เช้าวันถัดมา
"เวลเป็นยังไงบ้าง" คุณเวทินโทรมาถามไถ่เพราะเห็นเจตต์และบุตรสาวดูเงียบไป
"ที่นี่อากาศดี ทำให้เวลดูสดชื่นขึ้นกว่าตอนมาที่นี่แรกๆ แล้วครับ" เจตต์เลือกที่จะปล่อยให้เวลดามีความสุข เขาจึงตัดสินใจที่จะไม่บอกความจริงว่าพายตามมาหาหญิงสาวถึงที่นี่แล้ว
"ดีแล้ว ถ้ามีอะไรที่ผิดปกติก็รายงานผมด้วย"
"ครับ..." จากนั้นเจตต์ก็กดปุ่มวางสายไป เขาเปิดดูข้อความที่เวลดาส่งมาบอกว่าได้พบกับพายแล้ว และเธอยังขอบคุณเรื่องที่เขาเป็นฝ่ายส่งรูปภาพเพื่อบอกพายว่าเธออยู่ที่ไหนอีกด้วย
ด้านเวลดายังคงหลับอยู่ในอ้อมแขนของพาย แสงแดดอุ่นยามเช้าสาดส่องผ่านม่านหน้าต่างเข้ามากระทบดวงตาของหญิงสาว ทำให้เธอรู้สึกตัวและแหงนหน้าขึ้นมองใบหน้าหล่อคมคายของแฟนหนุ่ม เขาแลดูอ่อนเยาว์เราเด็กหนุ่มแรกแย้ม เธอจ้องมองอยู่เนิ่นนานก่อนที่รอยยิ้มจะผุดขึ้นอย่างลืมตัว
"สายแล้วนะคะ..." เธอกระซิบบอกเขาข้างหู พายงัวเงียตื่นขึ้นมาพร้อมกั
