เช้าวันต่อมา_
ร่างอรชรค่อยๆ ขยับการลุกนั่งบนเตียงกว้าง เป็นวันที่สองแล้วการมานอนห้องของสิงห์ เพราะเมื่อคืนนี้ทำงานหนักจนไม่มีเวลาเดินกลับห้อง แล้วไหนจะหลับไปตอนไม่รู้ตัวอีก
"แต่เมื่อคืนเราหลับบนโต๊ะไม่ใช่เหรอ..." เสียงหวานพึมพำถาม ภาพสุดท้ายที่เธอจำได้คือการก้มหน้านอนงีบหลับบนโต๊ะทำงาน ระหว่างที่รอสิงห์ออกไปสูบบุหรี่อีกรอบ
ในตอนนี้เธอก็ไม่เห็นเจ้าของห้องแล้ว ไม่มีแม้กระทั่งโทรศัพท์หรือกระเป๋าตังค์วางไว้ เธอเลยรีบกระชับเสื้อคลุมเตรียมเดินกลับห้องตัวเอง
แต่สองเท้าเล็กต้องหยุดชะงัก เพราะดันเหลือบไปเห็นซองเอกสารสีน้ำตาลบนโต๊ะ มันมีตราเครื่องหมายคับคล้ายว่าจะคุ้นเคยติดอยู่
ก็อก ก็อก~
"คุณบัวคะ มีคนมาขอพบค่ะ" เสียงเรียกหน้าประตูทำให้ร่างอรชรรีบไปแง้มเปิดออกพบว่าเป็นป้าฉวี
"ใครเหรอคะ"
"คุณศักดิ์ดาค่ะ แต่ไม่ต้องกลัวนะคะป้าให้รออยู่ข้างล่างค่ะ บอกไว้แล้วว่าคุณบัวยังอยู่ในห้องคุณสิงห์" ป
