-30-
แต่งงานกันนะ
ปั้นหยาแสร้งเบือนหน้าหนีออกไปนอกหน้าต่างรถมองวิวทิวทัศน์ข้างนอกแทนการสนใจเขา เพื่อจัดการอารมณ์อ่อนไหวของตัวเองในตอนนี้
"สรุปวันนี้เราไปดูหนังกันนะ"
"..." ปั้นหยาใช้ความเงียบแทนคำตอบ
ไม่นานรถสปอร์ตคันหรูก็ขับเคลื่อนเข้ามาภายในห้างสรรพสินค้าขนาดใหญ่ ในเวลาครึ่งชั่วโมงถัดมา ปั้นหยาเปิดประตูลงจากรถไปอย่างไม่เรื่องมาก
"จะทานอะไรก่อนไหม ค่อยเข้าไปดู"
"ไม่ค่ะ ไปกินป๊อปคอร์นในโรงหนังก็ได้"
"ชอบกินแต่ของกินเล่นแทนข้าวเหมือนเดิมเลยนะ"
ปั้นหยาชะงักไปเล็กน้อย เมื่อพยัคฆ์ยกมือขึ้นมาโยกศีรษะทุยอย่างหยอกล้อ สัมผัสอบอุ่นถูกส่งผ่านมาทางฝ่ามือหนา จนทำให้หัวใจดวงน้อยสั่นไหวอีกครั้ง เช่นเดียวกับพยัคฆ์ที่รีบดึงมือออก เมื่อนึกขึ้นได้ว่าต้องเว้นระยะห่างกับเธอในตอนนี้
"เฮียขอโทษ" พยัคฆ์เอ่ยขอโทษด้วยน้ำเสียงรู้สึกผิด
"ไม่เป็นไรค่ะ" ปั้นหยาเดินนำพยัคฆ์เข้าไปในห้างเพื่อกลบเกลื่อนอาการอ่อ
