ชวนขนมหวานมาหาหมอฝากครรภ์ด้วยกันเสียดิบดี แต่อชิระกลับต้องขับรถตามรถแท็กซี่ที่มีขนมหวานนั่งอยู่ในนั้นมาโรงพยาบาลเพราะไม่อยากมากับเขา เมื่อหาที่จอดรถได้เรียบร้อย อชิระก็รีบพาตัวเองมายังแผนกสูตินรีเวช และก็เห็นว่าขนมหวานนั่งซักประวัติเพื่อทำการฝากครรภ์อยู่กับพยาบาล ชายหนุ่มจึงถือวิสาสะเดินเข้าไปนั่งลงข้างกัน
“ผมเป็นสามีครับ” เอ่ยบอกออกไป เมื่อเห็นพยาบาลมองมาด้วยสายตาเป็นคำถาม ยิ่งได้ยินคำตอบแทนที่จะหายสงสัยใบหน้ากลับฉายแววฉงนมากขึ้นกว่าเดิม
“เอ่อ คือว่า...เมื่อสักครู่คุณแม่แจ้งว่าไม่มีสามีไม่ใช่เหรอคะ” อชิระหันขวับมองคนข้างกาย หัวใจแป้วลงจนเกือบจะเป็นใจหาย สีหน้าเศร้าสร้อย สายตาเว้าวอนแกมเสียใจและใจเสีย
พ่อของลูกก็แทบจะไม่ได้เป็นอย่างนั้นเหรอเนี่ย
“ผมนี่แหละครับ พ่อของลูก สามีของคุณแม่ รบกวนคุณพยาบาลใช่ชื่อผมลงไปได้เลยครับ อชิระ เศรษฐ์สุวิล”
“เอ่อ คือว่า...”
“พอดีเมื่อสักครู่ที่นั่งร
