-31-
โหยหา
"กูต้องรอดูฉากจูบด้วยไหม อุตส่าห์โทรตามกูมาเนี่ย" ขุนพลที่ยืนดูเหตุการณ์อยู่เงียบ ๆ เอ่ยขึ้น
"กูบอกแล้วอย่าหาเรื่อง ๆ ลำบากกูแท้ ๆ " ภูผาที่ยืนอยู่ข้าง ๆ ขุนพลเอ่ยขึ้นต่อจากขุนพล คงเป็นเพราะพวกเขาสองคนไม่เคยมีคนรักมาก่อน เลยไม่ค่อยอินเท่าไหร่ แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ยินดีกับเพื่อนรักด้วย
"มึงนั่นแหละตัวต้นคิด" พยัคฆ์โยนความผิดให้กับภูผา
"อ้าว เฮียภูผาเป็นคนทำให้เฮียเสือเลิกกับหนูเหรอคะ" ติรษาที่ยืนอมยิ้มอยู่กับภาพเหตุการณ์ปลื้มปีติตรงหน้า ตีสีหน้าบูดบึ้งในทันที
"อย่าโยนความผิดให้กูสิวะ" ภูผาต่อว่าพยัคฆ์อย่างไม่จริงจังนัก
"แล้วไอ้เสือมันจะทิ้งเราได้ยังไง เป็นแค่พี่น้องอย่าสำคัญตัวผิด" คราวนี้เป็นติณณภพที่พูดขึ้นเรียกเสียงหัวเราะจากทุกคนได้เป็นอย่างดี
"ชิ! " ติรษาทำท่าทางกระเง้ากระงอดอย่างไม่จริงจังนัก
"ทุกคนอยู่ทานข้าวเย็นด้วยกันก่อนนะ แม่จองร้านอาหารเอาไว้ให้แล้ว คุณพ่อคุ
