EP.8 นรกรัก
1549 คำ
ทันทีที่ได้รับรู้เรื่องราวเจลจึงรีบจองตั๋วขึ้นเครื่องบินเดินทางไปหาน้องสาวอย่างรวดเร็ว
"รถพี่ราคาหลายล้านนะ น้องจะมายกมือขอโทษอย่างเดียวมันจะหายเหรอ!" เสียงตะเบ็งด่ากราดใส่กลุ่มสาวน้อย
"หนูไม่ได้ตั้งใจนะคะมัวแต่ดูจีพีเอส"
"ฉันไม่สนว่าเธอจะตั้งใจไหม ยังไงก็ต้องชดใช้ค่าเสียหาย ดูสิสีถลอกหมดแล้วเนี่ย"
"เท่าไหร่คะ"
"คร่าวๆ ค่าซ่อมค่าอะไหล่ก็เกือบแสน"
"ฮะ! กะ เกือบแสน"
จีนกัดเม้มริมฝีปากโดยที่มีเพื่อนหลบอยู่ด้านหลัง จนกระทั่งเวลาค่ำมืดเจ้าของรถก็ให้จีนขึ้นไปรอพี่สาวในคอนโดใกล้สถานที่เกิดเหตุ
คอนโดหรู
"อุตส่าห์นัดเพื่อนจะไปเที่ยวผับแม้งต้องมาเสียเวลาอีก" ชายหนุ่มพูดอย่างหัวเสียก่อนจะกระดกดื่มน้ำดื่มในมือ "แต่..เพื่อนน้องโคตรน่ารัก ทิ้งน้องให้อยู่กับผู้ชายสองต่อสองด้วย ดีจริงๆ"
"____"
"อายุเท่าไหร่หัดขี่มอเตอร์ไซค์!"
เธอได้แต่ก้มหน้าไม่โต้เถียงในมือกำโทรศัพท์เอาไว้แน่น เวลาผ่านไปหลายชั่วโมงชายเจ้าของรถก็โทรเรียกเพื่อนอีกคนให้มาหา เนื่องจากรถของเขาต้องส่งซ่อมใช้งานไม่ได้
แกร๊ก
"เข้ามาก่อนเว้ยรอแป๊บ ขอกูเคลียร์เรื่องนี้ให้จบ" เจ้าของห้องเปิดประตูให้เพื่อนเข้ามานั่งรอด้วยกันด้านใน
"แล้วจะได้ไปกี่โมงกูอยากเมาแล้ว"
"ใจร้อนจังนะพ่อเสือร้าย"
"พูดมาก! กูอุตส่าห์มาหาเพราะคิดว่ามึงเพิ่งกลับมาจากนอก"
"ครับเพื่อนขอบคุณครับ ให้กูกราบไหม"
เวลาผ่านไปนานเรื่อยๆ ชายหนุ่มสองคนกระดกดื่มเบียร์อยู่ริมระเบียงภายในห้อง โดยที่สาวน้อยอย่างจีนนั่งจ้องมองด้วยความหวาดระแวง
"มึงมองหน้าน้องเขาจนกลัวเเล้วไอ้ห่า" เจ้าของห้องสะกิดบอกเพื่อน
"เปล่า...แค่รู้สึกว่าหน้าคุ้นๆ ชอบกล"
"อย่าบอกว่ามึงเคยพาไปมอมมานะไอ้สัสยังเด็กอยู่เลย คุก คุก"
"คุกหน้ามึงสิ!"
กริ๊งงง
เสียงกริ่งประตูดังขึ้น ชายหนุ่มเจ้าของห้องจึงลุกขึ้นไปเปิดประตู เผยให้เห็นร่างของเจลพี่สาวของจีนที่กำลังร้อนลน
"พี่เจล" เมื่อพบหน้ากันจีนก็รีบวิ่งเข้าไปกอดพี่สาวอย่างหวาดกลัว "ช่วยด้วยพี่เจลค่าซ่อมเป็นแสนเลย"
"อะไรนะ.."
ดวงตาเล็กมองน้องสาวที่คล้ายจะร้องไห้เพราะการกระทำผิด ก่อนที่เจ้าของห้องจะรีบพูดแทรกขึ้น
"จะจ่ายดีๆ หรือไปโรงพักครับ"
"คือว่า..."
เจลกำลังจะตอบกลับแต่เธอกลับต้องหยุดชะงักเมื่อเห็นผู้ชายที่นั่งถือกระป๋องเบียร์อยู่นั่นก็คือโซ ความบังเอิญทำให้ทั้งคู่มองหน้ากันอย่างอ้ำอึ้งพูดไม่ออก
"น้องครับจะเอายังไง พี่ไม่มีเวลานะ" ชายหนุ่มเจ้าของห้องถามย้ำ
"เท่าไหร่นะคะ"
"ราวหนึ่งแสนหรือมากกว่านั้น แต่น้องต้องจ่ายสดนะพี่เบื่อทวง หรือจะแจ้งความจับน้องสาวของน้องไปเลยก็ได้นะให้จบๆ ไป"
"คือว่าตอนนี้หนูเหลือเงินไม่ถึงแสนหนูยกให้พี่ก่อนเลย อย่าจับจีนนะคะ"
"พอดีพี่มันคนใจร้ายถ้าไม่ได้เงินเเสนวันนี้พี่ขอแจ้งความแล้วกัน"
ติ๊ง!
เสียงแจ้งเตือนดังขึ้นพร้อมกับยอดเงินที่โอนเข้ามาครบแสนพอดี
"ไอ้เหี้ยโซโอนเงินมาทำไม" เขาหันขวับไปหาเพื่อนที่นั่งอยู่อย่างสับสน
"เอาไปเถอะแล้วหุบปาก"
"เดี๋ยว..อย่าบอกนะว่าเห็นน้องน่ารักแล้วมึงจะจีบ ได้ข่าวว่าอกหักแทบตายไม่เข็ดเหรอ ฮ่าๆ"
ฮึก อึก
โซนิ่งเงียบไม่ตอบกลับ เขากระดกเบียร์กระป๋องทีเดียวจนหมดแล้วหลับตาลงช้าๆ ก่อนจะกระเด้งตัวลุกขึ้นมาสาดแววตาแข็งใส่เจลที่ยืนตัวแข็งทื่ออยู่
"ไปคุยกันหน่อยเจล"
"____"
ริมระเบียง
"ขอบคุณเฮียมากเลยนะคะ หนูจะรีบหา..."
ควับ!
เจลยกมือไหว้พร้อมกับเอ่ยปากพูดแต่ยังไม่ทันจบโซก็ดึงตัวของเธอเข้ามากอดแนบแน่น
"เจลหายไปไหนมา รู้ไหมว่าเฮียคิดถึงมากแค่ไหน" น้ำเสียงสั่นเครือของชายหนุ่มเริ่มแกว่งไปมาอย่างควบคุมไม่อยู่ "เฮียลืมเจลไม่ได้นะ ไม่เคยลืมได้เลย"
หยดน้ำตาเปียกเปื้อนไหล่ของเธอจนชุ่มแฉะ หัวใจดวงน้อยเต้นถี่เมื่ออ้อมกอดแสนอบอุ่นที่คุ้นเคยกำลังรั้งตัวเธอเอาไว้อยู่
"เฮียคะพอเถอะ ระหว่างเรามันจบแล้ว" เจลผละตัวออกก่อนจะพูดเสียงแผ่ว
"อืม เฮียเข้าใจว่าเฮียมันเลว ถ้างั้นเอาแบบนี้เงินที่เฮียชดใช้ให้เจลไม่ต้องคืนแต่ช่วยมาทำความสะอาดดูแลห้องให้เฮียได้ไหมแค่หนึ่งเดือน"
"หนึ่งเดือน.."
"ใช่ แค่นั้นแหละ"
สายตาห่วงหาพยายามอ้อนวอน แม้ในใจของเธอจะรู้ว่าเขาต้องมีแผนการอะไรบางอย่างแน่นอน แต่ก็ไม่มีทางเลือกได้แต่ตกปากรับคำไป
"ตกลงค่ะ หนูจะกลับไปเช่าหอพักเดิมแล้วคอยทำความสะอาด ดูแลห้อง ซักรีดเสื้อผ้า ทำอาหารให้เฮียเป็นเวลาหนึ่งเดือนเพื่อชดใช้ค่ะ"
คล้ายเวลาจะเดินถอยหลังกลับมายังที่เดิม โชคชะตามักเล่นตลกกับชีวิตคนเราเสมอ เจลคล้ายจะทำใจเพราะรับรู้ได้ว่าโซต้องพยายามทำให้เธอกลับไปรักเขาอีกเหมือนเดิมอย่างแน่นอน
หาดสี
"เชี่ย! พรหมลิขิต" เก้าตกใจจนตาโตเมื่อได้ฟัง
"กรรมลิขิตเถอะ" ทีมพูดเสริมทันที
โซเดินทางกลับมาแล้วเล่าเหตุการณ์ต่างๆ ให้เพื่อนสนิททั้งสองฟัง ทั้งหมดยังคงตื่นเต้นเกี่ยวกับเรื่องนี้
"แล้วมึงจะเอายังไงต่อไปไอ้โซ" เก้าถาม
"กูจะทำให้เจลกลับมาเป็นของกูให้ได้"
"แค่หนึ่งเดือนจะพอเหรอ เจลใจเด็ดจะตายไป"
"ไม่ได้ก็ต้องได้ กูจะไม่ยอมปล่อยให้เจลหายไปจากชีวิตอีกเด็ดขาด"
เวลาผ่านไปเกือบสามสัปดาห์ โซกลับบ้านตรงเวลาและตื่นมารอเจลเดินทางมาทำความสะอาดห้องทุกวัน
คอนโด
"วันนี้เฮียจะกินอะไรดีคะจะได้ลงไปที่ซุปเปอร์มาร์เก็ตแล้วซื้อมาทำ" เจลถามขณะที่เธอกำลังตากผ้าอยู่
"ไม่ต้องลงไปหรอกแดดมันร้อน ในตู้เย็นมีอะไรเฮียกินอันนั้นก็ได้"
"มีแต่ไข่ค่ะ"
"เอาไข่เจียว"
รอยยิ้มละมุนส่งให้สาวน้อยในทุกวัน ดั่งคำที่ว่าน้ำหยดลงหินทุกวันหินยังกร่อน เมื่อโซแสดงให้เห็นว่าเขาปรับปรุงตัวดีขึ้น ไม่แม้แต่จะเที่ยวสำมะเลเทเมาหรือคุยกับผู้หญิงคนอื่นก็ยิ่งทำให้เจลรู้สึกใจอ่อนมากขึ้นทุกวัน
ควับ!
"วะ ว้าย เฮียทำอะไร" คนตัวเล็กร้องสะดุ้งเมื่อโดนสวมกอดจากด้านหลัง
"เจลจ๋า เรากลับมาเป็นแฟนกันนะ เฮียจะไม่ทำเลวอีกแล้ว เหลือแค่อาทิตย์เดียวจะหมดสัญญาแต่เฮียทำใจไม่ได้จริงๆ"
"ปล่อยหนูเถอะค่ะเฮีย"
"ไม่ปล่อย! ยังไงเฮียก็ไม่ปล่อย"
"คิดว่าแค่ทำตัวดีเกือบเดือนหนูจะใจอ่อนเหรอคะ เฮียคิดผิดแล้ว"
"ก็ได้! เฮียยอมอยู่แบบไม่มีสถานะจนกว่าเจลจะใจอ่อน แต่อย่าจากไหนเลย"
แขนล่ำรัดตัวเจลเอาไว้แน่น อ้อมกอดแสนอบอุ่นพร้อมกับริมฝีปากหนานุ่มที่คุ้นเคยกำลังสัมผัสเธออย่างบางเบา ทำให้หัวใจดวงน้อยของผู้หญิงคนหนึ่งอ่อนแอจนยอมยกโทษให้อภัยเขา
หาดสี
"เนี่ย! ไอ้ห่าลีลาดี เมียกลับมาก็กะดี้กะด้านะมึงไอ้โซ" ทีมแซวอย่างหมั่นไส้
"แน่นอน กูโคตรล้าขาใช่เเรงเยอะ"
"มึงนี่เเม่งหื่นทุกเวลา"
"กูอัดอั้นมากตั้งแต่เจลไปกูไม่เคยยุ่งเกี่ยวกับผู้หญิงคนไหนมึงก็รู้"
"รักษาให้ดีเถอะ เดี๋ยวก็ร้องไห้เหมือนหมาอีก"
ใบหน้าร้ายกาจยักคิ้วให้เพื่อนเชิงยียวน ก่อนจะกระดกดื่มเหล้าในมือจนหมดแก้ว ทุกอย่างกลับมาสู่สภาวะปกติ โซทำงานได้อย่างราบรื่นส่วนเจลก็รอเขาอยู่ที่ห้องตามเดิม
หนึ่งเดือนต่อมา
ซั่ววว
เสียงผักบุ้งที่กระเซ็นน้ำมันดังพร้อมกับส่งกลิ่นหอมคละคลุ้งไปทั่วห้องยันระเบียงด้านนอก เจลกำลังทำอาหารให้โซกินเฉกเช่นทุกวัน
หลังจากชายหนุ่มตื่นนอนเขาก็รีบเปิดประตูออกมาหาเธอด้วยรอยยิ้ม
"หอมจัง"
"กำลังจะเจียวไข่ เดี๋ยวก็กินได้แล้วค่ะ"
"ทำอะไรกินเอ่ย"
"น้ำพริกกะปิกับผัดผักบุ้งแล้วก็ไข่เจียวชะอมทอด"
"น่ากินที่สุดเลยครับ"
เขาเดินมายืนประกบด้านหลังก่อนจะสอดมือเข้าไปใต้ผ้ากันเปื้อนสีแดง
"อื้อ ฮะ~เฮียยย" เสียงครวญดังเล็ดลอดออกมาในขณะที่เจลเริ่มยืนไม่นิ่ง
"น่ากินกว่าอาหารก็เจลนี่แหละรู้ยัง.."
"หยุดเลยนะคะเฮีย~อึก"
"หยุดได้ไงแค่เขี่ยก็แฉะแล้ว"
นิ้วแข็งกำลังแหวกว่ายแทรกขนหนาเรียงสวยเพื่อเย้าหยอกเม็ดเล็กที่ซ่อนอยู่ เรียวขาเล็กของหญิงสาวเริ่มสั่นระริกเพราะความเสียววิ่งพล่าน ในขณะที่ทำอาหารก็ได้รับรสสวาทไปด้วย
"มาเอากันเถอะครับ"
- ผู้เขียน
