“มีอะไรเหรอ” วิกกี้ถามอย่างไม่เข้าใจ เมื่อธมนนิ่งและยกยิ้มมุมปากแววตาเปลี่ยนไป
“มนอยากให้พวกคุณช่วยสนับสนุนมนสักเรื่องหนึ่งจะได้มั้ยคะ”
“เรื่องอะไรเหรอคะ”
“รับปากมาก่อนสิค่ะว่า เมื่อพวกคุณได้ฟังแล้วจะร่วมมือได้เพียงอย่างเดียวไม่มีสิทธิ์ปฎิเสธ” วิกกี้กับเอกรินทร์หันไปสบตากันครู่หนึ่งและต่างก็พยักหน้าอย่างไม่มีทางเลือกอื่นธมนยกยิ้มมุมปากอีกครั้งในทันที
ภาพลางเลือนที่ปรากฎอยู่ค่อยๆแจ่มชัดขึ้นทีละน้อย วิลกระพริบตาเพื่อปรับรับกับแสง เขากวาดตาไปรอบๆ ข้างเตียงมีหญิงสาวที่ทำให้เขาค่อยๆ คลี่ยิ้มออกมาในทันที
“รู้สึกอย่างไรบ้างคะ”
“ดี” ธมนพยักหน้าและหลบตาวิล เธอรอไม่นานพยาบาลก็เข้ามา เธอจึงถอยออกมา ให้พยาบาลตรวจเช็คร่างกายและอาการของวิลอย่างระเอียด
“เดี๋ยวคุณหมอจะเข้ามานะคะ” พยาบาลแจ้งย้ำก่อนขอตัวออกไป
“มนพี่หิวน้ำ” ธมนจัดตามที่เขาต้องการให้ บรรยากาศรอบตัวที่ในที่สุด วิลก็รู้สึกได้แล้วว่ามัน
