ธมนเบิกตากว้างมองวิกกี้ที่หัวเราะในตอนท้าย แม้วิกกี้จะหัวเราะแบบนั้น แต่เรื่องที่เล่าดูแล้วคงเป็นความจริง หมับ! “มน พวกเราดีใจมากที่มนกับพี่วิลคืนดีกัน ต่อจากนี้พวกเราหวังพึ่งพามนช่วยดูแลพี่วิลด้วยนะ เงินทองพวกเราไม่อยากได้แล้ว พวกเราอยากให้พี่วิลมีความสุข...” ตับตับตับ ธมนมองวิกกี้ที่ตบหลังมือเธอเบาพร้อมสีหน้าจริงจัง “ค่ะ” ธมนไม่รู้ว่าจะตอบอะไรไป จึงขานรับเสียงบางเบาเป็นคำตอบ “พี่วิล...เอ่อ มนถามอะไรหน่อยได้มั้ยคะ” วิลช่วยธมนเปลี่ยนเสื้อผ้า เป็นเรื่องปกติที่เธอทำมาตลอดหลายเดือนมานี้แล้ว เขาขานรับในคอเป็นการอนุญาต “คุณวิกกี้กับคุณเอกเขาสองคนใช่อย่างที่มนคิดหรือเปล่า” “สังเกตุเห็นเหรอ” “ก็ไม่เชิงค่ะ พูดยากค่ะ จะว่าเป็นพี่น้องกันก็ได้ หรือเป็นคู่รักที่แสดงความรักในรูปของการทะเลาะกันก็ได้” “ก็อย่างที่พี่เคยเล่าว่าเจ้าเอกย้ายมาอยู่ที่บ้านพี่ตั้งแต่เกรดเก้า แต่ก่อนหน้านั้นก็แทบกินนอนอยู่ท