เหยื่อรักร้าย

ภาวะจำยอม

ตอนที่ 18

ชายร่างผอมสูงสวมเสื้อผ้าคล้ายเป็นชาวประมงคนนั้นเดินตามพิมพ์นารินมาจนทัน ก่อนจะใช้มีดจี้เพื่อขู่บังคับหญิงสาวจากทางด้านหลัง

“อยู่เฉย ๆ อย่าร้องถ้าไม่อยากตาย” เธอตกใจมาก และรีบขอร้องอ้อนวอนชายคนนั้น

“พี่ต้องการอะไรคะ ถ้าเป็นเงินหรือโทรศัพท์อยู่ในกระเป๋านี้ พี่เอาไปได้เลยนะคะ แต่อย่างทำอะไรหนูเลย” หญิงสาวรีบบอกและพยายามยื่นกระเป๋าให้ชายคนดังกล่าว

“ไม่ต้องพูดมาก เดินไป” ชายคนดังกล่าวจับแขนเธอเอาไว้หนึ่งข้างพร้อมกับกดมีดสั้นอันแหลมคมปักเบา ๆ ลงมาที่เอวจนหญิงสาวรู้สึกถึงความเจ็บปวด เขาจับเธอหันหลังกลับไปยังทางเดิมเมื่อสักครู่ แล้วสั่งให้เธอเดินนำไปโดยเข้าใช้มีดจี้อยู่ทางด้านหลัง ตอนนี้เริ่มบรรยากาศรอบตัวเริ่มมืดทุกมาทุกที พิมพ์นารินรู้สึกถึงอันตรายและใจคอก็เริ่มไม่ดี ทางที่เขาพาเดินไปไร้ซึี่งผู้คน

“พี่จะพาหนูไปไหนคะ” เธอเสียงสั่นถามเขาด้วยความกลัว

“อยากรู้จริง ๆ เหรอจ๊ะ..คนสวย..หึ ๆ” ชายคนนั้นอายุราว ๆ น่าจะสักสี่สิบเขาหัวเราะในลำคอเบา ๆ ก่อนจะกระตุกยิ้มที่มุมปากออกมา

“ค่ะ..อยากรู้ และถ้าพี่อยากจะได้เงินมากกว่านี้ พี่ต้องปล่อยหนู” พิมพ์นารินรีบต่อรอง เพราะเดินมาไกลมากแล้ว เธอหยุดเดินเพื่อเจรจาต่อรองกับเขา

“แค่นี้ก็พอแล้วจ้ะ เงินพี่ไม่ได้อยากได้แล้ว แต่พี่อยากได้ตัวหนู” ชายหื่นกามพูดขึ้นพร้อมกับสูดดมต้นคอของหญิงสาวจากทางด้านหลัง ่ก่อนจะขยับมีดขึ้นมาขู่โดยการตวัดมีดไปมาบริเวณใบหน้าของเธอ พิมพ์นารินจึงยอมเดินต่อตามคำสั่งของชายหื่นกาม เพราะกลัวเขาจะทำร้าย

“เร็วเซ่!...เดินไปอย่าตุกติก” หญิงสาวหันมามองจึงโดนชายคนดังกล่าวต่อว่า พร้อมกับขยับมีดเป็นสัญญาณ แต่มันก็ปักลึกลงไปที่บั้นเอวของเธอจนเลือดซึมออกมา

“โอ๊ย!.. เบา ๆ สิ..เจ็บนะ” เธอต่อว่าชายคนนั้น พอไปถึงจุดหมาย ชายคนดังกล่าวก็รีบบอกความต้องการของตัวเอง พิมพ์นารินรีบยกมือไหว้และร้องขอความเมตตาจากชายคนดังกล่าวอีกครั้ง

“ขอพี่มีความสุขกับหนูสักครั้งเถอะ แล้วพี่จะปล่อยไป”

“ขอร้องละค่ะ พี่ปล่อยหนูไปเถอะ พี่อยากได้เงินเท่าไหร่ เดี๋ยวหนูจะหามาให้” พิมพ์นารินขอร้องเข้าเป็นครั้งสุดท้าย

“อย่าพูดซะให้ยากเลยคนสวย ถอดเสื้อผ้าของเธอออกซะ” ชายคนดังกล่าวเริ่มรำคาญในสิ่งที่เธอร้องขอไม่รู้จบ เสียงแหบแห้งของหญิงสาวที่กำลังร้องขอความช่วยเหลือ แต่เสียงนั้นของเธอก็ถูกกลบไปด้วยเสียงของห่าฝนและฟ้าร้องที่ตกมาอย่างไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย และเหมือนว่ามันกำลังจะหนักขึ้นเรื่อย ๆ ชายคนดังกล่าวรีบพาเธอไปหลับยังโขดหินที่ยื่นออกมา เขาใช้มันเป็นที่กำบังฝนได้เป็นอย่างดี