คฤหาสน์อัครากูร
เวลดากลับมาที่บ้านในช่วงสายของวันใหม่เพื่อมาเอาของจำเป็นในห้องนอนของเธอ เพราะหญิงสาวตั้งใจที่จะไม่กลับมาอยู่บ้านสักพักใหญ่ๆ ทว่าการเจอกับพี่สาวต่างบิดามารดากลับยิ่งสร้างความหงุดหงิดใจให้เธออีกครั้ง
"เสนอหน้ากลับมาทำไมยะ?" เยลลี่กอดอกเดินเข้ามาหาเวลดา สายตาเย้ยหยันของหล่อนไม่ได้ทำให้หญิงสาวรู้สึกอะไรนอกจากความเบื่อหน่ายเอือมระอา
"ที่นี่เป็นบ้านของฉัน เธอลืมไปหรือเปล่าว่าเธอไม่มีสิทธิ์ถามคำถามนี้ แต่ก็นะ...ฉันลืมไปว่าเธอมันเป็นคางคก คางคกขึ้นวอน่ะรู้จักความหมายป่ะ?" เวลดากระตุกยิ้มมุมปากและเดินตรงไปยังบันไดบ้าน
"อีกหน่อยเธอก็ต้องย้ายไปอยู่กับพี่เจตต์ ดีใจด้วยนะที่จะได้มีสามีเป็นตัวเป็นตนแล้ว จะได้เลิกมั่วผู้ชายซะที!" เยลลี่พูดกระแนะกระแหนจนเวลดาต้องหันขวับกลับมาหาหล่อนอีกครั้ง
"ไม่ต้องมาแสดงความยินดีกับฉันหรอก เพราะถึงยังไงฉันก็ไม่มีทางแต่งงานกับพี่เจตต์ อ้อ! แล้วก็เรื่อ
