หลายวันผ่านไป
หลังจากผ่านเรื่องราวร้ายๆ วันนั้น คุณเฟอร์กัลก็ไม่ห่างฉันไปไหนอีกเลย เขากลับบ้านทุกวัน คอยถามไถ่ นอนกอดฉันทุกคืน ถึงฉันดีขึ้นมากๆ แล้ว แต่บางครั้งก็ยังเหม่อคิดถึงเรื่องวันนั้น มันเป็นเหตุการณ์ที่สะเทือนใจมากๆ ภาพคนตาย ภาพเลือด เสียงปืน ทุกอย่างมันเกินความคาดคิด ไม่คิดว่าชีวิตนี้ฉันจะเข้าไปอยู่ตรงนั้น มันเหมือนละครฉากหนึ่ง แต่มันคือเรื่องจริง คนตายจริง และมันทำให้ฉันรู้ตัว ว่าตัวเองนั้นก้าวเข้ามาอยู่ในโลกมาเฟียอย่างเต็มตัว
"เตรียมกระเป๋านะ เดี๋ยวคืนนี้บิน" เขาพูดขึ้นมาดื้อ ๆ ขณะที่เรานั่งดูหนังในห้องนั่งเล่นชั้นสอง
"คะ? ไปไหนคะ?" ฉันหันไปมองหน้าเขาแบบมึน ๆ
"เธอบอกอยากเห็นหิมะไม่ใช่เหรอ"
"พูดเล่นเฉยๆ" เมื่อวานฉันเห็นรูปในมือถือ เลยพูดไปอย่างงั้น ไม่คิดว่าเขาจะเอามาใส่ใจ
"ฉันต้องไปทำงาน ช่วงนี้หิมะตก ก็เลยชวน ถ้าไม่อยากไปก็..."
"ไปค่ะไป^^" ฉันรีบตอบตกลงทันที ใครจะไม่อยากไ
