี้เขาแวะมาส่งเธอก่อนไปเรียนเหมือนเช่นทุกวัน “อือ มีอะไร” เขาหันมาถามเธอ “แล้วจะไปนั่งรออีกไหม” พาฝันถามต่อเพราะเธอยังทำงานพิเศษ คาร์เตอร์ไม่ได้ห้ามเรื่องทำงาน เพียงแต่ เขาต้องมารับเธอไปส่งที่ร้านสะดวกซื้อแล้วก็…นั่งรอเธอบนรถจนเลิกงาน… “ไป! ถามทำไมมีอะไรเหรอ” เขาหันมาจ้องเธอ “คือฉันมีนัดน่ะ” “นัด นัดอะไร นัดกับใคร” “นัดกับลุง” “ก็ไปสิ เดี๋ยวฉันไปด้วย” “ฉันขอไปเองได้ไหม ลุงฉันคงตกใจถ้าเจอนาย” “พ่อเธอยังไม่ตกใจเลย ลุงเธอเป็นใคร?” คาร์เตอร์เอียงคอถาม “ฉันอยากมีความเป็นส่วนตัว” พาฝันตอบเบาๆ “ส่วนตัวเหรอ?” คาร์เตอร์ขมวดคิ้ว “ช…ใช่” พาฝันยิ้มแหยๆ “…ตามใจ งั้นก็กลับเองแล้วกัน!” เขาตอบเสียงเย็นก่อนจะหันหน้าหนีไปมองนอกกระจก “ไม่ต้องห่วง อ้อ เอ่อ แบบว่าเย็นนี้ฉันขอกลับไปนอนที่ตึกนะ” “จะไปก็ไป ไม่เห็นต้องมาขอ” ชายหนุ่มสียงสูงขึ้นทุกที

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม