ตั้งแต่วันที่ธามธาราไปส่งลูกสาวที่บ้าน เขาก็ได้โอกาสไปมาหาสู่ลูกสาวที่บ้านนั้นได้ง่ายขึ้น แม้ว่าหญิงสาวผู้เป็นเจ้าของบ้านจะไม่ได้ยินดีต้อนรับ แต่เธอก็ไม่ได้สนใจสีหน้าและแววตาที่อีกคนจ้องมองมา เขาชอบที่จะยียวนกวนประสาทเธอ ทำให้เขมิกาเขินอายได้เขายิ่งชอบใจใหญ่ ทั้งที่ธามธาราคนเก่าคนเดิมไม่เคยจะเป็นแบบนี้มาก่อนเลยสักครั้ง ยิ่งได้หยอกล้อเขมิกา ยิ่งได้อยู่ใกล้ ยิ่งได้มองอีกคนใกล้ ๆ อย่างไม่เคยทำมาก่อน เขาเพิ่งจะรู้ตัวเองว่าเขามองข้ามหญิงสาวที่สุดแสนจะน่ารักคนนี้ไปได้อย่างไร หรือเพราะเมื่อก่อนเขาไม่เคยจะสนใจเธอ เลยไม่ได้เห็นอะไรแบบนี้จากเธอเลย
แต่พอวันนี้ที่เขาสนเธอกลับทำเมินเฉยเขาได้ตลอดเวลา ใช่ว่าจะผลักไล่ไสส่ง อาจจะเป็นเพราะอย่างน้อยก็คงจะเห็นแก่ลูกสาว เพราะยิ่งนับวันหนูน้อยลูกแก้วก็ชอบลุงธามมากกว่าใคร จะไม่ให้ชอบได้อย่างไรก็ในเมื่อลุงธามเป็นคุณลุงสายเปย์ ช่างเอาอกเอาใจจนบางครั้งคนเป็นแม่ก็แ
