29
ข้าวใหม่ปลามัน
ปรายฟ้าพร้อมด้วยสามีตามกฎหมายตามสองแฝดเข้าไปในห้องนอนของพวกเขา ขณะที่บริเวณสวนหลังบ้านเต็มไปด้วยเสียงเจื้อยแจ้วและกลิ่นอาหารหอมฉุย ปกป้องวางกระเป๋าบนพื้นจนเกือบเป็นการขว้างทิ้ง ขณะที่ยัยน้องมองพี่ตาปริบๆ แล้วเก็บไปวางบนโต๊ะเขียนหนังสือให้อย่างเรียบร้อย
“มาคุยกันหน่อยนะลูก” ปรายฟ้าเอ่ยพลางกวักเรียกลูกแฝดชายหญิงมานั่งที่เตียงของปิงปิงซึ่งอยู่ชั้นล่าง เตียงของสองแฝดเป็นแบบสองชั้น พี่ชายนอนข้างบนโดยมีราวกั้นป้องกันความปลอดภัย
ปกป้องก้มหน้างุดไม่อยากเดินเข้าไปใกล้ แต่แม่มาคว้าตัวไปนั่งใกล้น้องเลยไม่อยากออกฤทธิ์ออกเดชมาก
“ทำไมแม่ทำอย่างงี้อะ ผมไม่ชอบเลย ไม่แต่งได้ไหมอะ”
“ปกป้องลูกคือ...” ปรายฟ้าอึกอักไม่รู้จะเริ่มอย่างไร ลูกยังเล็กอยู่ก็จริงแต่พวกเขาไม่ใช่ไม่รู้อะไรเลย และเธอก็ไม่ได้ตระเตรียมคำอธิบายไว้เสียด้วย ปรายฟ้าหันไปมองปราบต์อย่างขอความช่วยเหลือ ร่างสูงจึงเข้ามาย
