EP.3 ถุงยาง...แตก
997 คำ
เวลา 20.00น. ลานจอดรถผับ
อ๊าา อึ๊มม
เอี๊ยด อ๊าด เสียงรถโยกดังไปมา
"อิงจะเสร็จแล้วค่ะ......พี่ควันไฟขา" เสียงสาวสวยครางกระเส่าอย่างยั่วเย้า
ผ่านไปเกือบสองชั่วโมง
ตรับๆ พรึ๊ดด กึก กึก กึก น้ำรักพุ่ง
"อิงยังไม่อยากกลับเลยค่ะพี่ควันไฟ" หญิงสาวซบไหล่ออดอ้อนหนุ่มหล่อข้างๆ ถ้าได้เป็นแฟนจะดีแค่ไหน ทั้งหล่อทั้งรวย...ก็เท่าแขน
“อย่าลืมว่าข้อตกลงของเราคือเอาแล้วก็จบ ถ้าพี่หิวจะเรียกมาอีกวันนี้พี่รีบ อะนี่เงิน” เขายื่นเงินปึกนึงให้อีกฝ่ายอย่างผ่อนคลาย
“ชิ! พี่ควันไฟอะ งั้นอิงจะมาเที่ยวผับพี่บ่อยๆ นะ”
“รีบไปเถอะ! เดี๋ยวพี่จะกลับไปด้านใน พวกเพื่อนรออยู่”
เมื่อสาวสวยคู่นอนชั่วคราวเดินออกไป ชายหนุ่มที่มัวแต่นั่งสูบบุหรี่ก็นึกขึ้นได้ว่าลืมถอดถุงยางที่มีน้ำรักตัวเองออก
"เชี่ยเอ้ย ลืม" ควันไฟคาบบุหรี่แล้วถอดถุงยางออกก่อนจะเปิดหลังคารถหรู
"ถังขยะอยู่ไหนวะ" เขาหันมองซ้ายมองขวาก็เจอถังขยะแต่อยู่ค่อนข้างไกล
“เหนื่อยฉิบหายยังต้องเดินอีก งั้นใช้ความเเม่นเอาละกัน!”
ฟิ้วว เขาโยนถุงยางเล็งไปที่ถังขยะ
ตึก ตึก ตึก เสียงเดินมาอย่างเนิบช้า
"พักก่อน แม่บอกให้เธอพักผ่อนยังละอ่อนยังสาวลูกหลาวอย่าไปทักก่อนพักผ่อนพี่อยากให้น้องได้พักผ่อนพูดเหมือนหล่อนเมายาคุมน้องควรกลับไปนอนนอนนะ" เสียงร้องเพลงอย่างมีอินเนอร์ก็ลอยตามมาไม่ขาดสาย
โป๊ะ! ในตอนนั้นเองที่เสียงบางอย่างกระทบเข้ากับหน้าผากคนที่กำลังร้องเพลงอยู่
"เชี่ยยย!" ควันไฟเบิกตากว้างเมื่อเห็นภาพตรงหน้า
ถุงยางที่เต็มไปด้วยน้ำรักถูกโยนลงถังขยะแต่ไปไม่ถึง แถมยังไปติดเข้ากับหน้าผากสาวน้อยที่ขายพวงมาลัยในย่านกลางคืน ทำเอาน้ำรักจากถุงยางไหลเลอะเต็มใบหน้าเธอ
กรี๊ดดด!?
"อี๋ๆ อะไรเนี่ย ถะ.....ถุงยาง" สาวน้อยตกใจคีบถุงยางที่เปรอะเปื้อนไปด้วยน้ำกามออกจากใบหน้า
สายตาเธอเลื่อนไปที่รถหรูตรงหน้าพร้อมกับเจ้าของรถและถุงยางอย่างควันไฟนั่งอยู่ สาวน้อยไม่รอช้าคว้าแท่งเหล็กที่หล่นอยู่ไม่ไกลฟาดรถหรูตรงหน้าอย่างไม่ยั้งมือ
เคว้ง! โต๊มๆ ตุ้บๆ
โรงพัก
"สรุป อีกฝ่ายไม่ได้ตั้งใจจะทำอนาจารแต่มันเป็นเรื่องเข้าใจผิด เพราะหลักฐานและพยานพร้อม แต่คุณเล่นทุบทำลายรถซะยับเลย บริษัทประกันจึงมีสิทธิ์ฟ้องร้องค่าเสียหายได้" ตำรวจอธิบาย
“เท่าไหร่?” สาวน้อยคู่กรณีถามด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด
“รวมค่าซ่อมที่ตีราคาคร่าวๆ ก็ 5ล้านบาทครับ ยังไม่รวมค่าเสียเวลาด้วย” ตัวแทนประกันตอบกลับ
เฮือกก! สาวน้อยร้องออกมาราวกับขาดอากาศหายใจ
"นี่...ขอคุยส่วนตัวได้ไหมพี่" เธอพุ่งไปกระซิบควันไฟ
ด้านนอก
“หนูไม่มีปัญญาจ่ายหรอกขายมะลิได้วันละไม่ถึง 300 ด้วยซ้ำ" สาวน้อยพูดด้วยแววตาน่าสงสาร
“แต่มึงทำรถกูซะยับเลยนะ จะให้กูปล่อยไปฟรีๆ เหรอ?”
"หนูขอทำงานอะไรก็ได้เพื่อชดใช้หนี้แทนได้ไหม" สาวน้อยอ้อนวอน
“อายุเท่าไหร่ หัวนอนปลายเท้ากูก็ไม่รู้จัก!!” ควันไฟขมวดคิ้ว
"ชื่อมะลิ อายุ18 เพิ่งเรียนจบ ม.6มาหมาดๆ ไม่เคยมีเเฟน บ้านอยู่หนองโหนค่ะ" มะลิรีบอธิบายตัวเองอย่างเร็วไว
ควันไฟจ้องมองมะลิตั้งแต่หัวจรดเท้า ช่างเป็นสาวน้อยแสนสวยที่ดูโตเกินวัย เธอพูดจาชัดถ้อยชัดคำมีความมั่นใจในตัวเอง แล้วยังมี..ผิวที่ขาวอวบอิ่มของเธอช่างน่ามองเสียจริง
“กูสนใจประโยคท้ายๆ...” ควันไฟแสยะยิ้มมุมปาก
“อ๋อ หนองโหน!” มะลุทุบมืออย่างมาดมั่น
“ถุ้ยย! กูจะสนใจหนองโหนทำไม หมายถึงไม่เคยมีแฟนมาก่อนเลย...ใช่ไหม” ควันไฟจ้องเขม็งมะลิอย่างจับพิรุธ
“ใช่ แปลกตรงไหนคะ?” สายตาและท่าทางของมะลิบ่งบอกได้ชัดเจนว่าสิ่งที่เธอพูดคือเรื่องจริง
"ไม่แปลกหรอก...แต่กูไม่ปล่อยแน่" ควันไฟพูดเบาๆ พร้อมกับยิ้มอย่างคนเจ้าเล่ห์
บนโรงพัก
"สรุปยอมไกลเกลี่ยกันเรียบร้อยนะ ยินดีนะครับที่ตกลงกันได้" ตำรวจพูดด้วยรอยยิ้ม
“ขอบคุณครับคุณตำรวจ” ควันไฟตอบกลับ
“ชิ...” มะลิบ่นพึมพำเบาๆ
นอกโรงพัก
ตึก ตึก เดินออกมา
"เอาเบอร์กับไลน์มา" ควันไฟพูดพร้อมกับยื่นมือถือให้มะลิ
“สรุปพี่คิดกี่บาท?” มะลิหยิบมือถือมากดเบอร์กับไลน์ให้พร้อมกับถามกลับ
“เลขกลมๆ เลยนะไม่คิดเศษ 5ล้านบาทถ้วน” ควันไฟตอบอย่างเรียบง่าย
เฮือก!
มะลิเบิกตากว้างถอนหายใจดังเฮือก ร่างเล็กก็เซไม่มีแม้แต่แรงจะยืนตรง
"เฮ้ยๆๆ อย่ามารีบตายนะเว้ย ต่อให้กูรวย!เเต่ไม่ใช่จะต้องยอมเสียเงินฟรีๆ" ควันไฟรีบพูดเมื่อเห็นร่างเล็กตาลีตาเหลือก
“ตายเเล้วเกิดใหม่หนูจะผ่อนให้พี่หมดไหมยังไม่รู้เลย”
“งั้นก็ตายสิบรอบดิ เกิดใหม่สิบครั้งน่าจะผ่อนหมดพอดี” ควันไฟกระตุกยิ้มมุมปาก
“ฮึ ฮืออ นี่มุขหรือขยะมูลฝอยตามชายหาด” มะลิเบ้ปาก
“เสร็จเเล้ว! พรุ่งนี้มาคุยเรื่องเงินที่ผับของกูตอนหนึ่งทุ่ม กูไม่ชอบคนไม่ตรงต่อเวลา ห้ามสาย ไม่งั้นเตรียมไปอยู่ในคุกได้เลย” ควันไฟพูดย้ำก่อนจะโน้มตัวลงมาจ่อหน้าเด็กเตี้ยตรงหน้าจนแทบจะชิดติดกัน
"รู้เเล้วหน่า หนูไม่หนีไปไหนหรอก" มะลิเอียงตัวหลบ
ตึก ตึก ตึก เสียงเดินเร็วออกไป
"เด็กนี่จะโตเกินวัยไปหน่อยละมั้ง นมเป็นนมตูดเป็นตูด" ควันไฟจ้องตามด้วยแววตาเจ้าเล่ห์
- ผู้เขียน
