EP.7 กลับบ้านคืนเร่า
1586 คำ
"ฮื้อ จีนพี่ไม่ไหวแล้ว" สิ้นสุดความอดทน เธอโทรหาน้องสาวเพียงคนเดียวของเธอเพื่อระบายความอึดอัดและเจ็บปวดในใจ "พี่ไม่อยากทนอยู่แบบนี้อีกแล้ว"
"พี่เจลกลับบ้านเถอะ"
"แต่..เขาไม่ยอมปล่อยพี่ไป"
"บ้าจริงโคตรเลว"
"พี่ทรมานเหลือเกิน ฮือ"
สุดจะกลั้นน้ำตา เจลวิดีโอคอลกับน้องสาวและพรั่งพรูความรู้สึกเก็บกดทั้งหมดออกไป
"ถ้าอย่างนั้นพี่ก็ต้องหาวิธีกลับมาที่เชียงใหม่ก่อน แล้วเราค่อยว่ากันอีกที"
คำพูดของจีนทำให้เจลครุ่นคิดอย่างหนัก จนกระทั่งเธอตัดสินใจที่จะทำบางอย่าง
หลายวันผ่านไป
หาดสี
ปึก!ปึก!ปึก!
เสียงเนื้อกระทบแน่นในห้องแต่งตัวตามมาด้วยเสียงครวญครางสุดสยิวเมื่อโซพาสาวสวยอีกคนที่เพิ่งพบเข้ามาร่วมสวาทอย่างเผ็ดร้อน
แกร๊ก
"เชี่ย เจล!" โซสะดุ้งเฮือกรีบผละตัวออกเมื่อจู่ๆ เจลก็เปิดประตูโผล่พรวดเข้ามา
"ขอคุยด้วยหน่อยค่ะ แบบส่วนตัว"
"!!!!"
ตึก ตึก ตึก
เจลเดินออกมารอข้างโต๊ะโซฟาโดยมีทีมกับเก้านั่งอยู่ก่อนแล้ว ตอนนี้เป็นเวลาบ่ายกว่าซึ่งร้านยังไม่เปิดให้บริการ
"เจลฟังเฮียก่อนนะ!" โซพูดอย่างเร่งรีบหลังจากรีบใส่เสื้อผ้าแล้ววิ่งตามออกมา ทำเอาทีมกับเก้าตกตะลึงและรับรู้ได้ถึงความฉิบหายนี้ทันที
"เฮียนั่นแหละฟังหนูก่อนนะคะ"
"____"
"น้องสาวหนูต้องผ่าตัดสมอง เพราะฉะนั้นหนูต้องเดินทางกลับเชียงใหม่ตอนนี้"
"ฮะ! จะบ้าเหรอ"
"เอาไว้ถึงเชียงใหม่หนูจะโทรมาหานะคะ"
คิ้วหนาขมวดเป็นปมพร้อมกับสาดแววตาไม่พอใจใส่ เขารีบคว้าแขนของเจลไว้แน่น
"เฮียไม่ให้ไปนะเจล รอก่อนได้ไหมเดี๋ยวเราไปพร้อมกัน เดี๋ยวค่าเครื่องเฮียออกเอง" โซพูดร้อนลน เก้าที่ได้ยินก็พูดแทรกขึ้นมาทันที
"ไอ้สัสมึงจะบ้าเหรอไอ้โซพรุ่งนี้มีนัดนะเว้ย หุ้นส่วนใหญ่จะมาดู มันสำคัญกับร้านเรามากนะ"
"กูรู้แต่มึงหามือเบสแทนกูไม่ได้หรือไง"
"เขาจะให้มึงเล่นเพราะชอบฝีมือ!"
หัวใจโซเริ่มสั่นไหว เขาไม่ยอมปล่อยแขนเจลขณะกัดฟันกรอด
"แล้วทำไมต้องไปตอนกูทำเหี้ยด้วยวะ ถ้าหากมึงไม่ยอมกลับมากูจะทำยังไง!" น้ำตาโซเริ่มคลอเบ้า เขาพูดออกมาด้วยน้ำเสียงสั่นๆ
"รอเล่นดนตรีเสร็จไม่เกินเที่ยงคืนแล้วเราค่อยขึ้นเครื่องไปเชียงใหม่พร้อมกันตีหนึ่งก็ได้นะ"
"เฮียคะ แต่นั่นน้องสาวคนเดียวของหนูนะ"
"แต่กูกลัว! กลัวว่ามึงจะไม่กลับมาแล้ววันนี้กูแม้งก็ทำระยำด้วย ฮึก เจลรอเฮียเถอะไปพร้อมกันไง"
"เฮีย!"
บรรยากาศเริ่มตึงเครียดอย่างหนัก โซกอดเจลไว้แน่นไม่ยอมปล่อย
"ไอ้โซกูเป็นเพื่อนมึงและเข้าข้างมึงมาตลอดทุกเรื่อง แต่แบบนี้มันเกินไปว่ะ มึงปล่อยเจลกลับไปหาน้องก่อนเถอะเขาป่วยต้องผ่าตัดนะเว้ย" ทีมที่นั่งดูอยู่รู้สึกทนไม่ไหว เขาลุกขึ้นยืนแล้วพูดตามด้วยเก้าที่รู้สึกเหมือนกัน
"กูเห็นด้วย มึงปล่อยเจลไปก่อนเถอะ น้องก็บอกอยู่ว่าจะกลับมาไง"
"มึงแยกแยะหน่อยเราร่วมกันทำธุรกิจนะ"
"ใช่"
ริมฝีปากหนาเริ่มสั่น ดวงตาของโซแดงก่ำขณะขนาบมือไว้บนแก้มทั้งสองข้างของเจล
"สัญญาได้ไหมว่าจะกลับมา ถึงเชียงใหม่แล้วส่งโลเคชั่นมาให้ด้วย พอเล่นดนตรีเสร็จเฮียจะรีบบินตามไปนะ ฮึก" โซพร่ำบอก น้ำตาลูกผู้ชายไหลออกมาก่อนจะคว้ากอดคนตัวเล็ก
"หนูสัญญา ถึงสนามบินแล้วจะรีบวิดีโอคอลมาหาเฮียเลย"
"เฮียจะรอนะ จะไม่หลับ"
"ค่ะ หนูต้องรีบไปก่อนแล้วเพราะซื้อตั๋วออนไลน์เอาไว้ ใกล้จะถึงเวลากว่าจะนั่งเรือข้ามไปอีก"
เจลผละตัวออกหันหน้ามาก้มหัวให้ทีมกับเก้า เธอส่งรอยยิ้มสุดท้ายให้ก่อนจะรีบเดินจากไป
"แม้งเอ้ย! เหี้ย! เชี่ย!" โซใช้มือขยี้ผมไปมาราวกับคนบ้า
ฝั่งเหนือ
สนามบินเชียงใหม่
"พี่เจล!" จีนโบกมือพร้อมตะโกนเรียก เธอมารอรับพี่สาวที่ท่า "ดีใจจังพี่กลับมาเเล้ว"
"พี่ก็ดีใจเหมือนกัน"
"โอ๋ๆ มาเดี๋ยวน้องปลอบนะ"
"อะไร ฮ่าๆ"
พี่น้องกอดกันอย่างกลมเกลียวก่อนที่จีนจะช่วยลากกระเป๋าของเจลกลับไปหอพักเดิมที่เธอเคยอยู่
แกร๊ก
"พี่ยังจะคุยกับเขาอีกเหรอ..ควรปิดเครื่องหนีไปเลยผู้ชายแบบนั้น" เมื่อมาถึงเจลก็ออกไปยืนตรงระเบียงเพื่อวิดีโอคอลหาโซ
"คืนนี้สำคัญกับเขามากน่ะเพราะจะมีหุ้นส่วนใหญ่มา พี่ไม่อยากให้งานเขาพัง"
"รักเขาขนาดนี้เลยเหรอพี่ ทั้งที่มันเหี้ยขนาดนั้น"
"รู้ไหม..ทำไมแมงเม่าถึงบินเข้ากองไฟ"
"มันโง่ไงพี่"
"เพราะมันคิดว่าเปลวไฟจะทำให้อบอุ่นต่างหาก ก็เหมือนเวลาที่เรารักใครสักคนมากๆ ก็จะยอมได้ทุกอย่างเพราะคิดว่าเขาคือคนที่รัก"
น้ำเสียงสั่นเครือเอ่ยออกมาอย่างแผ่วเบา แม้ความเจ็บปวดจะถาโถมในหัวใจ แต่เจลก็กัดฟันสู้อย่างเข้มแข็งและมองโลกในแง่ดีเสมอ
"ไม่ต้องเขียนแล้วนะนิยายโรแมนติก เปลี่ยนไปเขียนนิยายดราม่าเถอะพี่เจล" จีนส่ายหัวก่อนจะพูดติดตลก
ฝั่งติดทะเล
หาดสี
"เจลว่าไง ได้ติดต่อไหม" เก้าเขยิบถามเสียงตื่นเต้นเมื่อโซมาถึง
"อืม..วิดีโอคอลมาบอกแล้วแต่ยังไม่ส่งโลเคชั่นมา เห็นว่าจะขอเปลี่ยนเสื้อผ้าไปเยี่ยมน้องที่โรงพยาบาล"
"เฮ้อ โล่งใจนึกว่าจะหายไป เดี๋ยวมึงก็เป็นบ้าเล่นดนตรีไม่รู้เรื่องเสียงานเสียการอีก"
"เออรู้แล้ว กูจะตั้งใจเต็มที่"
เมื่อช่วงสำคัญมาถึงแขกและหุ้นส่วนต่อพื้นที่ในแถบนี้ก็มาดูการแสดงดนตรีสด โดยที่โซเผยฝีมือการเล่นเบสได้เก่งกาจจนน่าทึ่ง
แปะ แปะ แปะ
ท่ามกลางแสงสีกระพริบ ทุกคนพร้อมใจกันปรบมือให้กับการแสดงดนตรีสดที่ยอดเยี่ยมตรงหน้า ในที่สุดหุ้นส่วนประจำพื้นที่ก็ยอมต่อสัญญาให้ร้านนี้เปิดต่อเนื่องยาวไปอีกหลายปี และตอนนี้ร้านก็ปิดลงในเวลา 00.40น.
คอนโด
ข้อความไลน์
(โซ : โทรหาไม่รับหลับแล้วเหรอเจล ส่งโลเคชั่นให้เฮียหน่อยจองตั๋วบินไว้แล้ว)
(เจล : แล้วงานผ่านไหมคะ)
(โซ : แน่นอนอยู่แล้วเฮียบอกไอ้เก้าไว้เเล้วนะว่าจะไม่อยู่จนกว่าจะกลับมาพร้อมเจล รีบส่งโลเคชั่นมาหน่อย)
(เจล : หนูขอโทษนะคะที่โกหกเฮีย ที่จริงแล้วน้องหนูไม่ได้ป่วยเข้าโรงพยาบาลหรืออะไรทั้งนั้น หนูแค่อยากจะกลับบ้านและอยากยุติความสัมพันธ์ระหว่างเรา)
"เชี่ยอะไรเนี่ย" หลังจากอ่านข้อความโซก็ร้องมาพร้อมกับใจที่หล่นวูบ เขาสะบัดหน้าพยายามตั้งสติก่อนจะพิมพ์ด้วยนิ้วมือที่สั่นเทา
(โซ : ไม่เล่นแบบนี้นะรับสายเฮียหน่อยเจล T^Tขอร้อง)
(เจล : อยากบอกให้รู้เอาไว้ว่าหนูไม่เคยโกรธเฮียเลย เพราะหนูเองที่อยากไปเล่นกับไฟก็เลยต้องเจ็บแบบนี้ ยังไงก็ขอให้เฮียมีความสุขได้พบเจอแต่สิ่งที่ดีสมปรารถนาทุกอย่างนะคะ หลังจากวันนี้หนูจะเลิกใช้เบอร์นี้แล้ว ถ้ามีโอกาสหนูจะกลับไปเยี่ยมอีกค่ะ คลับของเฮียสนุกมากเลย)
"เจล ฮึก...เจล" น้ำตาหยดใสเริ่มรินไหลออกมา โซเดินวนไปมาในห้อง ราวกับอยู่ๆ ทุกอย่างก็อันตรธานหายไปเหมือนไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้นมาก่อน "ฮื้ออออ เจล!!"
เสียงร้องไห้ดังกึกก้อง เขาทรุดตัวลงบนพื้นอย่างคนหมดแรง ชายหนุ่มกำโทรศัพท์ในมือไว้แน่นหลังจากที่เจลตัดขาดช่องทางติดต่อทุกอย่าง ทั้งปิดเบอร์โทรศัพท์เดิมทิ้งไม่เว้นแม้แต่ไลน์และไอจี
"เจลอย่าทิ้งเฮีย ฮึกกก"
หลายวันต่อมา
"ไอ้สันดานนึกว่าตายห่าแล้ว ร้านก็ไม่ยอมไป" เก้ามาตามโซถึงบ้าน เขาเอ่ยปากทักเมื่อเข้ามาเห็นภายในห้องมืดสนิท "ไอ้โซ! ตื่น"
คลืก
ผ้าม่านคอนโดถูกกระชากออกจนแสงแดดจ้าสาดเข้ามาในห้อง ทำให้โซที่นอนซมสะลึมสะลือตื่นขึ้นมา
"มีอะไร"
"มึงจะเมาหลับทุกคืนไปอีกนานแค่ไหน ไม่กลับไปทำงานบ้างไง"
"กูทำใจไม่ได้ กูคิดถึงเจล"
"มึงเชื่อเถอะว่าแบบนี้ดีที่สุดแล้ว ถ้าคิดจะเจ้าชู้อย่ามีเมียแบบพวกกูนี่!"
"ก็ไม่คิดว่าจะรักใครได้ขนาดนี้นิหว่า"
แม้เวลาจะผ่านไปเกือบ 1 เดือนโซก็ยังคงทำใจไม่ได้ เขาไม่ออกไปพบปะผู้คนเอาแต่นั่งกระดกเหล้าดื่มทุกครั้งเพื่อข่มตานอนหลับ หมอนที่เจลเคยหนุนนอนเขาก็กอดไว้พร้อมกับร้องไห้ละเมอหาทุกค่ำคืน
หาดทรายพัทยา
เอี๊ยดดด โครม
ตืดดด!
"ฮัลโหลพี่เจลช่วยจีนด้วย" น้ำเสียงของจีนตื่นตระหนก เธอรีบโทรหาพี่สาวเมื่อมาเที่ยวกับแก๊งเพื่อนที่ต่างจังหวัดแล้วเกิดเรื่อง "จีนเอามอเตอร์ไซค์ชนท้ายรถเบนซ์!"
- ผู้เขียน
