“คุณไม่ติดต่อหาฉันมาเกือบสองสัปดาห์ แต่กลับมาบอกว่าจะมาหาฉันเนี่ยนะ??”
“ผมอยากเซอร์ไพรซ์คุณ”
“หายไปไหนมา”
“ผมประสบอุบัติเหตุ พักอยู่โรงพยาบาลหลายวัน เลยไม่ได้ติดต่อหาคุณ แต่ตอนนี้หายดีแล้ว ผมคิดถึงคุณมากนะ”
หัวใจเธอเต้นตึกๆขณะพิมพ์กลับไป “ฉันไม่เชื่อจนกว่าจะได้เจอคุณ”
สักครู่เขาก็ตอบกลับมา “เราได้เจอกันแน่ บอกมาสิจะให้ผมไปเจอคุณที่ไหน”
เธอก็เลยส่งที่อยู่ให้เขาไป เพราะมั่นใจว่าเขากำลังอำเธออยู่แน่นอน มันเป็นไปไม่ได้ที่นักศึกษาอย่างเขาจะบินมาเมืองไทย เขาไม่ได้มีเงินขนาดนั้น
แต่เมื่อเธอไปถึงหน้าอพาร์ตเม้นต์ เธอก็ได้พบกับเขาจริงๆ หนุ่มออสเตเลียรูปหล่อวัยยี่สิบสอง สวมเสื้อยืดกางเกงขาสั้นเหมือนนักท่องเที่ยวทั่วไป สะพายเป้ใบใหญ่ยืนยิ้มแฉ่งอยู่หน้าอพาร์ตเม้นต์
“เฮ้...เบบี๋” เขาทักทายเธอด้วยสีหน้าสุดดีใจ เดินมาหาเธอแล้วสวมกอดแนบแน่น
นนลนีย์ตกใจหน้าเหวอ เพราะตัวจริงของคริสหล่อและสูงกว่าใ
