“เอาเรื่องพวกมันให้ถึงที่สุด ซ้อมพวกมันให้หนักก่อนเอาตัวไปส่งตำรวจ” ชายหนุ่มพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา
“แค่นี้นะ” คาร์เตอร์วางสายไปเมื่อเห็นพาฝันเดินเข้ามาหา ชายหนุ่มกำลังนั่งไขว่ห้างบนม้านั่ง มือหนึ่งคีบบุหรี่ไว้ขณะที่อีกมือก็ยกโทรศัพท์ขึ้นโทร
ฝนหยุดตกนานแล้ว ตอนนี้อากาศกำลังเย็นสบาย
“ฉันจะเลิกสูบแล้ว” เขาพูดขึ้นก่อนเธอจะเอ่ยอะไรออกมา
“ฉันไม่ได้จะว่าจะอะไร นั่นมันปอดนาย”
“แต่เธอไม่ชอบหนิ”
“…”
พาฝันนั่งลงข้างๆ เขา
“ขอบคุณนะ ที่มาช่วยฉัน…” เธอพูดขึ้น
“นายตามฉันเจอได้ยังไง”
“ฉันต้องตามเธอเจออยู่แล้ว ไม่ว่าเธอจะอยู่ที่ไหน ฉันจะตามเธอจนเจอ” เขาหันไปมองหน้าเธอ
“หันมามองหน้าฉันสิพาฝัน” เขาบอก
ซึ่งพาฝันก็หันไปตามคำขอ…
ให้ตายเถอะ… มีอะไรที่เอาความหล่อของเขาลงได้บ้าง... เธอรู้ว่าเขาหล่อ...แต่พอนานๆ ได้มาเจอยิ่งรู้สึกราวกับว่าเขามาเสียงออร่าออกมาจากตัว
“นายไม่หลบหน้าฉันแล้วเหรอ” เธอถาม
“…เ
