-29-
โอกาส
กำปั้นเล็กฟาดลงบนแผงอกแกร่งรัว ๆ ร่างกายสั่นเทาไปตามเสียงสะอื้นไห้ พยัคฆ์ที่ยอมยืนนิ่ง ๆ ให้หญิงสาวได้ระบายอารมณ์ออกมาผ่านกำปั้นน้อย ๆ รวบร่างบางเข้ามากอดอย่างหวงแหน เมื่อร่างบางเริ่มสงบลง
"หนูจะทุบจะตีเฮียยังไงก็ได้ แต่อย่าเป็นแบบนี้เลยนะ เฮียอยากให้หนูมีความสุข"
"ความสุข? น่าตลกดีนะคนที่พรากความสุขไปจากหนูกลับกลายเป็นคนที่อยากให้หนูมีความสุข" ปั้นหยาพูดด้วยน้ำเสียงสมเพช ก่อนจะผละออกจากอ้อมกอดที่คุ้นเคย
"เฮียขอโทษ"
"บอกแล้วไงว่าไม่ต้องขอโทษ สิ่งที่เฮียทำไว้มันลบล้างกับแค่คำว่าขอโทษไม่ได้หรอก"
"งั้นเฮียขอโอกาสสักครั้งได้ไหม"
"..."
"ถ้าเรากลับมาเป็นเหมือนเดิมไม่ได้ เรามาเริ่มต้นใหม่ด้วยกันนะ เริ่มต้นจากการไม่รู้จักกัน ให้เฮียเป็นแค่คนแปลกหน้าคนหนึ่งที่รักหนูก็ได้"
"..."
"แค่หนูรับปากว่าจะให้โอกาส เฮียจะทำทุกอย่างให้เรากลับมาอยู่ด้วยกันอีกครั้ง เฮียจะเป็นคนทำให้ความสัม
