ทุกคนหันกลับไปมองผู้ที่เข้ามาใหม่โดยที่ไม่ได้เชิญ คุณพิชิตจำเธอได้ เตชินท์มองดูคนที่เข้ามาใหม่ด้วยเช่นกัน
“รมิตา!!”
“สวัสดีค่ะคุณพิชิต ไม่คิดเลยว่าจะต้องมาเจอกันแบบนี้ค่ะ แต่เพราะแพรวรับปากคุณพิชิตไว้แล้วก็เลยต้องมานำเสนอแบบให้ค่ะ รบกวนเวลาสักครู่ได้มั้ยคะ”
“อ้อ ได้สิๆ ผมมีเวลาทั้งวัน เชิญคุณเสนอได้เลย”
รมิตาหันไปมองแบบที่พรีเซ็นแล้วพร้อมกับหัวเราะเยาะ
“ไม่น่าเชื่อนะคะว่าพี่แป้งจะกล้าลอกเลียนแบบงานของแพรว”
“หมายความว่ายังไงนะ”
คุณพิชิตหันมามองหน้าแพวและหันไปทาง เตชินท์ซึ่งนั่งอยู่เฉยๆ แต่มองไปที่แพรวอย่างไม่ละสายตา
“คุณรมิตา ในเมื่อคุณมาเพื่อนำเสนอแบบ ก็เชิญครับ คุณพิชิตครับผมไม่ติดปัญหาหากคุณจะชอบแบบของใคร ผมให้เกียรติคุณพิชิตในการเลือกได้เลยนะครับ”
“ยอดเยี่ยมเลยครับคุณเตชินท์ เพราะแบบนี้ผมถึงเลือกบริษัทคุณ เอาละครับเชิญนำเสนอได้เลยครับคุณแพรว”
คอนโดแป้ง
“แกหยิบอันนั้นไป คุณออแ
