บทที่ 21 ไม่ต้องสนใจ

2227 คำ

ไฟดับ... ใช่ฟังไม่ผิดหรอก ไฟบ้านเธอดับอีกทั้งยังเป็นหลังเดียวในหมู่บ้านที่ดับอีกด้วย อะไรมันจะซวยขนาดนี้ ข้าวที่หุงไปไม่รู้จะทันสุกหรือเปล่า มีแต่ไข่ที่ทอดตั้งไว้ก่อนที่เธอจะขึ้นห้องนั่นแหละที่กินได้เลย คนตัวเล็กที่เพิ่งอาบน้ำเสร็จก็ได้แต่งมหาเสื้อผ้ามาใส่ลวกๆ ไม่ได้พิถีพิถันอะไร หยิบอะไรได้ก็คว้ามาใส่ก่อน กางเกงขาสั้นกับเสื้อสายเดี่ยวบางๆ คงตอบโจทย์ที่สุด เพราะอีกเดี๋ยวคงร้อนเพราะไฟไม่รู้จะติดตอนไหน อาจเป็นพรุ่งนี้ถ้ายังไม่มีหน่วยงานไหนมาแก้ไขให้ เหมือนสวิตช์ไฟจะอยู่ชั้นล่าง เธออาจจะไปดูว่ามันตัดได้ยังไง ทั้งที่ปกติบ้านเธอไม่เคยมีปัญหาเรื่องไฟมาก่อน แต่ไม่ทันที่จะได้เดินออกจากห้องนอนของตัวเอง เสียงของโทรศัพท์ที่วางอยู่บนโต๊ะก็ดังขึ้นมาเสียก่อน ทำให้เธอต้องเบี่ยงตัวจากประตูห้องไปยังโต๊ะเขียนหนังสือ Rrrrrrrrrrrrrr "ฮัลโหลค่ะ" คนตัวเล็กหยิบมารับโดยที่ไม่ทันได้มองหน้าจอโทรศัพท์ เพราะนึกว

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม