"พี่ไฟคะ เรารีบไปกันเถอะค่ะ พี่ไป๋ไม่อยากให้เสียเวลากับคนนอกน่ะค่ะ"
เสียงของน้องคนนั้นทำเธอนิ่งไป แรงที่ขัดขืนเขาก็หยุดชะงักอยู่ตรงนั้น 'คนนอก' ที่น้องหมายถึงมันคือเธอใช่ไหม...
เธอไม่ชอบสถานการณ์ที่ตัวเองเป็นคนนอกในสายตาทุกคนเลย เพราะสถานะนี้ไม่ว่าใครก็ต้องให้ความสำคัญหลังสุด... โคตรเฟลเลย
"ไปเถอะ.." คนตัวเล็กเอ่ยบอกเขาเสียงแผ่ว พี่ไป๋มาตามขนาดนี้คงต้องรีบมาก เพราะเขาอยู่ในห้องน้ำกับเธอพักใหญ่แล้ว คนอื่นคงซ้อมเพื่อลงแข่งในอีกไม่กี่นาทีข้างหน้ากันหมดแล้ว
"ใครคนนอก? ถ้าหมายถึงปิ่น เธอคงต้องมองใหม่ เพราะนี่แฟนฉัน" ร่างกำยำหันไปคุยกับรุ่นน้องตัวเอง ด้วยใบหน้าไม่พอใจระดับหนึ่ง แต่นั่นไม่ได้ทำให้เธอรู้สึกดีขึ้นมาเลย
"...!!"
"บอกพี่ไป๋ให้รอก่อน รอไม่ได้ก็ให้ลงแข่งเองไปเลย" น้ำเสียงของเขาติดจะหงุดหงิดไม่น้อย จนรุ่นน้องต้องละล่ำละลักบอกไปในที่สุด
"คะ ค่ะ"
เมื่ออยู่ด้วยกันสองคนอีกครั้ง ก็เก
