นำทางด้วยคุกกี้ที่เลือก
เมื่อคุณเยี่ยมชมเว็บไซต์ของเรา หากคุณให้ความยินยอม เราจะใช้คุกกี้เพื่อให้เราสามารถรวบรวมข้อมูลสำหรับสถิติโดยรวมเพื่อปรับปรุงบริการของเรา และจดจำตัวเลือกของคุณสำหรับการเข้าชมในอนาคต นโยบายเกี่ยวกับคุกกี้ & นโยบายความเป็นส่วนตัว
เรียน นักอ่าน เราต้องการคุกกี้เพื่อทำให้เว็บไซต์ของเราดำเนินการได้อย่างราบรื่น และมอบเนื้อหาแบบส่วนตัวที่ตรงกับความต้องการของคุณ เพื่อให้เรามั่นใจได้ว่าคุณจะได้รับประสบการณ์การอ่านที่ดีที่สุด คุณสามารถเปลี่ยนแปลงการอนุญาตของคุณโดยการตั้งค่าคุกกี้ได้ทุกเมื่อ
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
การตั้งค่าคุกกี้ของคุณ
การตั้งค่าคุกกี้ที่จำเป็นเปิดใช้งานตลอด
ตอนที่ 8 พระเจ้าช่วย นี่มันเรื่องบ้าอะไร
พาฝันบิดตัวไปมาใต้ผ้าห่มหนาผืนนุ่ม ทำไมเตียงที่นี่มันถึงได้นุ่มขนาดนี้ เพิ่งรู้นะเนี่ยว่าเตียงที่ตึกแถวนอนสบายขนาดนี้ ได้นอนบนเตียงนี้คืนเดียวราวกับได้นอนเต็มอิ่มมาเป็นอาทิตย์ แถมหมอนก็ยังหอมมาก ผ้าห่มก็หอม หอมแบบแพงๆ ไม่ใช่หอมน้ำยาปรับผ้านุ่มราคาถูกเหมือนที่เธอใช้ เด็กสาวเริ่มรู้สึกแปลกๆ … ทุกอย่างมันดูผิดเพี้ยนไปหมด มันไม่เหมือนที่นอนที่ตึกแถวเลยสักนิด… พาฝันค่อยๆ ลืมตาขึ้น ภาพแรกที่เห็นคือเพดาน เพดานโล่งสูงมีฝ้าหลุมฉลุลายสวยงาม ไม่ใช่เพดานเก่าๆ ของตึกพ่อเธอ เด็กสาวรีบลุกพรวดขึ้นจนผ้าห่มสีขาวร่วงกราวลงบนเตียง เธอที่เห็นแบบนั้นก็รีบดึงมันขึ้นมาปิดตัวไว้ “ตื่นแล้วเหรอ?” พาฝันตัวแข็งทื่อที่ได้ยินเสียงผู้ชายดังขึ้น เธอมองสำรวจหาต้นตอของเสียง ก่อนจะพบเข้ากับผู้ชายคนหนึ่งที่นั่งอยู่บนเก้าอี้นวมตัวหรู เขากำลังนั่งไขว่ห้าง ในมือของเขาถือแก้วกาแฟอยู่ ร่างกายของเขาถูกห่อหุ้มด้วยเสื้อคลุมอา
- ผู้เขียน
- chap_listสารบัญ
- likeเพิ่ม
